Η ΑΤΑΚΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

[...]Το ποσοστό των Ελλήνων που αγοράζουν εφημερίδες είναι από τα χαμηλότερα στην Ευρώπη. Η εξήγηση δε βρίσκεται ούτε στην οικονομική κρίση, ούτε στο καλάθι της νοικοκυράς. Βρίσκεται στην έλλειψη κοινού. Η πτώση των πωλήσεων άρχισε στα τέλη της δεκαετίας του '80, όταν η ιδιωτική τηλεόραση ανέλαβε, προνομιακά χάρη στη φύση της, τη μετάδοση των ειδήσεων γενικού ενδιαφέροντος, αφήνοντας τις εφημερίδες ν' απευθυνθούν σ' έναν πιο «εκπαιδευμένο» κύκλο πολιτών που ενδιαφέρονται για εξειδικευμένες ειδήσεις, αναλύσεις, σχόλια ή έρευνες. Ρεαλιστικά μιλώντας, στην Ελλάδα αυτός ο κύκλος είναι μικρός.

[...................................]

Βεβαίως, το θεμελιώδες ζητούμενο παραμένει άλλο. Πώς οι εφημερίδες θα καταφέρουν να αυξήσουν το κοινό τους, διαμορφώνοντας αναγνώστες ήδη από το περιβάλλον του σχολείου. Εδώ, Πολιτεία, εκδότες, ενώσεις συντακτών επιβάλλεται να συνεργαστούν ενδιάθετα, χωρίς προκαταλήψεις, αλλά με προτάσεις. Δεν υπάρχουν περιθώρια. Το διακύβευμα είναι μεγάλο.

Έγραψε ο Μάκης Βοϊτσίδης στο χθεσινό Αγγελιοφόρο ( 26/06/09)

*******************************

ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΠΑΠΑΓΑΛΟΥ

Αγαπητέ κύριε Μάκη,

Όλα τα έθιξες στο χρονογραφηματάκι σου, εκτός από ένα.
Το γεγονός της ύπαρξης δεκάδων ρυπαροφυλλάδων
αθλητικού περιεχομένου καταρρίπτει αυτομάτως
το επιχείρημα ότι δεν υπάρχουν αναγνώστες.
Οι αναγνώστες μάλιστα αυτοί είναι τόσο πολλοί,
που αν ξαφνικά στρέφονταν προς την αγορά
των παραδοσιακών εφημερίδων, τότε αυτές
δε θα αντιμετώπιζαν κανένα πρόβλημα.
Δικαιούμαι , λοιπόν, να υποθέσω ότι το πρόβλημα
της πτώσης της κυκλοφορίας των σοβαρών εφημερίδων
"γνώμης" είναι κατά βάση πρόβλημα μορφωτικό.
Όταν βλέπεις τριαντάρηδες και σαραντάρηδες
να κυκλοφορούν στους δρόμους κρατώντας
υπερηφάνως μία και δύο α(θ)λητοφυλλάδες,
τότε εύκολα βγάζεις το συμπέρασμα για τα
ποιοτικά στάνταρτς των νέων ανθρώπων
ως προς τις αναγνωστικές τους συνήθειες,
με πρώτη και καλύτερη την αγορά
καθημερινά μιας πολιτικής εφημερίδας.

Επομένως , καλή και επαινετέα η πρότασή σου
να δώσετε τη "μάχη" στα σχολεία, με στόχο
το μελλοντικό "εφημεριδοφάγο", αλλά ώσπου
να εμφανιστεί αυτός... "ζήσε Μάη μου, να φας τριφύλλι".
Όπως πάνε τα πράματα,
αγαπητέ κύριε Μάκη, σε λίγο καιρό
δε θα έχει μείνει στην πιάτσα ούτε ένα σοβαρό έντυπο,
καθότι αυτός ο λαός έχει αποφασίσει
να σκέφτεται ...με τα πόδια.