Το μυστήριο της "αθάνατης αγαπημένης"

 Τρεις επιστολές του Λούντβιχ Βαν Μπετόβεν προς την Αθάνατη Αγαπημένη



Βρέθηκαν μετά το θάνατό του σ' ένα μυστικό συρτάρι μαζί με την
αποκαλούμενη Διαθήκη του Χάιλιγκενσταντ (εξομολογητική επιστολή προς τα
δύο αδέρφια του)







Σελίδα 1

'Εξι Ιουλίου, το πρωί. -
Αγγελέ μου, εσύ το 'Ολον μου, ο εαυτός μου - μόνο λίγα λόγια σήμερα, κι
αυτά με μολύβι - (το δικό σου) - Κατά πρώτο λόγο, το διαμέρισμά μου έχει
 σίγουρα κρατηθεί μόνο μέχρι αύριο, τι άσκοπο χάσιμο χρόνου μ' αυτές τις
 λεπτομέρειες - γιατί αυτή η βαθιά θλίψη όταν η ανάγκη μιλάει - Μπορεί η
 Αγάπη μας να επιβιώσει αλλιώς παρά μόνο με θυσίες, χωρίς να απαιτούμε
τα πάντα, μπορείς ν' αποφύγεις να μην είσαι ολότελα δική μου κι εγώ
ολότελα δικός σου - Αχ, Θεέ

Σελίδα 2

Απόλαυσε την ωραία φύση ηρεμώντας το πνεύμα σου και αναλογίσου αυτά που
πρέπει να γίνουν - ο έρωτας απαιτεί δικαίως τα πάντα, έτσι γίνεται για
μένα με σένα και για σένα με μένα - μόνο που ξεχνάς τόσο εύκολα πως
πρέπει να ζήσω για μένα και για σένα - αν ήμασταν εντελώς μαζί, θα
ένιωθες αυτόν τον πόνο τόσο λίγο όσο κι εγώ - Το ταξίδι μου ήταν φρικτό,
 έφτασα εδώ χθες κοντά στις τέσσερις η ώρα το πρωϊ γιατί δεν είχαν
αρκετά άλογα, η ταχυδρομική άμαξα ακολούθησε μιαν άλλη διαδρομή, αλλά τι

Σελίδα 3

απαίσιος δρόμος, στον προτελευταίο σταθμό μου συνέστησαν να μην ταξιδέψω
 νύχτα, επειδή θα διασχίζαμε ένα δάσος, αλλά αυτό με συνεπήρε
περισσότερο - έσφαλα όμως γιατί η άμαξα τσακίστηκε σ' αυτό το
κακοτράχαλο, φρικτό δρόμο, έναν απλό επαρχιακό δρόμο, και χωρίς τους δύο
 αμαξάδες μου, θα είχα μείνει εκεί.
Ο Esterhazi είχε την ίδια τύχη με μένα στον άλλον τον κανονικό δρόμο με 8
 άλογα, ενώ τα δικά μου ήταν μόνο 4. - Ωστόσο, αυτό εν μέρει μ'
ευχαρίστησε,

Σελίδα 4

όπως πάντα, όταν προσπερνώ με επιτυχία ένα εμπόδιο. -
τώρα, ας περάσουμε από τα εξωτερικά στα εσωτερικά, θα ιδωθούμε μάλλον
σύντομα, γι' αυτό και δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί σου τις σκέψεις που
έκανα αυτές τις λίγες μέρες για τη ζωή μου - αν οι καρδιές μας ήταν
πάντα σφιγμένες η μία δίπλα στην άλλη, δεν θα τις έκανα, τόσα πράγματα
θα σου έλεγα μέσα από τα σωθικά μου - Αχ - υπάρχουν στιγμές που μου
φαίνεται πως ο λόγος δεν είναι τίποτα - να είσαι χαρούμενη - μείνε ο πιο
 πιστός και μοναδικός θησαυρός μου, το παν για μένα, όπως είμαι κι εγώ
για σένα, όσο για τα υπόλοιπα, θα πρέπει να μας στείλουν οι Θεοί αυτό
που για μας θα πρέπει να αποτελεί υποχρέωση και καθήκον.

Ο πολύ πιστός σου

Ludwig



Σελίδα 5

Υποφέρεις εσύ η μονάκριβή μου - μόλις συνειδητοποιώ πως τα γράμματα θα
πρέπει να παραδοθούν το χάραμα. Τη Δευτέρα - την Πέμπτη - οι μόνες μέρες
 που πηγαίνει η ταχυδρομική άμαξα από δω ως το Κ. - υποφέρεις - Αχ, όπου
 βρίσκομαι είσαι κι εσύ μαζί μου, μαζί μου και με σένα μιλάω και
επέτρεψε να μπορέσω να ζήσω μαζί σου, τι ζωή !!!! έτσι !!!! χωρίς εσένα -
 ενώ με καταδιώκει εδώ κι εκεί η καλοσύνη των ανθρώπων, την οποία ούτε
θέλω να κερδίσω ούτε πιστεύω πως αξίζω - Ταπεινότητα του ανθρώπου
απέναντι στον άνθρωπο - με πονάει - κι όταν αντιλαμβάνομαι τον εαυτό μου

Σελίδα 6

μέσα στο Σύμπαν, τι είμαι και ποιος είναι αυτός - που τον ονομάζουμε
υπέρτατο κι όμως - εδώ έγκειται το θεϊκό της ανθρωπότητας - κλαίω καθώς
σκέφτομαι πως δεν θα λάβεις πιθανόν νωρίτερα από το Σάββατο τα πρώτα νέα
 μου - όσο κι αν μ' αγαπάς - σε αγαπώ πάντως ακόμη πιο δυνατά - αλλά μην
 κρύβεσαι ποτέ

Σελίδα 7

Από μένα - καληνύχτα - ως λουόμενος (*) πρέπει να πάω να κοιμηθώ -
(σβησμένο : ω, έλα μαζί, έλα μαζί -) Αχ Θεέ, τόσο κοντά, τόσο μακριά ! Η
 αγάπη μας μήπως δεν είναι ένα ουράνιο οικοδόμημα - αλλά το ίδιο στέρεο
με τον ουράνιο θόλο. -

Νωρίς το πρωί, 7 Ιουλίου.
'Ηδη από το κρεβάτι οι σκέψεις μου τρέχουν προς εσένα, αθάνατη αγαπημένη
 μου, κάποτε χαρούμενες, κι έπειτα πάλι λυπημένες, προσδοκώντας από τη
μοίρα να μάθουμε αν θα μας ακούσει - μόνο μαζί σου μπορώ να ζήσω πλήρως,
 αλλιώς καθόλου,

Σελίδα 8

Ναι, αποφάσισα να περιπλανηθώ μακριά μέχρι να μπορέσω να πετάξω στην
αγκαλιά σου και να πω ότι δίπλα σου είμαι στο σπίτι μου, μέχρι να
μπορέσω να στείλω τη ψυχή μου στεφανωμένη από σένα στη Βασιλεία των
πνευμάτων - ναι δυστυχώς αυτό πρέπει να γίνει - θα το καταλάβεις
καλύτερα γνωρίζοντας πόσο πιστός σου είμαι, ποτέ καμία άλλη δεν θα
μπορέσει να κατακτήσει την καρδιά μου, ποτέ - ποτέ - Ω Θεέ γιατί πρέπει
να αποχωριζόμαστε αυτούς που αγαπάμε τόσο πολύ, και πράγματι η ζωή μου
στο V. όπως τώρα είναι μία άθλια ζωή - Ο ερωτάς σου με κάνει τον πιο
ευτυχισμένο και πιο δυστυχισμένο ταυτόχρονα - στην ηλικία μου θα μου
ήταν αναγκαία μία ζωή ομοιόμορφη και επίπεδη - αυτό.

Σελίδα 9

μπορεί να συμβεί, δεδομένης της σχέσης μας ; - 'Αγγελε, μαθαίνω μόλις
πως το ταχυδρομείο φεύγει κάθε μέρα - κι επομένως πρέπει να σταματήσω
για να λάβεις αμέσως το γράμμα - να είσαι ήρεμη, μόνο αν δούμε την
ύπαρξή μας νηφάλια θα μπορέσουμε να πετύχουμε το σκοπό μας να ζήσουμε
μαζί - μείνε ήρεμη - αγάπα με - σήμερα - χθες - πόση επιθυμία λουσμένη
με δάκρυα για σένα - σένα - σένα - η

Σελίδα 10

ζωή μου - το παν για μένα - Αντίο - Ω, συνέχισε να μ' αγαπάς - μην
παραγνωρίζεις την τόσο πιστή καρδιά του αγαπημένου σου

L.

για πάντα για σένα
για πάντα για μένα
για πάντα για μας



(*) Ο Μπετόβεν έγραψε τα τρία αυτά γράμματα το 1812 ενώ βρισκόταν για
θεραπεία στα ιαματικά λουτρά του Toeplitz στη Βοημία. Η ταυτότητα της
"Αθάνατης Αγαπημένης" παραμένει ως σήμερα άγγνωστη.



[μετάφραση από τα γαλλικά Σ.Σ. Βλ. lvbeethoven.com] Πηγή: www.lifo.gr

Πηγή: Lifo.gr
********************************************

Τρεις επιστολές του Λούντβιχ Βαν Μπετόβεν προς την Αθάνατη Αγαπημένη Βρέθηκαν μετά το θάνατό του σ' ένα μυστικό συρτάρι μαζί με την αποκαλούμενη Διαθήκη του Χάιλιγκενσταντ (εξομολογητική επιστολή προς τα δύο αδέρφια του) Image Σελίδα 1 'Εξι Ιουλίου, το πρωί. - Αγγελέ μου, εσύ το 'Ολον μου, ο εαυτός μου - μόνο λίγα λόγια σήμερα, κι αυτά με μολύβι - (το δικό σου) - Κατά πρώτο λόγο, το διαμέρισμά μου έχει σίγουρα κρατηθεί μόνο μέχρι αύριο, τι άσκοπο χάσιμο χρόνου μ' αυτές τις λεπτομέρειες - γιατί αυτή η βαθιά θλίψη όταν η ανάγκη μιλάει - Μπορεί η Αγάπη μας να επιβιώσει αλλιώς παρά μόνο με θυσίες, χωρίς να απαιτούμε τα πάντα, μπορείς ν' αποφύγεις να μην είσαι ολότελα δική μου κι εγώ ολότελα δικός σου - Αχ, Θεέ Σελίδα 2 Απόλαυσε την ωραία φύση ηρεμώντας το πνεύμα σου και αναλογίσου αυτά που πρέπει να γίνουν - ο έρωτας απαιτεί δικαίως τα πάντα, έτσι γίνεται για μένα με σένα και για σένα με μένα - μόνο που ξεχνάς τόσο εύκολα πως πρέπει να ζήσω για μένα και για σένα - αν ήμασταν εντελώς μαζί, θα ένιωθες αυτόν τον πόνο τόσο λίγο όσο κι εγώ - Το ταξίδι μου ήταν φρικτό, έφτασα εδώ χθες κοντά στις τέσσερις η ώρα το πρωϊ γιατί δεν είχαν αρκετά άλογα, η ταχυδρομική άμαξα ακολούθησε μιαν άλλη διαδρομή, αλλά τι Σελίδα 3 απαίσιος δρόμος, στον προτελευταίο σταθμό μου συνέστησαν να μην ταξιδέψω νύχτα, επειδή θα διασχίζαμε ένα δάσος, αλλά αυτό με συνεπήρε περισσότερο - έσφαλα όμως γιατί η άμαξα τσακίστηκε σ' αυτό το κακοτράχαλο, φρικτό δρόμο, έναν απλό επαρχιακό δρόμο, και χωρίς τους δύο αμαξάδες μου, θα είχα μείνει εκεί. Ο Esterhazi είχε την ίδια τύχη με μένα στον άλλον τον κανονικό δρόμο με 8 άλογα, ενώ τα δικά μου ήταν μόνο 4. - Ωστόσο, αυτό εν μέρει μ' ευχαρίστησε, Σελίδα 4 όπως πάντα, όταν προσπερνώ με επιτυχία ένα εμπόδιο. - τώρα, ας περάσουμε από τα εξωτερικά στα εσωτερικά, θα ιδωθούμε μάλλον σύντομα, γι' αυτό και δεν μπορώ να μοιραστώ μαζί σου τις σκέψεις που έκανα αυτές τις λίγες μέρες για τη ζωή μου - αν οι καρδιές μας ήταν πάντα σφιγμένες η μία δίπλα στην άλλη, δεν θα τις έκανα, τόσα πράγματα θα σου έλεγα μέσα από τα σωθικά μου - Αχ - υπάρχουν στιγμές που μου φαίνεται πως ο λόγος δεν είναι τίποτα - να είσαι χαρούμενη - μείνε ο πιο πιστός και μοναδικός θησαυρός μου, το παν για μένα, όπως είμαι κι εγώ για σένα, όσο για τα υπόλοιπα, θα πρέπει να μας στείλουν οι Θεοί αυτό που για μας θα πρέπει να αποτελεί υποχρέωση και καθήκον. Ο πολύ πιστός σου Ludwig Σελίδα 5 Υποφέρεις εσύ η μονάκριβή μου - μόλις συνειδητοποιώ πως τα γράμματα θα πρέπει να παραδοθούν το χάραμα. Τη Δευτέρα - την Πέμπτη - οι μόνες μέρες που πηγαίνει η ταχυδρομική άμαξα από δω ως το Κ. - υποφέρεις - Αχ, όπου βρίσκομαι είσαι κι εσύ μαζί μου, μαζί μου και με σένα μιλάω και επέτρεψε να μπορέσω να ζήσω μαζί σου, τι ζωή !!!! έτσι !!!! χωρίς εσένα - ενώ με καταδιώκει εδώ κι εκεί η καλοσύνη των ανθρώπων, την οποία ούτε θέλω να κερδίσω ούτε πιστεύω πως αξίζω - Ταπεινότητα του ανθρώπου απέναντι στον άνθρωπο - με πονάει - κι όταν αντιλαμβάνομαι τον εαυτό μου Σελίδα 6 μέσα στο Σύμπαν, τι είμαι και ποιος είναι αυτός - που τον ονομάζουμε υπέρτατο κι όμως - εδώ έγκειται το θεϊκό της ανθρωπότητας - κλαίω καθώς σκέφτομαι πως δεν θα λάβεις πιθανόν νωρίτερα από το Σάββατο τα πρώτα νέα μου - όσο κι αν μ' αγαπάς - σε αγαπώ πάντως ακόμη πιο δυνατά - αλλά μην κρύβεσαι ποτέ Σελίδα 7 Από μένα - καληνύχτα - ως λουόμενος (*) πρέπει να πάω να κοιμηθώ - (σβησμένο : ω, έλα μαζί, έλα μαζί -) Αχ Θεέ, τόσο κοντά, τόσο μακριά ! Η αγάπη μας μήπως δεν είναι ένα ουράνιο οικοδόμημα - αλλά το ίδιο στέρεο με τον ουράνιο θόλο. - Νωρίς το πρωί, 7 Ιουλίου. 'Ηδη από το κρεβάτι οι σκέψεις μου τρέχουν προς εσένα, αθάνατη αγαπημένη μου, κάποτε χαρούμενες, κι έπειτα πάλι λυπημένες, προσδοκώντας από τη μοίρα να μάθουμε αν θα μας ακούσει - μόνο μαζί σου μπορώ να ζήσω πλήρως, αλλιώς καθόλου, Σελίδα 8 Ναι, αποφάσισα να περιπλανηθώ μακριά μέχρι να μπορέσω να πετάξω στην αγκαλιά σου και να πω ότι δίπλα σου είμαι στο σπίτι μου, μέχρι να μπορέσω να στείλω τη ψυχή μου στεφανωμένη από σένα στη Βασιλεία των πνευμάτων - ναι δυστυχώς αυτό πρέπει να γίνει - θα το καταλάβεις καλύτερα γνωρίζοντας πόσο πιστός σου είμαι, ποτέ καμία άλλη δεν θα μπορέσει να κατακτήσει την καρδιά μου, ποτέ - ποτέ - Ω Θεέ γιατί πρέπει να αποχωριζόμαστε αυτούς που αγαπάμε τόσο πολύ, και πράγματι η ζωή μου στο V. όπως τώρα είναι μία άθλια ζωή - Ο ερωτάς σου με κάνει τον πιο ευτυχισμένο και πιο δυστυχισμένο ταυτόχρονα - στην ηλικία μου θα μου ήταν αναγκαία μία ζωή ομοιόμορφη και επίπεδη - αυτό. Σελίδα 9 μπορεί να συμβεί, δεδομένης της σχέσης μας ; - 'Αγγελε, μαθαίνω μόλις πως το ταχυδρομείο φεύγει κάθε μέρα - κι επομένως πρέπει να σταματήσω για να λάβεις αμέσως το γράμμα - να είσαι ήρεμη, μόνο αν δούμε την ύπαρξή μας νηφάλια θα μπορέσουμε να πετύχουμε το σκοπό μας να ζήσουμε μαζί - μείνε ήρεμη - αγάπα με - σήμερα - χθες - πόση επιθυμία λουσμένη με δάκρυα για σένα - σένα - σένα - η Σελίδα 10 ζωή μου - το παν για μένα - Αντίο - Ω, συνέχισε να μ' αγαπάς - μην παραγνωρίζεις την τόσο πιστή καρδιά του αγαπημένου σου L. για πάντα για σένα για πάντα για μένα για πάντα για μας (*) Ο Μπετόβεν έγραψε τα τρία αυτά γράμματα το 1812 ενώ βρισκόταν για θεραπεία στα ιαματικά λουτρά του Toeplitz στη Βοημία. Η ταυτότητα της "Αθάνατης Αγαπημένης" παραμένει ως σήμερα άγγνωστη. [μετάφραση από τα γαλλικά Σ.Σ. Βλ. lvbeethoven.com] Πηγή: www.lifo.gr

Ποια να ήταν, άραγε, η "αθάνατη αγαπημένη" του Μπετόβεν;

Οι πιθανότητες για την ταυτότητά της

Πηγή: http:www.lvbeethoven.com

NB: according to biographers, the spelling of surnames may vary.
1. Countess Giulietta GUICCIARDI (1784-1856). Cousin of the Brunsvik sisters. Beethoven's student around 1801. He dedicated the 'Moonlight Sonata' to her. Momentarily in love with Beethoven, she had a portrait done for him which he kept all his life. But she married Count Robert von Gallenbergin in 1803 , who was wealthier than the composer. Nevertheless, Schindler is mistaken in the date of the letter. It having been dated 1812, this idea is no longer plausible. She was proposed as the possible Immortal Beloved by Anton SCHINDLER - 1840.
2. Amalie SEBALD (1787 - 1846). Amalie was a singer, notably at Berlin. She met Beethoven at Teplitz in 1811 and 1812. They were very close, as proven by certain letters. Theory by Edouard HERRIOT - 1932, equally proposed by W. A. Thomas San Galli - 1909.
3. Thérèse von BRUNSVIK (1775-1861). The eldest sister of the Brunsvik family remained celibate. Less talented and less beautiful than Pépi, she "watched over" her... Romain Rolland wrote that Thérèse loved Beethoven from 1806, and that they were engaged in that year. Beethoven had a portrait of Thérèse. Proposed by Romain ROLLAND - 1928, re-proposed by other biographers - 1879.
4. Joséphine von BRUNSVICK (married DEYM), a.k.a. Pépi (1779 - 1821). Beethoven was very close, from 1799, with all of the Brunswick family. Pépi became his student and was very talented. They were close friends. In 1812, Joséphine had been widowed for 8 years, for the moment without children (because she confided them in her sister, Thérèse)… and she had a baby girl 9 months later, Minona. One automatically thinks… Not bad, for a man without official descendants! Jean and Brigitte MASSIN - 1954, and numerous other biographers - 1920.
5. Antonie BRENTANO (née BIRKENSTOCK 1780 - 1869). Wife of Franz von Brentano, senator at Francfort and Beethoven's friend. Also the step-sister of Bettina Brentano, who organised the relationship bewteen Goethe and Beethoven. Antonie was at Vienna between 1809 et 1812, with her husband. In 1812, she was with her husband at Karlsbad… She gave birth to a child practically 12 months after the letter… called Karl, as it happens! Maynard SOLOMON (re-proposed by Barry COOPER) - 1977.
6. Countess Anna Marie ERDÖDY (née NICZKY 1779-1837). Marie became almost paralysed after the birth of her first child. She became close to Beethoven around 1803. Their bond grew sronger. He wrote to her as "liebe, liebe, liebe, liebe, liebe", and he dedicated, to her, opus 70 (two trios) and opus 102 (two sonatas). The Countess was a great friend to Beethoven, and he lived with her for some time in 1808. She was an excellent pianist and a great admirerer of Beethoven's works. Some biographers think that she had great influence over Beethoven and over his music. Also, in 1809, she participated in the succesful search for rich patrons for the composer. In 1812, she fell out with her husband. Gail S. ALTMAN - 1996.
7. Countess Almerie ESTERHAZY (married MURRAY 1789 - 1848). A young women of the Esterhazy family, (aristocrats from Almérie), born in France, re-opens this debate with her unexpected arrival on the scene. A credited pianist, she had the advantage of coming from a family who were close to Beethoven and seems to have been at the right places at the right times. In the end she married a wealthy officer. Jaroslav CELEDA - 1960, posthumous publication in 2001.
The Immortal Beloved will always be a mystery. Certain biographers have declared that they don't know, and have suggested that perhaps Beethoven's sweetheart is someone whose name has been completely overlooked… (The portrait at the left is one of the two miniatures that were found in Beethoven's secret drawer after his death. It might be the immortal beloved - May be not...)