Γραφικοί,
διαπλεκόμενοι,
φοβισμένοι
και αδιάφοροι
Του Ιωάννη Κ. Καράκωστα*
H Καθημερινή, 9/12/11
Οι γραφικοί, οι φοβισμένοι, οι διαπλεκόμενοι και οι αδιάφοροι, ως ταγοί ή συμπορευόμενοι στο πλαίσιο της ακαδημαϊκής κοινότητας, χωρίς να αποτελούν, ευτυχώς, την πλειοψηφία, κυριαρχούν σήμερα στα πανεπιστήμιά μας.
Οι γραφικοί, δυστυχώς, δίνουν τον τόνο είτε γιατί παίζουν επιτυχώς τον ρόλο του «πρωτοπόρου», του διανοητή εκπαιδευτικού, που κανείς δεν καταλαβαίνει «το βάθος» της σκέψης του, ή του εκ του ασφαλούς αρνητή και πολέμιου του ανεπιστρεπτί ναυαγήσαντος πανεπιστημιακού κατεστημένου. Οι παραπάνω προβάλλονται ιδίως μέσω των ηλεκτρονικών ΜΜΕ, από ορισμένους δήθεν οργισμένους, αγράμματους ή -ακόμα χειρότερα- ημιμαθείς φωνακλάδες, δήθεν δημοσιογράφους, και με την υποστήριξη της αριστερίστικης θολοκουλτούρας που υποθάλπει όλα τα αναρχικά στοιχεία εντός και εκτός πανεπιστημίου, παρουσιάζονται ως σύγχρονοι Σαβοναρόλες που απορρίπτουν και ρίπτουν στο πυρ το εξώτερον κάθε καλόπιστη προσπάθεια μεταρρύθμισης της ανωτάτης παιδείας.
Οι φοβισμένοι αποτελούν, ιδίως τη σημερινή εποχή, δυστυχώς, σημαντική ομάδα μέσα στους πανεπιστημιακούς κύκλους, και όχι μόνον, βλέπε π.χ. στη Δικαιοσύνη, στη διοίκηση, στην αστυνομία και αλλαχού. Με την ηττοπαθή στάση τού «δεν βαριέσαι, εγώ θα αλλάξω αυτό τον τόπο;» ή τον ενδιάθετο φόβο, αρνούνται να αναλάβουν τον ρόλο που τους ανέθεσε η Πολιτεία ως τηρητών της ακαδημαϊκής τάξεως, υπό το πρόσχημα ή την υπαρκτή απειλή βίας -σωματικής ή ψυχολογικής- που ασκείται ανεμπόδιστα πλέον από τις οργανωμένες ομάδες εντός ή εκτός κομματικών και ανένταχτων φοιτητικών παρατάξεων. Η βία ασκείται, φευ, ως καθημερινό φαινόμενο με τη σύμπραξη εξωτικών αναρχικών στοιχείων, πλήττοντας και πνίγοντας συστηματικά, οργανωμένα και με αποτρόπαιες μεθόδους κάθε φωνή που προσπαθεί να εισηγηθεί ή να συνηγορήσει υπέρ της ελεύθερης, δημοκρατικής και κυρίως εύνομης λειτουργίας των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων.
Οι διαπλεκόμενοι είναι εκείνοι οι πανεπιστημιακοί οι οποίοι μέσα ή έξω από συνδικαλιστικά μορφώματα, εντός ή εκτός κομματικών οργανώσεων, εξυπηρετούν τα συμφέροντα των πολιτικών παρατάξεων και των ινστρουχτόρων τους, που είναι συνήθως συγκυριακά και αποβλέπουν στην επιτυχία των κομματικών και διαπλεκόμενων προσωπικών φιλοδοξιών και επιδιώξεων εις βάρος -και εν πάση περιπτώσει ερήμην- του δημοσίου συμφέροντος, όσον αφορά την ανωτάτη παιδεία, υπό το πρόσχημα και το άλλοθι του «καλού του τόπου».
Τέλος, η ομάδα των αδιάφορων, που καμιά φορά εμφανίζεται ως ομάδα αγανακτισμένων, όπως είναι τώρα της μόδας, ενισχύεται τα τελευταία χρόνια υπό το κράτος των περιρρεουσών συνθηκών, αλλά και της διογκούμενης πίεσης των άλλων ομάδων που προαναφέρθηκαν, που επηρεάζουν και μολύνουν την ατμόσφαιρα του πανεπιστημίου και την ψυχολογία των πανεπιστημιακών. Αποτέλεσμα, να λιγοστεύουν όλο και περισσότερο οι φωνές εκείνων που ζητούν απεγνωσμένα επιτέλους(!) την εφαρμογή του νόμου, έστω και αν καθ’ οδόν χρειαστούν αλλαγές και βελτιώσεις, από όλους και ιδίως από τους πανεπιστημιακούς παράγοντες, φοιτητές και καθηγητές, που έχουν ταχθεί να διδάξουν με τη στάση ζωής τους την άκαμπτη τήρηση της δημοκρατικής αρχής.
* Ο κ. Ιωάννης Κ. Καράκωστας είναι ομότιμος καθηγητής της Νομικής Σχολής και τ. αντιπρύτανης Πανεπιστημίου Αθηνών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου