"Ελενίτσα, σε αρέσει αυτός ο νέος, φαίνεται, οπού έτσι
γλυκά και μελωδικά τραγωδά ένα νέον τραγούδι, δεν είναι αλήθεια;".
Αυτή δε εσιώπησεν ευθύς και εροδοκοκκίνισεν ως συνηθίζουν οι
παρθένοι.
Ο τσελεμπή (= αφέντης) δε Γεωργάκης εις αυτά τα λόγια τόσην
χαράν ελάμβανε , ώστε οπού του εφαίνονταν να μην είναι
πλέον εις την γην. Όθεν , αφήνοντας τα μετέωρα, λέγει τον δούλον:
" Τζάνουμ (= ψυχή μου), θέλεις με υποχρεώσει καταπολλά αν με κάμεις το
χατίρι, δηλαδή να δώσεις αυτό το ραβασάκι της..., όμως κρυφίως΄
και αν σε δώσει την απόκρισιν, πάλιν εδώ θέλεις με εύρει".
[...............................]
Το πρωί εσηκώθη ο δούλος και ευρών αρμόδιον καιρόν της
της το ενεχείρισε λέγοντάς της:
"Κοκονίτσα, ο τσελεμπή Γεωργάκης, εχθές εις τον μπαχτσέ,
με έδωκε τούτο το ραβασάκι διά να της το εγχειρίσω".
Αυτή δε λαβούσα με μίαν άρρητον (= ανέκφραστη) χαράν το ραβασάκι,
έτρεξεν εις τον οντά της να το αναγνώσει. Το ραβασάκι, λοιπόν, ήτον
το ακόλουθον, το οποίον είχε προετοιμάσει προ ημερών.
γλυκά και μελωδικά τραγωδά ένα νέον τραγούδι, δεν είναι αλήθεια;".
Αυτή δε εσιώπησεν ευθύς και εροδοκοκκίνισεν ως συνηθίζουν οι
παρθένοι.
Ο τσελεμπή (= αφέντης) δε Γεωργάκης εις αυτά τα λόγια τόσην
χαράν ελάμβανε , ώστε οπού του εφαίνονταν να μην είναι
πλέον εις την γην. Όθεν , αφήνοντας τα μετέωρα, λέγει τον δούλον:
" Τζάνουμ (= ψυχή μου), θέλεις με υποχρεώσει καταπολλά αν με κάμεις το
χατίρι, δηλαδή να δώσεις αυτό το ραβασάκι της..., όμως κρυφίως΄
και αν σε δώσει την απόκρισιν, πάλιν εδώ θέλεις με εύρει".
[...............................]
Το πρωί εσηκώθη ο δούλος και ευρών αρμόδιον καιρόν της
της το ενεχείρισε λέγοντάς της:
"Κοκονίτσα, ο τσελεμπή Γεωργάκης, εχθές εις τον μπαχτσέ,
με έδωκε τούτο το ραβασάκι διά να της το εγχειρίσω".
Αυτή δε λαβούσα με μίαν άρρητον (= ανέκφραστη) χαράν το ραβασάκι,
έτρεξεν εις τον οντά της να το αναγνώσει. Το ραβασάκι, λοιπόν, ήτον
το ακόλουθον, το οποίον είχε προετοιμάσει προ ημερών.
Αξιέραστή μοι Κυρία Ελενίτσα!
Τα θέλγητρα που έχεις, αγάπη μ' , φυσικά,
και εις αυτά τα άψυχα είναι ελκυστικά΄
δύνανται να βιάζουν (= κάνουν) κάθε σκληρήν καρδιά
στο να δεχθεί προθύμως βαρύτατην σκλαβιά.
Πράγμα κανένα δεν είν΄να αντισταθεί
που με το θέλημά του να μην παραδοθεί.
Έτσι κι εγώ με πρώτην δική σ' ευθύς, ματιά
του έρωτος επήρα στο στήθος σαϊτιά.
Τσαρές (=τρόπος) ποσώς δεν ήτον να εναντιωθώ,
μόν' έπρεπε να κλίνω (=υποκύψω) και να επιποθώ,
γιατ' έχεις τρόπους, φως μου, και τσάπια (= θέλγητρα) θαυμαστά,
και νούρι (=φως) και αέρας μεβτζούτι ( = υπάρχουν) ταιριαστά.
Ξεύρεις, μεταχειρίζεσαι δεσμούς ερωτικούς
που δένεται καθένας χωρίς λογαριασμούς.
Καιρόν (=χρόνο) ποσώς δεν δίδεις κανείς να στοχασθεί
κι ευθύς που σε κοιτάζει, ανάγκη να πιασθεί.
Ο δούλος της Γ.
Απόσπασμα από το αφηγηματικό έργο
" Έρωτος αποτελέσματα", που κυκλοφόρησε το 1792
και επανεκδόθηκε όσο λίγα βιβλία επί πολλές δεκαετίες.
Το βιβλίο, που είναι γραμμένο από τον άγνωστο
έως σήμερα συγγραφέα Ι**** Κ****, αποτελεί
ένα σπαρταριστό μνημείο γλωσσικού ύφους
και είναι πολύτιμος οδηγός κατανόησης των ηθών
σε διάφορα μέρη του υπόδουλου ελληνισμού,
τρεις δεκαετίες πριν από την Επανάσταση.
Απόσπασμα από το αφηγηματικό έργο
" Έρωτος αποτελέσματα", που κυκλοφόρησε το 1792
και επανεκδόθηκε όσο λίγα βιβλία επί πολλές δεκαετίες.
Το βιβλίο, που είναι γραμμένο από τον άγνωστο
έως σήμερα συγγραφέα Ι**** Κ****, αποτελεί
ένα σπαρταριστό μνημείο γλωσσικού ύφους
και είναι πολύτιμος οδηγός κατανόησης των ηθών
σε διάφορα μέρη του υπόδουλου ελληνισμού,
τρεις δεκαετίες πριν από την Επανάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου