Όταν το υπερεγώ γεννά υπερθράσος
Το ανύπαρκτο ηθικό έρμα των ανθρώπων που κυβέρνησαν τη χώρα ως τότε, αλλά και των υποτακτικών τους, μπορεί να εντοπιστεί σαφώς στον τελευταίο: τον Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος παράτησε την έδρα της κυβέρνησης σε έναν υπάλληλο για να μην αναγκαστεί να παραδώσει στον Αλέξη Τσίπρα. Ο διάδοχός του; Τόσος είναι.
Τρεις όμως πολιτικοί ξεπέρασαν τον εαυτό τους, προτού καν φτάσει η 21η Αυγούστου. Τρεις πολιτικοί που θα μείνουν στην Ιστορία ο καθείς για διαφορετικούς λόγους, αλλά με ένα κοινό χαρακτηριστικό: το τεράστιο εγώ τους, την άρνηση να παραδεχτούν ότι έσφαλαν έστω και σε κάτι ασήμαντο, τη ναπολεόντεια έπαρσή τους. Τρεις άνθρωποι που συντελέσανε να φτάσει ο ελληνικός λαός (πλην των πελατών τους) στην έσχατη ένδεια, στην απόγνωση.
Ο πρώτος, λόγω ιστορικού είναι ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Ενας ευφυής νομικός που αφού έσωσε αρκετούς από τη φυλακή, κατέληξε στο απίστευτο: μετέτρεψε εν μια νυκτί σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου τα αποθεματικά ασφαλιστικών ταμείων και άλλων δημόσιων οργανισμών, στη συνέχεια πανηγύρισε για τη μείωση του ελληνικού χρέους με κούρεμα αυτών ακριβώς των ομολόγων, στέλνοντας στα τάρταρα ακόμη και υγιείς ασφαλιστικούς οργανισμούς και μπόλικους μικροομολογιούχους Ελληνες που εμπιστεύονταν το κράτος. Υποσχέθηκε τότε ότι το έλλειμμα στα ταμεία θα αναπληρωθεί από «κάποια» περιουσιακά στοιχεία που όσο τα είδατε τα είδαμε.
Μας είπε ότι από την Τρίτη μπαίνουμε σε τέταρτο μνημόνιο, διαψεύδοντας τα κορυφαία στελέχη της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, αλλά και όλους τους αξιωματούχους της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Μα θα μου πείτε, είναι σοσιαλδημοκράτης ή δεξιός; Τα ίδια είπαν, ότι δηλαδή μνημόνια τέλος, και οι δεξιοί, από τη Μέρκελ και τον Γιουνκέρ, ώς τον Τουσκ και τον Ντομπρόφσκις. Είναι όλοι βλάκες;
«Το επικίνδυνο είναι ότι επιχειρείται, για πολλοστή φορά τα τελευταία εννιά χρόνια, να ακυρωθεί η κοινή λογική. Να επικρατήσουν νέες, πιο επικίνδυνες τη φορά αυτή «ψευδαισθήσεις». Να συγκαλυφθεί η αλήθεια και να μείνει η χώρα απροετοίμαστη για το μέλλον, τις δυνατότητες αλλά και τους κινδύνους του». Αυτή η δήλωση του κ. Βενιζέλου είναι μνημειώδης, αντάξια των ρήσεων των γρηγοράκων και λεβέντηδων.
Ισως να γίνουμε σοφότεροι, αν μελετήσουμε τα όσα δήλωσε από την περασμένη Κυριακή και ο κεντρικός τραπεζίτης της χώρας, ο αντάξιος των πρώην αρχηγών του, Σημίτη και Σαμαρά, ο Γιάννης Στουρνάρας, διάδοχος του κ. Βενιζέλου.
Είπε στην «Καθημερινή της Κυριακής» ότι «παραμένουν ακόμη άλυτα προβλήματα από το υψηλό δημόσιο χρέος, μέχρι την ανεργία, την Παιδεία αλλά και την αποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης».
Δηλαδή ο άνθρωπος που την πρώτη εξαετία της κρίσης υπήρξε υπουργός Οικονομικών και κεντρικός τραπεζίτης, εγκαλεί ποιον; Τον εαυτό του, τον Βενιζέλο, τον Σαμαρά ή μόνον τον Τσίπρα; Ποιος κατακρεούργησε τα κονδύλια για την Παιδεία και αποδέχτηκε την απόλυση εκπαιδευτικών; Τι έκανε για το χρέος; Για την ανεργία που είχε φτάσει το 27.5%; Ενας άνθρωπος που δεν έχει την τσίπα να παραιτηθεί όταν αλλάζει η πολιτική ηγεσία της χώρας, παρά μένει, διαφωνώντας σε όλα, πώς μπορεί να χαρακτηριστεί;
Τρίτος και πιο σημαδιακός ο Γιάνης Βαρουφάκης. Ντίβα της ακαδημαϊκής ζωής, αγαπητός σε όλα τα ΜΜ«ε», των κουτσομπολικών μη εξαιρουμένων, που θέλει να εντυπωσιάζει ακόμη και με τη γραφή του ονόματός του. Μιλώντας στον αξιόπιστο «ΣΚΑΪ», δηλώνει ότι «το μεγαλύτερό του λάθος είναι ότι εμπιστεύθηκε τον Αλέξη Τσίπρα».
Και την άλλη μέρα διευκρίνισε ότι «η περιβόητη έξοδος από τα Μνημόνια είναι ο μεγαλύτερος σύγχρονος μύθος». Τρεις σε έναν…
Αναμφισβήτητα η επιλογή Βαρουφάκη ήταν το μέγιστο ώς τα τώρα λάθος του Αλέξη Τσίπρα. Ο υπερφίαλος οικονομολόγος, κόντεψε να στείλει εκατομμύρια Ελληνες στα συσσίτια της φιλανθρωπίας για να κάνει απλά τη φιγούρα του. Την έκανε, ως πριμαντόνα! Και προκαλεί ακόμη ο θρασύς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου