Ψωμιάδης
Δημήτρης Δανίκας
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: Τα Νέα 12/04/2011
Η περίπτωση του Παναγιώτη Ψωμιάδη λοιπόν. Η μικρογραφία στην σχέση Κοινωνίας-Πολιτικής. Γιατί Λαοφιλής. Γιατί με τον μεροκαματιάρη από το πρωί. Γιατί ένας από τους εκλεκτούς και γραφικούς των τηλεοπτικών ειδήσεων και των Talk Shows. Γιατί στα χαρτιά, η φωνή της αληθινής, αυθόρμητης ψυχής. Γιατί η Θεσσαλονίκη τον πριμοδοτούσε σαν δικό της, από τα σπλάχνα της, παιδί. Γιατί δεν μάσαγε τα λόγια του και πολλές φορές τα έριχνε ακόμα και στην ηγεσία και το κόμμα του. Γιατί δεν ακολουθούσε το πρωτόκολλο μιας στεγνής, επαγγελματικής Πολιτικής.
Με ένα λόγο ο Ψωμιάδης έμοιαζε, συμπεριφερόταν καιι έπειθε ότι είναι μέρος από την ταλαιπωρημένη και βασανισμένη σάρκα της γειτονιάς. Μισές αλήθειες, ένα μεγάλο ψέμα. Μ ' αυτές υποκρινόμαστε. Με το ψέμα πορευόμαστε.
Ηρθε το Εφετείο και γυμνός ο βασιλιάς επί σκηνής. Ηρθαν οι αποδείξεις και αποκάλυψαν τα βρόμικα και τάχα μου τα λαικά. Ενοχος ο Νομάρχης, το καμάρι της Μακεδονικής γης. Ενα χρόνο φυλακή με τριετή αναστολή.
Ποιος φταίει; Ο Νομάρχης θα πείτε εσείς. Λάθος. Ο ψηφοφόρος θα πω εγώ. Συνένοχη η κοινωνία σ αυτή την παρανομία. Ομως για τον Ελληνάρα άξια και ηρωική αγαθοεργία. Γι' αυτό τον ψήφιζαν. Γι' αυτό τον στήριξαν. Γιατί ο Ψωμιάδης η πιο καθαρή αξονική τομογραφία της ακατάβλητης μικρής, μεσαίας και μεγάλης διαπλοκής. Γι' αυτό ήταν δικό τους παιδί. Με δυο τρεις πατριωτικές, αντιτουρκικές και πάσης φύσεως μπαλοθιές. Με τις χαιρετούρες. Με τα σούρτα φέρτα στην αγορά της Θεσσαλονίκης. Ο άνθρωπός μας. Ο δικός μας. Το καμάρι μας. Η ψυχή μας. Ενας από εμάς.
Σωστά. Το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας σαν αντίγραφο από του Ψωμιάδη την φωτογραφία. Τσάμπα μαγκιές και από πίσω μικρές συναλλαγές. Οπως συμβαίνει στο δρόμο. Οταν κατά λάθος πέφτεις σε κάποιον ξένο. Ξέρεις μωρέ ποιος είμαι εγώ; Πορευόμαστε ξυπόλυτοι στ' αγκάθια και παριστάνουμε τους καμπόσους. Ρακένδυτοι. Ασήμαντοι. Κοίτα λίγο μέσα σου μπας και καταλάβεις τα λόγια του Ποιητή: «Δεν έφταιγε ο ίδιος. Τόσος ήτανε»!
2 σχόλια:
Μόνο που το πρόβλημά μας δυστυχώς στην Ελλάς δεν είναι ο Ψωμιάδης, αλλά οι ΔΟΛιοι επικριτές του. Αυτός μπορεί να τσακίζει κανά μπακσίς και να διασπείρει λαϊκο σουρεαλισμό, όμως οι λαμόγιες θεραπαινίδες της Αλήτ μασούν και τώρα καταβροχθίζουν την χώρα ολόκληρη. Κι όσο για την αισθητική τους, ΔΑΝΙΚΑΣ ! Η καλύτερα ΜΕΓΑΡΟ ! Με το ολοκαύτωμα του λαϊκού ελληνικού πολιτισμού πρώτα έκαναν την ελλάδα ανύπαρκτη-αόρατη για να την σύρουν μετά πιό εύκολα στον όλεθρο.
Πάλι οι θεωρίες συνωμοσίας , στη θέση της αμερόληπτης κριτικής! Πάλι το ανάθεμα σε ορισμένους "κακούς", που δίνει άφεση αμαρτιών στους διεφθαρμένους πολλούς!
Το θέμα είναι οι συλλογικές ευθύνες για το χάλι μας και όχι οι όποιοι επώνυμοι "ταγοί" μας.
Αυτό είναι και το νόημα του άρθρου που ανάρτησα. Ένας λαός που ψηφίζει με τα τέσσερα ασήμαντες, ανίκανες, θρασείες και επικίνδυνες προσωπικότητες, σαν του περί ου ο λόγος πολιτικού, πώς μπορεί να έχει ώριμη κρίση; Είναι λοιπόν έξω από αυτήν; Να σταματήσει πια αυτό το παραμύθι περί του "αγνού" λαού, που τόσο επιδέξια διακινούν διανοούμενοι της Άριστεράς και της Ακροδεξιάς, για να χειραγωγούν τις μάζες.
Μπορεί ένας σώφρων πολίτης να συνταχθεί με αυτόν τον μετακινούμενο ψηφοφόρο, που θεοποιεί όποιον τον χαϊδεύει περισσότερο;
Όσο για την αισθητική του Δανίκα, τι έχει που τόσο σε ενοχλεί; Μια χαρά κριτικές γράφει ο άνθρωπος, με τις οποίες συνήθως εγώ προσωπικά συμφωνώ, όταν βλέπω τα έργα που κρίνει.
Για το Μέγαρο, μπορεί να συζητάμε βδομάδες για την απλόχερη στήριξη που δέχεται από την Πολιτεία, αυτήν την Πολιτεία που αφήνει να πεθάνουν το Αμφιθέατρο και η Τέχνη Θεσσαλονίκης, η αισθητική του, όμως είναι , μαζί με την ΚΟΘ και το Εθνικό Θέατρο, ό,τι καλύτερο διαθέτουμε από την άποψη των καλλιτεχνικών θεσμών παγκόσμιας εμβέλειας.
Δημοσίευση σχολίου