**********************
Φραγκονάρ: "Ο ζωγράφος της ανεμελιάς και του έρωτα"
Πηγή: tovima.gr, 14/10/2007
Ζαν Ονορέ Φραγκονάρ, Νεαρή κόρη απελευθερώνει πουλί από το κλουβί του
ΠΑΡΙΣΙ
Ο βαρόνος ντε Σεν Ζυλιέν θέλησε κάποτε να παραγγείλει έναν πίνακα και απευθύνθηκε σε έναν ζωγράφο σοβαρών ιστορικών θεμάτων. «Επιθυμώ» του είπε «να ζωγραφίσετε αυτή την κυρία (και του έδειξε την ερωμένη του) να κάνει κούνια την οποία θα σπρώχνει ένας επίσκοπος. Εμένα θα πρέπει να με τοποθετήσετε έτσι ώστε να μπορώ να βλέπω καλά τα πόδια αυτού του όμορφου πλάσματος...». Αμήχανος προφανώς ο ζωγράφος υπέδειξε στον βαρόνο ως καταλληλότερον για αυτή τη δουλειά τον Ζαν Ονορέ Φραγκονάρ (1732-1806), του οποίου έτσι γεννήθηκε η περίφημη Αιώρα (ή Κούνια). Ο Φραγκονάρ είχε από τότε τη φήμη του ζωγράφου ανέμελων ερωτικών σκηνών, η οποία τον συνόδευσε και στους αιώνες που ακολούθησαν και επέσυρε την περιφρόνηση πολλών για την τέχνη του. Αν κρίνει κανείς από τον τίτλο της, αυτή την πλευρά του έργου του φαίνεται να εξαίρει και η έκθεση Φραγκονάρ, οι απολαύσεις ενός αιώνα που φιλοξενείται στο Μουσείο Jacquemart-André. Επιπλέον όμως η έκθεση, με τα 80 περίπου έργα της, επιβεβαιώνει αυτό που πιστεύουν άλλοι, επίσης πολλοί, ότι δηλαδή, παρά την «ελαφρά» φήμη του, ο Φραγκονάρ, ένας από τους διαπρεπέστερους εκπροσώπους του ροκοκό, υπήρξε μέγας ζωγράφος, δεινός σχεδιαστής και λαμπρός χαράκτης. Σπουδαγμένος στο Παρίσι αλλά και στην Ιταλία, ο Φραγκονάρ άρχισε τη σταδιοδρομία του ζωγραφίζοντας ιστορικά και μυθολογικά θέματα. Γρήγορα όμως εγκατέλειψε αυτόν τον χώρο για να αναδειχτεί ζωγράφος της ξεγνοιασιάς και του κάποτε απερίφραστου αισθησιασμού και έτσι έγινε περιζήτητος. Αν και εργάστηκε για τη Μαντάμ ντυ Μπαρί, την ερωμένη του Λουδοβίκου ΙΕ', η κυριότερη πελατεία του ήταν πλούσιοι ιδιώτες. Η επανάσταση του 1789 του στέρησε αυτή την πελατεία και έθεσε τέρμα στο είδος της τέχνης που αυτός καλλιεργούσε επιβάλλοντας την υψηλόφρονα θεματογραφία της με τον Νταβίντ και το ιδεώδες της Επαναστατικής Αρετής. Με τη μεσολάβηση του Νταβίντ ο μετέωρος πλέον Φραγκονάρ έπιασε δουλειά στην Υπηρεσία Μουσείων για να εξοικονομήσει τα προς το ζην. Πέθανε λησμονημένος.
Ο βαρόνος ντε Σεν Ζυλιέν θέλησε κάποτε να παραγγείλει έναν πίνακα και απευθύνθηκε σε έναν ζωγράφο σοβαρών ιστορικών θεμάτων. «Επιθυμώ» του είπε «να ζωγραφίσετε αυτή την κυρία (και του έδειξε την ερωμένη του) να κάνει κούνια την οποία θα σπρώχνει ένας επίσκοπος. Εμένα θα πρέπει να με τοποθετήσετε έτσι ώστε να μπορώ να βλέπω καλά τα πόδια αυτού του όμορφου πλάσματος...». Αμήχανος προφανώς ο ζωγράφος υπέδειξε στον βαρόνο ως καταλληλότερον για αυτή τη δουλειά τον Ζαν Ονορέ Φραγκονάρ (1732-1806), του οποίου έτσι γεννήθηκε η περίφημη Αιώρα (ή Κούνια). Ο Φραγκονάρ είχε από τότε τη φήμη του ζωγράφου ανέμελων ερωτικών σκηνών, η οποία τον συνόδευσε και στους αιώνες που ακολούθησαν και επέσυρε την περιφρόνηση πολλών για την τέχνη του. Αν κρίνει κανείς από τον τίτλο της, αυτή την πλευρά του έργου του φαίνεται να εξαίρει και η έκθεση Φραγκονάρ, οι απολαύσεις ενός αιώνα που φιλοξενείται στο Μουσείο Jacquemart-André. Επιπλέον όμως η έκθεση, με τα 80 περίπου έργα της, επιβεβαιώνει αυτό που πιστεύουν άλλοι, επίσης πολλοί, ότι δηλαδή, παρά την «ελαφρά» φήμη του, ο Φραγκονάρ, ένας από τους διαπρεπέστερους εκπροσώπους του ροκοκό, υπήρξε μέγας ζωγράφος, δεινός σχεδιαστής και λαμπρός χαράκτης. Σπουδαγμένος στο Παρίσι αλλά και στην Ιταλία, ο Φραγκονάρ άρχισε τη σταδιοδρομία του ζωγραφίζοντας ιστορικά και μυθολογικά θέματα. Γρήγορα όμως εγκατέλειψε αυτόν τον χώρο για να αναδειχτεί ζωγράφος της ξεγνοιασιάς και του κάποτε απερίφραστου αισθησιασμού και έτσι έγινε περιζήτητος. Αν και εργάστηκε για τη Μαντάμ ντυ Μπαρί, την ερωμένη του Λουδοβίκου ΙΕ', η κυριότερη πελατεία του ήταν πλούσιοι ιδιώτες. Η επανάσταση του 1789 του στέρησε αυτή την πελατεία και έθεσε τέρμα στο είδος της τέχνης που αυτός καλλιεργούσε επιβάλλοντας την υψηλόφρονα θεματογραφία της με τον Νταβίντ και το ιδεώδες της Επαναστατικής Αρετής. Με τη μεσολάβηση του Νταβίντ ο μετέωρος πλέον Φραγκονάρ έπιασε δουλειά στην Υπηρεσία Μουσείων για να εξοικονομήσει τα προς το ζην. Πέθανε λησμονημένος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου