ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ;

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ;

Όποιος κι αν είναι, σημασία έχει ότι διψάει για αίμα.
Η ανθρώπινη ζωή γι' αυτόν δε μετράει ως υπέρτατη αξία,
αλλά ζυγίζεται με όρους πολιτικούς.
Η πρωτόγονη μανιχαϊστική του λογική εκτρέφει το μίσος
εναντίον των ταξικών αντιπάλων του και ευρύτερα
εναντίον της αστικής δημοκρατίας.
Άτομο βαθύστατα συμπλεγματικό, αυτοεπιβεβαιώνεται
μόνο με δολοφονικές πράξεις, τις οποίες
το άρρωστο μυαλό του μεταφράζει ως πράξεις "ηρωισμού".
Ο "ήρωας" μας αυτός είναι και πονηρός.
Έχει σαφή επίγνωση ότι οι δολοφονικές του ενέργειες
δεν είναι νομιμοποιημένες στα μάτια του λαού,
έστω κι αν κόπτεται ότι "παλεύει" για τα συμφέροντά του.
Κινείται λοιπόν πάντοτε προσεκτικά και μέσα στο σκοτάδι.
Σκοτώνει και φεύγει, φροντίζοντας επιμελώς να
κρύβει τα ίχνη του.
Ύστερα μεταμορφώνεται σε ένα φιλήσυχο πολίτη
και συνεχίζει να κινείται ανάμεσά μας, να πίνει
τον καφέ του στο αγαπημένο του μπαράκι , να
σχολιάζει τις νέες μεταγραφές του Παναθηναϊκού.
Το πρώτο ερώτημα που του απευθύνουμε είναι:
Πώς αντέχεις στη σκέψη ότι,
για να κορέσεις τη δίψα σου για αίμα, πρέπει
να "καθαρίσεις" 60.000 "μπάτσους";
Το δεύτερο ερώτημα είναι πιο σύνθετο :
Έστω κι αν "καθαρίσεις" όλους τους "μπάτσους"
του τόπου, μετά τι θα κάνεις ;
Θα πάρεις την εξουσία και θα μας κυβερνήσεις
προβάλλοντας ως εχέγγυο τα ματωμένα σου χέρια;
Αλλά πόσο αξιόπιστη θα είναι μια εξουσία
που είναι βαφτισμένη σε λουτρό ανθρώπινου αίματος;
Πιστεύεις ότι ο "απελευθερωμένος" από εσάς
λαός μπορεί να αισθάνεται πραγματικά ελεύθερος,
όταν θα αντικρίζει μπροστά του μια σέχτα δολοφόνων;