Τρίτη, Οκτωβρίου 05, 2010

ΛΟΥΚΑΣ ΒΕΝΕΤΟΥΛΙΑΣ :... ΟΤΙ ΠΟΛΥ ΜΑΡΤΥΡΗΣΕ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ

Είδαμε την Αναδρομική έκθεση ζωγραφικής
του Λουκά Βενετούλια

 

Η έκθεση με τίτλο 'Κριτικός ρεαλισμός' αποτελεί ένα αφιέρωμα στον καλλιτέχνη και το έργο του. Φέτος συμπληρώνονται ογδόντα χρόνια από τη γέννησή του, και ως εκ τούτου έχει τιμητικό και επετειακό χαρακτήρα.
Η έκθεση πραγματοποιήθηκε με την επιμέλεια της συζύγου του Δέσποινας, η οποία κατόρθωσε να συγκεντρώσει 140 πίνακες από ένα μεγάλο πλήθος δημόσιων φορέων και ιδιωτών κατόχων έργων του θαυμάσιου καλλιτέχνη.
Δημοτική Πινακοθήκη. 
Βίλα Μορντώχ, Βασ. ΄Ολγας 162 και Μαρτίου γωνία , Θεσσαλονίκη.
Η έκθεση πραγματοποιείται στο πλαίσιο των φετινών Δημητρίων.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Λουκάς Βενετούλιας (1930-84) : ζωγράφος , εικονογράφος βιβλίων, γραφίστας , σχεδιαστής σκηνικών και κουστουμιών θεάτρου.
Σπουδές : Α.Σ.Κ.Τ (1954-8) στα εργαστήρια των Γ. Μόραλη και Σπ. Παπαλουκά).
Από τους πρωταγωνιστές για τη δημιουργία του Τμήματος Εικαστικών 
και Εφαρμοσμένων Τεχνών στη Θεσσαλονίκη.
Από το 1964 έως το θάνατό του πραγματοποίησε 10 εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Βασικά θέματα στη ζωγραφική του Βενετούλια α/ το αστικό τοπίο της Θεσσαλονίκης (σπίτια, εργοστάσια, γιαπιά, βιομηχανίες, καταστήματα, πλατείες, χώροι του λιμανιού, δρόμοι, επιγραφές κλπ), β/ το νησιωτικό τοπίο με εμμονή στη Σαντορίνη , μέσα από ένα πλήθος χρωματικών φάσεών της , γ/ οι ανθρώπινες φιγούρες της περιόδου της δικτατορίας των συνταγματαρχών (σκοτεινοί τύποι-χαφιέδες, βλοσυρά πρόσωπα, ατμόσφαιρα φόβου και καταπίεσης κλπ).
Υπήρξε ακέραιος χαρακτήρας, προοδευτικός, αγνός και ασυμβίβαστος ως προς τα ιδεώδη και την τέχνη του.
Πέθανε από καρδιά , στην παραγωγικότερη φάση της ζωής του.

*******************************************
Λουκάς Βενετούλιας

Κύριε, ανάπαψε τον με τους δίκαιους.
Το κόκκινο
που τόσο αγάπησε, κι από τα χέρια του
παρήγορα έλαμψε ευγενέστερο των ρόδων,
δεν ήταν μόνο της ιδέας που τον αξίωσε
αδελφικά να σμίξει με συντρόφους, φεύγοντας
-όσο αποφεύγεται με τέτοια, όσο ξορκίζεται-
την κοινή μοίρα.
Το κόκκινο, που τόσο αγάπησε,
ήταν η αθώα καρδιά του που αγρυπνούσε
τις νύχτες που η αγαπημένη του Θεσσαλονίκη
γλυκοκοιμόταν, και μυστικά, δίχως παράπονο,
μάτωνε για τ' ανθρώπινα.
Κύριε, αν υπάρχεις,
κι ένα ολιγόπιστο μπορείς ν' ακούς, κατάταξέ τον
-ότι πολύ μαρτύρησε η ψυχή του για την ομορφιά
και στον τροχό οσιώθηκε το φτωχό σώμα-
κατάταξέ τον με τους δίκαιους κι ανάπαψέ τον.

Ανέστης Ευαγγέλου, "Η επίσκεψη και άλλα ποιήματα" (1987)












Δεν υπάρχουν σχόλια:

Duy Huynh: δημιουργός αιθέριων χαρακτήρων που λικνίζονται μέσα σε ένα σουρεαλιστικό ή ονειρικό σύμπαν

Ο Philippe Entremont είναι ο βιρτουόζος του πιάνου που παίζει Satie και  Debussy. Η τέχνη είναι του Βιετναμέζου Duy Huynh, του οποίου οι ...