Ο συντηρητικός είναι- κατά βάση- κουτός .
Φοβάται το καινούριο γιατί δεν το καταλαβαίνει.
Τρέμει την αλλαγή γιατί δεν προφταίνει να την παρακολουθήσει.
Ταμπουρώνεται μέσα στο γνωστό, στο δεδομένο,
στο οικείο-και δεν το κουνάει ρούπι.
Αντίθετα, ο ξύπνιος έχει ανοιχτό μυαλό:
δεν φοβάται τους αιφνιδιασμούς- τους χαίρεται.
Η αλλαγή τον θρέφει. Του δίνει τη δυνατότητα να κινηθεί γρήγορα
και να ζήσει έντονα. Η συντήρηση, η στασιμότητα τού είναι αφάνταστα βαρετή.
[........]
Ο συντηρητικός είναι καχύποπτος και φοβισμένος. Δεν εμπιστεύεται
κανέναν, δεν ανοίγεται, δεν τολμάει. Την εξυπνάδα που του λείπει
την αναπληρώνει με πονηριά ( ο λαός μας έφτιαξε τη θαυμάσια λέξη
"κουτοπόνηρος"). Συχνά είναι ψεύτης. Θεωρεί πως η ψευτιά είναι
νόμιμο όπλο στον αγώνα (μέχρις εσχάτων) εναντίον του έξυπνου.
Συμπληρώνοντας το "χαρακτήρα" του συντηρητικού ( που
παρέλειψαν να ζωγραφίσουν ο Θεόφραστος, ο Λαμπρυγιέρ ή
ο Λασκαράτος) πρέπει να σημειώσω ακόμη πως τις περισσότερες
φορές είναι ζηλόφθονος, μικρόψυχος και εκδικητικός.
[..........]
Είναι επίσης πουριτανός, σεμνότυφος, δουλικός, πειθήνιος...
Και το χειρότερο: είναι επιτυχημένος !
Μάλιστα. Το ποσοστό των συντηρητικών βλακών που πετυχαίνει
είναι μεγαλύτερο από το ποσοστό των προοδευτικών έξυπνων.
Διότι οι επικεφαλής τους κουτούς χρειάζονται- όχι τους έξυπνους.
Δούλους και κόλακες θέλουν- όχι κριτικούς. Πειθήνια όργανα
ζητάνε- όχι τζαναμπέτηδες.
Κι έτσι αναρριχώνται αργά αλλά σταθερά στην ιεραρχία-
ιδιαίτερα την κρατική. Υπάρχει πιο ταιριαστός γάμος από του
συντηρηtικού με τη γραφειοκρατία; Ιδανικός ο χώρος: παράγραφοι,
σφραγίδες, πρωτόκολλα, μονιμότητα, ανευθυνότητα, σιγουριά.
Ο έξυπνος παθαίνει ασφυξία μέσα στο χαρτοβασίλειο-
ο κουτός θάλλει και ευημερεί.
Και επειδή μας κυβερνάει το κράτος, καταγουμε στο συμπέρασμα
ότι μας κυβερνάει η συντήρηση και η βλακεία- αφού αυτή
επανδρώνει το κράτος. Κι επειδή οι κρατικές υπηρεσίες είναι
αυτές που δίνουν το πράσινο φως στους ιδιώτες (που δεν
το δίνουν) οι ξύπνιοι βαδίζουν στο ρυθμό των κουτών.
Και το έθνος των πανέξυπνων Ελλήνων κυβερνάται από μια
πανηλίθια συντηρητική μειοψηφία.
[.........]
Οι κουτοί δικτυώνονται από γραφείο σε γραφείο, από υπηρεσία
σε υπηρεσία, από υπουργείο σε υπουργείο. Γράφουν τους νόμους,
τις διατάξεις και δεν αφήνουν τίποτα να περάσει που να μην
είναι κατανοητό σ΄αυτούς- δηλαδή βλακώδες. Διευθύνουν τους
κομματικούς μηχανισμούς (κι αυτοί γραφειοκρατία είναι).
Οι κουτοί οργανώνουν παντού τη λογοκρισία , την αστυνόμευση,
την προπαγάνδα. Γιατί, όπως είπαμε, είναι (όλοι τους) συντηρητικοί,
πουριτανοί, θεματοφύλακες των (κακώς) κειμένων. Φοβούνται
την αλήθεια, τη γνώση, το διάλογο.
Και μας κρατάνε όλους πίσω.
Τι ελπίδες έχει ένας έξυπνος, ζωντανός, προοδευτικός άνθρωπος
στο χώρο των κουτών; Ελάχιστες. Ή θα συμβιβαστεί ή θα φύγει.
Οι παντοδύναμοι ηλίθιοι θα τον ταλαιπωρήσουν, θα τον κυνηγήσουν,
θα τον απελπίσουν. Και εννέα στις δέκα φορές
θα τον οδηγήσουν σε παραίτηση.
Νίκος Δήμου, "Οι νέοι Έλληνες". Εκδ. Νεφέλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου