Τρίτη, Μαΐου 31, 2011

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟ ΚΟΡΜΙ ΜΟΥ

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΣΤΟ ΚΟΡΜΙ ΜΟΥ
Το Α και το Ω εσύ. Μ΄εσένα υπάρχω. Υπάρχει
ο κόσμος, γιατί υπάρχεις. Όμορφο΄γερό΄γερά δεμένο
μ΄όσα την τέρψη μου μονάχα για να υπηρετούνε,
την ύπαρξή μου επαληθεύοντας, υπάρχουν. Μόνο εσένα ξέρω,
κι ας ξέρω πως , γιατ΄υπάρχεις, υπάρχει κι ο χρόνος,
των όλων κινδύνων σου ο μέγιστος, που , ω μοναδική μου
βεβαιότητα, σε οδηγεί εκεί όπου, κάποια μέρα, θα χαθούμε
μαζί σου, εγώ κι ο κόσμος, μ΄όλο το έχει του, κι ο χρόνος.

Σ΄ακλούθησα πάντα πιστά, μέσα απ΄τον κόσμο ο-
δηγώντας με , τον κόσμο κι όλο το Άδειο του διδάσκοντάς μου.
Πού και πού  δε μ΄οδήγησες! Σε πόσες παγίδες
δε μ΄έριξες, την αντοχή για να μετρήσεις μόνο
της αλήθειας μου,- που ήταν εντούτοις η δική σου!
Μα ήμουν εσύ, κι εσένα πίστεψα, μόνον εσένα
καθημερνή επαλήθευση έχοντας του κόσμου, σ΄έναν
κόσμο σκιώδη, απέραντα μακρινόν, στιγμιαία μόνον
απτό, που μ΄άφηνε απ΄τη μια στιγμή στην άλλην
ανυπεράσπιστο μπροστά στο Εφήμερο. Και μόνον.

Κι αν προσευχηθώ, μες στην ανάγκη μου, θελήσω,
πού θα στραφώ, σε ποια άλλη βεβαιότητα θ΄αναζητήσω
θεραπεία της ανάγκης μου, παρά μόνο σ΄εσέ, που απ΄ώρα
σε ώρα κι από στιγμή σε στιγμή, όλο και πιο αβέβαιο,
από τον χρόνο αγγιγμένο, γίνεσαι και πας και μακραίνεις
και χάνεσαι, - τον κόσμο όλο σέρνοντας μες στο χαμό σου.



Άρης Δικταίος [Κώστας Κωνσταντουλάκης](1919-1983)

Δεν υπάρχουν σχόλια: