Πέθανε στα  88 του χρόνια  ο κορυφαίος σκηνοθέτης Βιτόριο Ταβιάνι!
Μαζί με τον αδελφό του Πάολο υπέγραψαν αριστουργήματα του ιταλικού κινηματογράφου όπως τα «Πατέρας Αφέντη» (Χρυσός Φοίνικας στις Κάννες το ΄77), «Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει» (Χρυσή Άρκτος στο Βερολίνο) , «Η Νύχτα του Σαν Λορέντσο», «Το Χάος», Αλονζαφάν κ.ά.
Οπως μετέδωσε το πρακτορείο Ansa, το θάνατο του Ταβιάνι ανακοίνωσε η κόρη του, Τζιοβάννα. Με απόφαση της οικογένειας του η σορός του μεγάλου σκηνοθέτη θα αποτεφρωθεί σε μια αυστηρά ιδιωτική τελετή.

Ο Βιτόριο Ταβιάνι γεννήθηκε στο Σαν Μινιάτο, στην επαρχία της Πίζας, στις 20 Σεπτεμβρίου 1929. Με τον αδελφό του Πάολο, δύο χρόνια νεότερος του, είχε γράψει μερικές από τις σημαντικότερες σελίδες του ιταλικού κινηματογράφου. Δύο δάσκαλοι του σινεμά που από τη δεκαετία του ΄60 κατέγραψαν με την τέχνη τους, την πραγματικότητα, την ιστορία, τις αντιφάσεις, τις πτυχές της χώρας τους. Το έργο τους συχνά έχει την αφετηρία του στη λογοτεχνία, αφού περιλαμβάνει πλήθος διασκευών έργων κλασικών συγγραφέων όπως οι Τολστόι, Γκαίτε, Πιραντέλο, Αλέξανδρος Δουμάς κ.ά.
Οι αδελφοί Ταβιάνι αναγορεύτηκαν πριν από τρία χρόνια επίτιμοι διδάκτορες του τμήματος Ιταλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ).
Κατά την αναγόρευσή τους, εκφώνησαν τον δικό τους απόλυτα κινηματογραφικό λόγο, με τίτλο «Εκ του σύνεγγυς στην ελληνική γη», ο οποίος ήταν μια μαρτυρία απευθείας μέσα από το εργαστήρι τους, με ό,τι πιο προσωπικό μπορούσαν να προσφέρουν.
«Κοιτάζοντας μέσα στο πηγάδι του παρελθόντος, αισθανόμασταν ανέκαθεν εγγύτερα στον ελληνικό πολιτισμό παρά στο ρωμαϊκό», ανέφεραν τότε οι δυο Ιταλοί δημιουργοί, και ταξίδεψαν σε σκηνές και τοπία και λόγους απ΄ το σύνολο των ταινιών τους που έχουν ιδεολογικές αλλά και ιστορικές αναφορές στην ελληνική γραμματεία, τα ελληνικά τοπία, τους μύθους και τις έννοιες που «πλήττουν» και «τρέφουν» την ανθρώπινη περιπέτεια.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

*Αδερφοί Ταβιάνι - Βικιπαίδεια

**********************************

Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι δύο ταινίες

1. ALLONSANFAN

Το 1816 ένας ιταλός αριστοκράτης, ο Φούλβιο, ένας επαναστάτης, που έχει προδώσει τους συντρόφους του, θέλει ν' αλλάξει τρόπο ζωής και να ζήσει συνηθισμένα. Όμως δεν θα του το επιτρέψουν η επαναστάτρια κοπέλα του και οι σύντροφοί της και θα τον οδηγήσουν σε μια αποστολή στη Νότια Ιταλία. Η γνωστή αριστουργηματική ταινία των αδελφών Ταβιάνι, που διεύρυνε το θέμα της επαναστατικής ουτοπίας, της αυτοθυσίας, του ευδαιμονισμού. Μέσα από ιστορικοπολιτικές παραβολές ερευνούν το θέμα της στράτευσης του ατόμου και τη σχέση του με την ιστορία. H ταινία είναι ντουμπλαρισμένη στα Ισπανικά και περιλαμβάνει μόνο Ελληνικούς υπότιτλους.

2. Ο ΣΑΝ ΜΙΚΕΛΕ ΕΙΧΕ ΕΝΑΝ ΚΟΚΟΡΑ (1972)

«Οι αδελφοί Πάολο και Βιτόριο Ταβιάνι στην ταινία τους αυτή, βασισμένη στη νουβέλα του Λέοντος Τολστόι «Το θείο και το ανθρώπινο», δημιουργούν ένα έξοχο πολιτικό σχόλιο πάνω στα θέματα του εγκλεισμού, της εσωτερικής αντίστασης και της επαναστατικής ουτοπίας. Η ταινία είναι ένας στοχασμός γύρω από τη σχέση σύγκρουσης ανάμεσα τις απαιτήσεις της πολιτικής στράτευσης και τις υπαρξιακές αγωνίες, ανάμεσα στον ουτοπικό και στον «επιστημονικό» σοσιαλισμό και εντέλει μεταξύ δύο διαφορετικών τρόπων ερμηνείας και κατανόησης της επαναστατικής διαδικασίας. Πέρα από το ουσιαστικό της πολιτικό υπόβαθρο, η ταινία Ο Σαν Μικέλε είχε έναν κόκορα μιλά για την ανθρώπινη θυσία στο βωμό της μοναξιάς και στο όνομα μιας υψηλής ιδέας και είναι απόλυτα επίκαιρη γιατί το βασικό της θέμα αφορά σε αυτό που σήμερα έχει παντελώς εξαφανιστεί: την πολιτική και κοινωνική στράτευση με όρους ανιδιοτέλειας και ηθικής εντιμότητας.»