OTTO DIX
ΟΤΟ ΝΤΙΞ
(1891-1969)
Σπούδασε ζωγραφική στη Δρέσδη και αρχικά τον κέρδισε ο ρεαλισμός.
Η έκκρηξη όμως του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου και οι τρομερές
εμπειρίες του από τα πολύνεκρα πεδία των χαρακωμάτων
σημάδεψαν ανεξίτηλα τον ψυχικό του κόσμο.
Μετά τον πόλεμο συνέχισε τις σπουδές του στη Δρέσδη και στο
Ντίσελντορφ ασχολούμενος κυρίως με κολάζ και χαρακτικά
αντιπολεμικού περιεχομένου.
Από το 1925 στράφηκε προς τον κοινωνικό ρεαλισμό
( Νέα Αντικειμενικότητα), ζωγραφίζοντας άτομα
του περιθωρίου, θύματα της μεταπολεμικής πραγματικότητας,
όπως πόρνες, ζητιάνους και αναπήρους, αλλά και απωθητικούς
τύπους της νεοπλουτίστικης μπουρζουαζίας.
Η βίαιη και καταλυτική κριτική της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης
συνέβαλε , μαζί με την εχθρότητα πλείστων όσων αριστερών
διανοουμένων, στη συντόμευση του βίου της και την άνοδο
του Χίτλερ στην εξουσία.
Ο Ντίξ υπήρξε ένα από τα πρώτα θύματα της ναζιστικής λαίλαπας
κατά των προοδευτικών καλλιτεχνών και διανοουμένων. Απολύθηκε
από τη θέση του ως καθηγητής και τα έργα του καταδικάστηκαν
ως έκφυλα. Αντίθετα με άλλους καλλιτέχνες, ο Ντιξ έμεινε στη
Γερμανία, σηκώνοντας το σταυρό του μαρτυρίου εξαιτίας των
αλλεπάλληλων διώξεων εκ μέρους της Γκεστάπο.
Προκειμένου να επιβιώσει, αναγκάστηκε να στραφεί προς
το ρομαντισμό και τη θρησκευτική τέχνη.
Τα μεταπολεμικά χρόνια ασχολήθηκε με πίνακες
εξπρεσιονιστικής τεχνοτροπίας.
Το ντοκιμαντέρ που αναρτούμε σε έξι επεισόδια
φωτίζει εξονυχιστικά την πορεία ζωής του καλλιτέχνη,
έχοντας ως άξονα ένα παλιό φιλμάκι , με τον ίδιο τον Ντιξ
να επισκέπτεται διάφορους μουσειακούς χώρους , όπου
εκτίθενται έργα του , και να μιλάει για τους ζωγράφους
που τον επηρέασαν αλλά και τα παλιά δύσκολα χρόνια
της δικής του προσωπικής περιπέτειας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου