Δεν ήρθαμε /Δε θα φύγουμε μαζί.

ΜΟΝΑΞΙΑ

Όλοι ανακαλύπτουμε μια μέρα κάτι
χάνουμε κάτι
δίνουμε και παίρνουμε τις ίδιες μαχαιριές,
Όμοια τα στίγματα στα πρόσωπά μας.
Αλήθεια,
θα μπορούσε να΄μαστε φίλοι, θα μπορούσε,
αν σε μια ελάχιστη στιγμή
μαύρο ξαφνικό λεπίδι δε χώριζε τη συντροφιά μας
στα δυο΄
εγώ απ' εδώ σ' ενός έρημου κύκλου τη μέση
τρομαγμένος
χαμένος
απελπισμένος
κλαίοντας γοερά πάνω σε νεκρούς που δεν ξέρετε
ή που σκοτώσατε οι ίδιοι΄
και σεις εκείθε ανέπαφοι, αφάνταστα μακριά μου

Δεν ήρθαμε
Δε θα φύγουμε μαζί.

ΠΑΝΟΣ ΘΑΣΙΤΗΣ
(1923-2008)
Από τους σημαντικότερους εκπροσώπους
της "Κατοχικής γενιάς" στην ποίηση
της Θεσσαλονίκης, μαζί με τους
Μ. Αναγνωστάκη και Κ. Κύρου.
Πήρε μέρος στην Αντίσταση,
και διώχθηκε για τις ιδέες του.
Βιοπορίστηκε ασκώντας τη Δικηγορία,
αλλά η παρουσία του ως ποιητή και κριτικού
στην πνευματική ζωή της Θεσσαλονίκης
ήταν κάτι παραπάνω από αισθητή
επί δεκαετίες .