Ξέρω που πάω
Στο χωματόδρομο εκεί που ήταν το ρέμα
Ξέρω που πάω
Στις πικροδάφνες και στην πλεκτομηχανή
Όπου αγαπάω
Πατρίδα γίνεται το παιδικό μου ψέμμα
Όπου αγαπάω
Γίνεται κήπος κάθε κάμαρα αδειανή
ΑΜΑ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΑΠΟ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ ΠΟΥ ΠΑΣ
Κανείς αέρας δε θα 'ρθει να σε φυσήξει
Άμα δε μάθεις να κοιτάς όπου αγαπάς
Και να 'ναι δίπλα σου κανείς δε θα στο δείξει
Ξέρω που πάω
Στο τραπεζάκι του Καπρίς με τη Σεράνο
Ξέρω που πάω
Στο Αλεξάντερ στο Κρυστάλ και στο Φλερύ
Όπου αγαπάω
Πατρίδα γίνεται το παιδικό μου πιάνο
Όπου αγαπάω
Τραγούδι γίνεται η σελίδα η αδειανή
Όσοι/ες βαυκαλίζονται ότι θα επιστρέψουν οι «χρυσές μέρες» του Πράσινου Ήλιου ξεχνούν , φαίνεται, ότι το κόμμα τους ευθύνεται κατ΄αναλογία προς τη Ν.Δ. για τη χρεοκοπία της Ελλάδας και την εξοντωτική για το λαό υποταγή στο ΔΝΤ , την εξαναγκαστική φυγή στο εξωτερικό ενός εκατομμυρίων Ελλήνων και τη συγκυβέρνηση με τη Δεξιά του Σαμαρά.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Filmmuziek met het NNO | Ορχήστρα Βάρειας Ολλανδίας
Η NNO ( Ορχήστρα Βάρειας Ολλανδίας) έχει δημιουργήσει ένα πρόγραμμα γεμάτο κινηματογραφική μουσική. Αναγνωρίσιμη μουσική από διάφορες γνω...
-
Κι ήτανε τα στήθια σου άσπρα σαν τα γάλατα Γιώργος Σαραντάκος "Γαργάλατα", 50 χρόνια μετά Λέγοντας Αποστασία ή Ιουλιανά εν...
-
Η ΑΘΗΝΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΤΕ Θερμές ευχαριστίες στον Κώστα Μ. που εντόπισε τις φωτογραφίες στο sch.gr και μου τις έστειλε... 1.ΚΥΨΕΛΗ...
-
῎ ΜΙΑ ΧΡΥΣΗ ΜΑΘΗΣΙΑΚΗ ΑΡΧΗ, ΠΟΥ ΑΓΝΟΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΓΧΩΤΙΚΟΥΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΙΘΙΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ Ηδη δέ τινας ἐγὼ εἶδο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου