ΤΟ ΔΝΤ ΕΚΒΙΑΖΕΙ ΜΕ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ
Συγγραφέας: Φελνίκος
Μπορεί τις επόμενες τρεις ημέρες να υπάρξει, όπως πιστεύουν στην κυβέρνηση, συμφωνία με την τρόικα όμως αυτό δεν αναιρεί την ουσία του προβλήματος. Και η ουσία είναι μία: Η τρόικα θεωρεί την Ελλάδα προτεκτοράτο της στο οποίο θέλει να συνεχίσει να έχει τον έλεγχο. Μάλιστα όσοι κυβερνητικοί παράγοντες έζησαν από κοντά τις τελευταίες διαπραγματεύσεις τείνουν να συμφωνήσουν με την άποψη ότι οι τροϊκανοί είναι ωμοί εκβιαστές και ατζέντηδες συμφερόντων.
Μπορεί να θέλουν να εμφανίζονται ως εταίροι-δανειστές, αλλά αυτό που στην πραγματικότητα κάνουν τόσο καιρό είναι, εκτός από τον έλεγχο των συμπεφωνημένων, να μειώνουν όσο μπορούν τις αντιστάσεις της χώρας, ούτως ώστε να συνεχίσουν να την εκμεταλλεύονται μέχρις ότου περιέλθουν στον απόλυτο έλεγχο ακόμη και την κυριότητά τους βασικές δομές οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας (τραπεζικό σύστημα, μεγάλες επιχειρήσεις με σημαντική εγχώρια παραγωγή αλλά και εξαγωγές κ.α.).
Για παράδειγμα πίσω από την αντιπαράθεση για το γάλα υπάρχουν οι Ολλανδοί. Αν το φρέσκο γάλα γίνει παστεριωμένο 10 ημερών τότε οι δικοί μας κτηνοτρόφοι θα γίνουν …μικρές Ολλανδέζες. Πίσω από την αντιπαράθεση για τις τράπεζες είναι οι μεγάλοι χρηματοπιστωτικοί κολοσσοί. Είναι κοινό μυστικό, για παράδειγμα, πως οι Αυστριακοί θέλουν να βάλουν στο χέρι όλο το ελληνικό δίκτυο στα Βαλκάνια.
Πίσω από κάθε ένσταση των τροϊκανών κρύβεται και ένα συμφέρον των χωρών ή των εταιρειών και των «σπιτιών» που εκπροσωπούν. Το θέμα φυσικά δεν είναι τι κάνουν αυτοί. Για τα συμφέροντά τους αυτοί καλά κάνουν. Το θέμα είναι τι κάνουμε εμείς. Η παρούσα, αλλά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Γιατί δεν τους ξεμπροστιάζουν και δεν αποκαλύπτουν τα κίνητρά τους. Γιατί πολιτεύονται με ακριτομυθίες ή ακόμη χειρότερα επιδιώκουν να έχουν καλές σχέσεις, αντί να τους ξαποστείλουν, με τους ντόπιους κουκουλοφόρους της τρόικας που παρεπιδημούν σε Μέσα Ενημέρωσης, πολιτικές ομάδες και επιχειρηματικά λόμπι.
Θέλετε και κάτι ακόμη χειρότερο; Γιατί η κυβέρνηση δεν «αποστειρώνει» την ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών η οποία, όπως λέγεται, ήταν ο πληροφοριοδότης των F.T. για τα 20 δισ. που δήθεν χρειάζονται στη νέα τους ανακεφαλαιοποίηση οι ελληνικές τράπεζες; Δημοσίευμα το οποίο, ως αναμένονταν, έφερε σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση και τις τράπεζες και φυσικά αξιοποίησε, κατά τον καλύτερο τρόπο, το ΔΝΤ για να μας πατήσει κι άλλο στο σβέρκο.
Γιατί δεν τραβάει το αυτί στον Προβόπουλο, ο οποίος αντί να δεχθεί το αποτέλεσμα του ελέγχου της BlackRock, διατάζει και πρόσθετους ελέγχους; Με το αποτέλεσμα της BlackRock δεν έγινε η προηγούμενη ανακεφαλαιοποίηση; Ήγειρε κανείς τότε ένσταση; Τι τον έκανε να μεταβάλει σε σχέση με το παρελθόν στάση; Και γιατί βιάστηκε, απ” ότι λέγεται, να τα πει πρώτα στον Ντράγκι και μετά, για να μην εκτεθεί, να μην μπορεί να κάνει διαφορετικά; Είναι μόνον ο ανταγωνισμός με τον Στουρνάρα; Υπάρχει κάτι άλλο; Και τι ρόλο παίζει ο πρωθυπουργός στις διαμάχες και τις θέσεις του υπουργού των Οικονομικών του; Τελικά πόσα χρήματα χρειάζονται οι τράπεζες; Πέντε, έξι, εννιά ή περισσότερα δισ.; Και ποιός το αποφασίζει; Ο Στουρνάρας; Ο Προβόπουλος; Ο Τόμσεν; Ποιός;
Είναι δυνατόν, γιατί αυτό συμβαίνει, να εκβιάζεται η χώρα επειδή το ΔΝΤ αλλάζει, από το καλοκαίρι, στρατηγική. Επειδή θέλουν αυτοί να σταματήσουν να υπάρχουν διαπραγματεύσεις με τις χώρες στις οποίες δανείζουν θα πρέπει μια εκλεγμένη κυβέρνηση να προσκυνά, ως άλλον Πάπα, τον υπάλληλο Τόμσεν; Επειδή θέλουν εφεξής οι ΔΝΤούδες να δίνουν τα δάνεια με μια και μόνη «συνταγή» η οποία δεν θα επιδέχεται καμία συζήτηση, αμφισβήτηση και διαπραγμάτευση, είναι δυνατόν ένα ευρωπαϊκό κράτος να το αποδεχθεί.
Ή ακόμη χειρότερα: έχει υπολογίσει η κυβέρνηση ότι η στροφή, από το καλοκαίρι, του ΔΝΤ δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας ελιγμός για να παραμείνουν εδώ; Μήπως αλλάζουν τακτική για να υπογραφεί ένα νέο μνημόνιο, το οποίο ούτε αποδεκτό μπορεί να είναι και το οποίο θα φέρει σε ακόμη πιο δύσκολη θέση τη χώρα; Μήπως όλα αυτά γίνονται επειδή αναζητούνται προφάσεις για να μην υπάρξει συμφωνία για ελάφρυνση του χρέους και για να αναβιώσει ο κίνδυνος εξόδου της χώρας από το ευρώ με ότι παρενέργειες αυτή η εξέλιξη μπορεί να έχει; Στα ερωτήματα αυτά χρειάζονται απαντήσεις. Και επειδή από αυτές θα καθοριστεί και η πολιτική αντιπαράθεση και κατ” επέκτασιν η κυβερνητική σταθερότητα και η κοινωνική συνοχή, οι απαντήσεις που πρέπει να δοθούν χρειάζεται να “ναι τεκμηριωμένες κι υπεύθυνες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου