Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΖΑΚ ΠΡΕΒΕΡ
(1900-1977)

"Σελίδα γραπτού"

"Page d'écriture"

Δύο και δύο τέσσερα
τέσσερα και τέσσερα οχτώ
οχτώ κι οχτώ κάνουν δεκαέξι...
Επαναλάβετε! λέει ο δάσκαλος
Δύο και δύο τέσσερα
τέσσερα και τέσσερα οχτώ
οχτώ κι οχτώ κάνουν δεκαέξι.
Μα να το πουλί-λύρα που περνά στον ουρανό
το παιδί το βλέπει
το παιδί τ' ακούει
το παιδί το καλεί:
Σώσε με παίξε μαζί μου πουλί!
Τότε το πουλί κατεβαίνει
και παίζει με το παιδί
Δύο και δύο τέσσερα...
Επαναλάβετε λέει ο δάσκαλος
και το παιδί παίζει
το πουλί παίζει μαζί του...
Τέσσερα και τέσσερα οχτώ
οχτώ κι οχτώ κάνουν δεκαέξι
δεκαέξι και δεκαέξι πόσο κάνουν;
Δεν κάνουν τίποτα δεκαέξι και δεκαέξι
κυρίως με τίποτα δεν κάνουν τριανταδύο
και φεύγουν.
Και το παιδί έκρυψε το πουλί μες στο θρανίο του
και όλα τα παιδιά ακούνε το τραγούδι του
και όλα τα παιδιά ακούνε τη μουσική
και οχτώ κι οχτώ με τη σειρά τους φεύγουν
και τέσσερα και τέσσερα και δύο και δύο
με τη σειρά τους αδειάζουν τη γωνιά
και ένα και ένα δεν κάνουν ούτε ένα ούτε δύο
ένα ένα ομοίως φεύγουν.
Και το πουλί-λύρα παίζει
και το παιδί τραγουδάει
και ο καθηγητής φωνάζει:
Πότε θα πάψετε να κάνετε τους γελωτοποιούς!
Μα όλα τ' άλλα παιδιά ακούνε τη μουσική
και οι τοίχοι της τάξης καταρρέουν ήσυχα.
Και τα τζάμια ξαναγίνονται άμμος
το μελάνι ξαναγίνεται νερό
τα θρανία ξαναγίνονται δέντρα
η κιμωλία ξαναγίνεται ακτή
το φτερό ξαναγίνεται πουλί.