ΥΜΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΛΙΤΗ

Ποῦ νῦν Πραξιτέλης; ποῦ δ΄ αἱ χέρες αἱ Πολυκλείτου͵
αὐταῖς πρόσθε τέχναις πνεῦμα χαριζόμεναι;
τίς πλοκάμους Μελίτης εὐώδεας ἢ πυρόεντα
ὄμματα καὶ δειρῆς φέγγος ἀποπλάσεται;
ποῦ πλάσται͵ ποῦ δ΄ εἰσὶ λιθοξόοι;
ἔπρεπε τῇδε μορφῇ νηὸν ἔχειν ὡς μακάρων ξοάνῳ.

Πού είναι ο Πραξιτέλης; Πού είναι τα χέρια του Πολύκλειτου,
που χάριζαν άλλοτε πνοή και ζωή στο μάρμαρο;
Ποιος θα πλάσει την ευωδιαστή κόμη της Μελίτης,
τα μάτια της που πετούν φωτιές, τη λάμψη του λαιμού της;
Πού είναι οι πλαστουργοί και πού οι γλύπτες;
Ναός έπρεπε σε μια τέτοια ομορφιά,
όπως σε άγαλμα των αθανάτων.

ΡΟΥΦΙΝΟΣ ( από την Παλατινή Ανθολογία), 5.15.