Η πίσσα της Ευρώπης

"Θυμάστε, Έλληνες, που στα γεγονότα του ξεσηκωμού για το Μακεδονικό είπα ότι το όνομά μας είναι η ψυχή μας; Σήμερα σας αποκαλύπτω  ότι είχα προσωπικό λόγο που είπα την ιστορική εκείνη φράση.Επειδή ήθελα να γίνω μεγάλος ποιητής ,  άλλαξα  το απαισιότατο  οικογενειακό μου όνομα Αλεπουδέλης (μπλιαχ!)  στο γλυκόηχο και ελληνοπρεπές Ελύτης!"

**************************************


Η ΠΙΣΣΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ

ΧΑΡΗΣ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ

Πηγή: Το Βήμα της Κυριακής, 2/3/14

Ευτυχώς που εθνικιστές, ελληνομανείς, ξενοφοβικοί και συνωμοσιολόγοι δεν διαβάζουν. Ευτυχώς που τους αρκούν οι παράλογες θεωρίες της «Ελεύθερης Ωρας» ή τα ακροδεξιά παραληρήματα γαλανόλευκων ιστοσελίδων και δεν ξεφυλλίζουν τους σοβαρούς συγγραφείς μας. Γιατί - οποία έκπληξη! - ακόμη και σε σελίδες υπεράνω υποψίας κορυφαίων δημιουργών μπορεί να εμφιλοχωρούν απόψεις ικανές να επικυρώσουν τις δικές τους και να τροφοδοτήσουν το «πατριωτικό» τους παραλήρημα καθιστώντας το όλο και πιο επικίνδυνο, μια και μπορεί να περιβληθεί το κύρος ενός ποιητή και μάλιστα νομπελίστα.

Οχι, δεν παραδοξολογώ. Στο βιβλίο του «Τα δημόσια και τα ιδιωτικά», που εκδόθηκε το 1990, γράφει ο Οδυσσέας Ελύτης: «Περιμένω τον καλλιτέχνη - που όσο περνάν τα χρόνια τόσο λιγότερες πιθανότητες υπάρχουν ν' αναφανεί - τον ικανό να στήσει, αποστραγγίζοντας όλο το απόθεμα του θυμικού μας, το "μνημείο στον άγνωστο ιδιώτη". Οπως ως τώρα εστήσαμε σε κάθε γωνιά του τόπου μας κάποιο μνημείο στον "άγνωστο στρατιώτη". Θα πρέπει να βγαίνει από την κυανή και λευκή Μεγάλη του Γένους Σχολή και ν' αντανακλά όλο φως πάνω στην πίσσα της Ευρώπης που θάβουμε σήμερα εν όψει μιας άλλης που μοιάζει να γεννιέται. Χωρίς διάκριση. Πάνω στους μέλανες δρυμούς, στα τέρατα της Chartres και του Duomo, τους Καρτέσιους και τους Καλβίνους, τους Καντ και τους Μαρξ, τον Πάπα - Θεός σχωρέσει τους».

Προσπερνώ τη βεβαιότητα με την οποία ο Ελύτης διαγράφει την πιθανότητα να υπάρξει μετά από αυτόν ένας γνήσιος καλλιτέχνης που θα στήσει μνημείο στον «άγνωστο ιδιώτη» - το θεωρώ απλώς το αλαζονικό, αφελές σχόλιο ενός ποιητή που έχει φτάσει στο τέλος της διαδρομής του - και στέκομαι στη δεύτερη παράγραφο, με την οποία ακροδεξιοί ψεκασμένοι και όλα τα ξενοφοβικά, ρατσιστικά «ελληνόπουλα» θα έκαναν πανηγύρι. Ωστε για τον Ελύτη ο ποιητής του μέλλοντος πρέπει να 'ναι σώνει και καλά απόφοιτος της Μεγάλης του Γένους Σχολής (τύφλα να 'χουν η Οξφόρδη, η Σορβόννη και παρόμοια αντιδραστικά δυτικά ιδρύματα), να 'ναι χριστιανός ορθόδοξος (να απεχθάνεται επομένως καθολικούς και προτεστάντες που χτίζουν αρχιτεκτονικά «τέρατα», όπως το Duomo και ο καθεδρικός της Chartres, και τελούν υπό την καθοδήγηση του εκάστοτε Πάπα και του Καλβίνου) και φυσικά να ρίχνει στην πυρά φιλοσόφους που θα μολύνουν το αγνό του «θυμικό», όπως ο Καρτέσιος, ο Καντ και ο Μαρξ! Ο μεγαλόθυμος Ελύτης κλείνει ευτυχώς την πρόταση μ' ένα «Θεός σχωρέσει τους» - πράγμα που δεν έκανε ο Μητροπολίτης Πειραιώς όταν πριν από έναν χρόνο αναθεμάτιζε κι αυτός μέσα στην εκκλησία τον Καλβίνο, τον Πάπα (αλλά και τον Ερρίκο Η'!), καθώς βέβαια και τους Μουσουλμάνους και τους Εβραίους. Σύμπτωση, θα πει κάποιος, ή μήπως ο Μητροπολίτης φαίνεται να διαβάζει πού και πού και λίγη ποίηση; [ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ]

Διαβάστε ολοκληρο το αρθρο: Η πίσσα της Ευρώπης - γνώμες - Το Βήμα Online