Ποιμενικόν

 
Δάφνις ο συριγκτάς τρομερώι  περί γήραϊ κάμνων,
χερός αεργηλός τάνδε βαρυνομένας
Πανί φιλαγραύλω νομίαν ανέθηκε κορύναν,
γήραϊ ποιμενίων παυσάμενος καμάτων.
εισέτι γαρ σύριγγι μελίσδομαι, εισέτι φωνά
άτρομος εν τρομερώ σώματι ναιετάει,
αλλά λύκοις σύντησιν αν΄ούρεα μη τις εμείο
αιπόλος αγγείλη γήρατος αδρανίην.
 
Εγώ ο  Δάφνις ο αυλητής, ανήμπορος από τα τρομερά γεράματα,
αφιέρωσα με τούτο ΄δω το  χέρι στον Πάνα, των προστάτη των βοσκών,  
την τσομπάνικη γκλίτσα μου, όταν έπαψα ν΄ασχολούμαι με τα κοπάδια.
Ακόμα παίζω το σουραύλι μου, ακόμα σταθερή
βγαίνει η φωνή από το τρεμάμενο κορμί μου.
Όμως τώρα που τα γηρατειά με ρίξανε στην ανημπόρια,
κανείς τσοπάνης μη μου μηνύσει πως λύκοι βγήκαν στα βουνά.

Μακηδόνιος ο Ύπατος**, Αναθηματικόν επίγραμμα 
Πηγή: Παλατινή Βιβλιοθήκη , VI 73
 ****************************************
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Gerontakos
 

* Μακηδόνιος υπατικός - Βικιπαίδεια

** ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ: Ποιητής του 5ου αιώνα μ.Χ., καταγόμενος από τη Θεσσαλονίκη. Αναφέρεται και ως Μακεδόνιος. Έφερε τον τιμητικό τίτλο του Ύπατου, εικάζεται λοιπόν ότι έζησε κάποια χρόνια στην Κωνσταντινούπολη, επί Ιουστινιανού. Ο Γιάννης Τζανής σημειώνει ότι ο ποιητής "μπορεί να ταυτιστεί με τον ρεφενδάριο Μακεδόνιο που αναφέρει ο Θεοφάνης ο ομολογητής ότι κατηγορήθηκε το 529 για ειδωλολατρικές τάσεις και με το Μακεδόνιο, που κατά το 531 διετέλεσε κουράτωρ του Παλατιού " σύμφωνα με τη χρονογραφία του Ιωάννη Μαλάλα". Σώζονται 41 επιγράμματά του (ανάμεσά τους και τα τέσσερα συμποτικά, τα XI 58, 59, 61, 63), που δικαιώνουν την άποψη πως υπήρξε από τους καλούς Βυζαντινούς ποιητές· στο αυτοβιογραφικό επίγραμμα ΙΧ 649 το όνομά του παραδίδεται ως "Μακηδόνιος". Πρότυπά του θεωρούνται ο Λεωνίδας Ταραντίνος και ο Παλλαδάς.

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
(2011)	Επιγράμματα συλλογής Πλανούδη, Επικαιρότητα
(2011)	Τα αναθηματικά επιγράμματα, Επικαιρότητα
(2009)	Συμποτικά επιγράμματα, Άγρα