ΤΑ ΜΑΥΡΑ ΜΑΝΤΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ

 1

" Έτει αυνγ΄(= Το έτος 1453, στις 29 Ιουνίου), ημέρα ςη΄,

ήλθαν από την Κωνσταντινούπολιν καράβια τρία κρητικά του Σγούρου, του Υαλινά και του Φιλομάτου΄ λέγοντες ότι εις την κθ΄ (=29) του  μαΐου μηνός, της αγίας Θεοδοσίας, η μέρα Τρίτη, ώρα γ΄της ημέρα, εσέβησαν (=εισήλθαν) οι Αγαρηνοί εις την Κωνσταντινούπολιν, το φοσάτον(= στίφος ενόπλων) του τούρκου τζαλαπή (=αυθέντη, άρχοντα) μεεμέτ(=Μεχμέτ, Μωάμεθ), και είπον ότι επέκτειναν (=σκότωσαν) τον Βασιλέα τον κυρ Κωνσταντίνον τον Δράγασην και Παλαιολόγον. Και εγένετο ουν(=λοιπόν) μεγάλη θλίψις και πολύς καλυθμός εις την Κρήτην διά το θλιβερόν μήνυμα όπερ (=που) ήλθε,

ότι χείρον τούτου ου γέγονεν ούτε γενήσεται (=θα γίνει).

Και Κύριος ο Θεός ελεήσαι ημάς και λυτρώσεται ημάς της φοβεράς αυτού απειλής."

Η είδηση της πτώσης της Κωνσταντινούπολης,

όπως αναγράφηκε από μοναχό της Ηρακλειώτικης

μονής Αγκαράθου σε χειρόγραφο .

Ο κώδικας   βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο, με αριθμό  34060.

2

ΤΡΙΑ ΚΑΡΑΒΙΑ

( Δημοτικό της Ανατολικής  Θράκης)

«Τρία καράβια – βόηθα Παναγιά – τρία καράβια φεύγουνε

που (=από) μέσα που την Πόλη, κλαίει καρδιά μ’ κλαίει

καρδιά μ’ κι αναστενάζει

Το ΄να φουρτώ – βόηθα Παναγιά – το ’να φουρτώνει το σταυρό

Κι τα’ άλλου του Βαγγέλιου, κλαίει καρδιά μου κλαίει

καρδιά μ’ κι αναστενάζει,

Το τρίτο το – βοήθα Παναγιά – το τρίτο το καλύτερο

Την άγια Τράπεζά μας, κλαίει καρδιά μου κλαίει

καρδιά μ’ κι αναστενάζει,

Μη μας τα πά – βόηθα Παναγιά – μη μας τα πάρουν οι άπιστοι

Και μας τα μαγαρίσουν, κλαίει καρδιά μου κλαίει

καρδιά μ’ κι αναστενάζει.

[Η Παναγιά αναστέναξι κι δάκρυσαν οι κόνις (=οι εικόνες).]