ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ!

"Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους,

να γιαουρτώσουμε υπουργούς και τροχονόμους,

 στο  λάβαρο της ισοπέδωσης για πάντα πιστοί,

γκρεμίζοντας την Ελλάδα μας   με χλαπαταγή!"

 Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Γιώργος Λακόπουλος

Τα Νέα, 16/04/2011

Στην πολιτική, δεν θέλει πολύ να χάσεις τον έλεγχο. Και αν χάσεις τον έλεγχο χάνεις και την πολιτική. Συµβαίνει µε τον Αλέξη Τσίπρα. Γαλουχήθηκε σε µια κοµµατική οργάνωση που είχε βασική αρετή την πειθαρχία στην πολιτική δράση. Ηγείται ενός πολιτικού χώρου που έχει σήµα κατατεθέν τη Βαβυλωνία. Η πρώτη απόδειξη απώλειας του ελέγχου είναι ότι ο αντίπαλος που συνέτριψε στο συνέδριο της εκλογής του, είναι ήδη επικεφαλής άλλου κόµµατος! Η δεύτερη, ότι ο παλαιός µέντοράς του ανέβηκε στα κεραµίδια εναντίον του. Παρ’ όλα αυτά, ο θεός της πολιτικής τού χαµογέλασε. Το Μνηµόνιο και οι αναπότρεπτες επιπτώσεις του στη ζωή των ανθρώπων ήταν µάννα εξ ουρανού για ένα κόµµα της Αριστεράς. Τελικά, το µόνο που προκύπτει είναι ακόµη µία απόδειξη απώλειας του ελέγχου. Ο Συνασπισµός από κοινοβουλευτικό κόµµα, µετατρέπεται σε κίνηµα διαµαρτυρίας µε τη σφραγίδα του ΣΥΡΙΖΑ. Ακτιβιστές και γκρουπούσκουλα έχουν επιβάλει µια ατζέντα που στέλνει τον Τσίπρα στην άκρη του πολιτικού φάσµατος. Για να διατηρήσει τη συνοχή στην Κουµουνδούρου ο Αλέξης κάλυψε τις επιθέσεις οµάδων του «χώρου» εναντίον υπουργών. Ακόµη και από το βήµα της Βουλής προέβαλε ότι πρόκειται για λαϊκές διαµαρτυρίες που προκαλούνται αντανακλαστικά από την κυβερνητική πολιτική. Το γιουχάισµα υπουργών και η ρίψη αντικειµένων στο κεφάλι τους είναι κάτι που το προκαλούν οι ίδιοι. Το τραβάει ο οργανισµός τους. Και πάντως δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που έβαλε στο σηµάδι την κυβέρνηση, αλλά η κυβέρνηση που έχει άχτι τον ΣΥΡΙΖΑ – ρωτήστε και τον αντιπρόεδρό της. Αυτά, µέχρι που στους Αγίους Αναργύρους το επεισόδιο µε τον Λοβέρδο έδωσε µε δραµατικό τρόπο µία νέα απόδειξη απώλειας του ελέγχου. ∆εν ήταν η «αυθόρµητη» αποδοκιµασία υπουργού σε δηµόσιο χώρο. Ηταν αντισυγκέντρωση. Σε µια εκδήλωση ενός κόµµατος συναθροίστηκαν οπαδοί άλλου κόµµατος, έστω και χωρίς την αιγίδα του. Σε τι ακριβώς παραπέµπει αυτό, το ξέρουν όσοι λένε ότι έχουν πάντα στο πάνθεον των ηρώων τους τον Γρήγορη Λαµπράκη. Αν αρχίσει η Αριστερά να οργανώνει – ή να καλύπτει – αντισυγκεντρώσεις επειδή νοµίζει ότι αυτό την κάνει πιο Αριστερά, απλώς ο Αλέξης θα χάσει εντελώς τον έλεγχο. Και πολύ σύντοµα θα δικαιώσει αυτό που έλεγε ο Χαρίλαος Φλωράκης: «Αριστερά της Αριστεράς είναι η ∆εξιά».