Πέμπτη, Ιουνίου 18, 2009

ΥΜΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΛΙΤΗ


Ποῦ νῦν Πραξιτέλης; ποῦ δ΄ αἱ χέρες αἱ Πολυκλείτου͵
αὐταῖς πρόσθε τέχναις πνεῦμα χαριζόμεναι;

τίς πλοκάμους Μελίτης εὐώδεας ἢ πυρόεντα
ὄμματα καὶ δειρῆς φέγγος ἀποπλάσεται;
ποῦ πλάσται͵ ποῦ δ΄ εἰσὶ λιθοξόοι;
ἔπρεπε τῇδε
μορφῇ νηὸν ἔχειν ὡς μακάρων ξοάνῳ.

Πού είναι ο Πραξιτέλης; Πού είναι τα χέρια του Πολύκλειτου,
που χάριζαν άλλοτε πνοή και ζωή στο μάρμαρο;
Ποιος θα πλάσει την ευωδιαστή κόμη της Μελίτης,
τα μάτια της που πετούν φωτιές, τη λάμψη του λαιμού της;
Πού είναι οι πλαστουργοί και πού οι γλύπτες;
Ναός έπρεπε σε μια τέτοια ομορφιά,
όπως σε άγαλμα των αθανάτων.


ΡΟΥΦΙΝΟΣ ( από την Παλατινή Ανθολογία), 5.15.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

«Καθρέφτης θέλω να ήμουνα, πάντα να με κοιτάς» : Ο ανέφικτος έρωτας και τα τρελά όνειρα που γεννά

  ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΕΝΑ ΕΡΩΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΟΥ  ΑΝΑΚΡΕΟΝΤΑ BIBLIOTHECA AUGUSTANA    Ανακρεοντοσ Τηιου συμποσιακα ημιαμβια hs-augsburg.de  ...