Marc Chagall (1887-1985): "Η εξώπορτα του κοιμητηρίου" (1917)Κι έπειτα τα χρόνια άνοιξαν.
Βουβάθηκαν οι φωνές
κι οι γλώσσες απαίτησαν
σαν πέτρα και σαν σεισμό.
"Πολύ μεγάλη βουή" είπαν.
Μέχρι που οι ρωγμές εκκενώθηκαν,
οι βράχοι κύλησαν βαθιά
σαν μέσα κι ακόμη πέρα,
κι η πόλη βόγγηξε
σαν χάνομαι και σαν πάλι από την αρχή
στα πέρατα, ώσπου το φως κοκκίνισε,
κι "εγένετο φως",
κι έμαθες να περπατάς
σαν τέτοιος και αληθινός,
στη Πόλη σου, τη μία, τη μεγάλη,
τη μοναδική, τη χωρίς πόλη, πολιορκία,
πολιορκώ και πολιορκούμαι.
ΕΛΕΝΑ ΧΟΥΖΟΥΡΗ, "Εάλω η πόλις". Εκδ. "Υάκινθος.
2 σχόλια:
Αγαπώ πολύ αυτή τη συλλογή.
Θα σε παρακαλούσα να βάλεις κι άλλα ποιήματα, γιατί δυστυχώς την έχω χάσει.
Μια παλιά φίλη.
Η επιθυμία σου διαταγή!
Παλιά φίλη ; Πόσο παλιά;
Το Email μου στη διάθεσή σου, να τα πούμε.
Δημοσίευση σχολίου