(γενν.: 1921)
Η ΧΩΡΑ ΜΟΥ
Η χώρα μου
δεν είναι πια η χώρα των ποιητών
Αλλά όπως η Κιμμερία
"βουτηγμένη στο σκοτάδι
και στην απουσία"
Την κατοικούνε
ανάποδα και τετράποδα
κι ενός κοκόρου γνώση
Μ΄ έν τρίτον οφθαλμού
κι εν όγδοον χιλιοστό αυτιού
Στόμα τρίγωνο καρδιά στον αφαλό
και τα μαλλιά σαν χόρτα ξεραμένα
Αντίς για μάτια τα θηλυκά
φοράνε βέρες
κι αντίς για γλώσσα
μια σαύρα ζωντανή
Ντουλαποκλειδωμένες
κρύβουν την ουρά τους
ντροπαλά κάτω απ΄τα σκέλια
Και δρέπουν τους καρπούς
της μελαγχολικής τους
κλωστοϋφαντουργίας.
Η χώρα μου
δεν είναι πια η χώρα των ποιητών
Αλλά του τάδε και του δείνα
ημικροκόδειλου
ή δόλια σύρτις
Τα βρέφη της ουρλιάζουν
και γελάνε σ' άλλον τομέα
Οι φίλοι δεν γνωρίζουν πια
ο ένας τη χειραψία του άλλου
Η χώρα είναι το κτήμα
της απέραντης αμφιβολίας
Οι ώρες γυρνάνε αμέτοχες
στον ουρανό
Οι μέρες ξεχαρβαλώθηκαν
και πάνε αταίριαστες
Η μια ψηλά η άλλη χαμηλά
κι ητρίτη αργότερα
κι η πέμπτη κατ΄ουσίαν
Η όγδοη βαριά
η ενάτη στον ταρσανά
κι η δωδεκάτη ακόμη στα φασκιά
Και σ΄έναν τόπο χλοερό
κοιμάται και νυστάζει
η πιο ύστερη.
[Συνεχίζεται]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου