Η Αλήθεια πονάει.

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ
Η διαθήκη μου πρίν διαβαστεί-καθώς διαβάστηκε-
ήταν ένα ζεστό άλογο ακέραιο.
Πριν διαβαστεί
οχι οι κληρονόμοι που περίμεναν
αλλά σφετεριστές καταπατήσαν τα χωράφια.
Η διαθήκη μου για σένα και για σε
χρόνια καταχωνιάστηκε στα χρονοντούλαπα
από γραφιάδες, πονηρούς συμβολαιογράφους.
Αλλάξανε φράσεις σημαντικές
ώρες σκυμμένοι πάνω της με τρόμο.
Εξαφανίσανε τα μέρη με τους ποταμούς
τη νέα βουή στα δάση
τον άνεμο τον σκότωσαν
–Τώρα καταλαβαίνω πιά τι έχασα.
Ποιός είναι αυτός που πνίγει.
Και συ λοιπόν στέκεσαι έτσι βουβός με τόσες παραιτήσεις
από φωνή
από τροφή
από άλογο
από σπίτι.
Στέκεις απαίσια βουβός σαν πεθαμένος:

Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν.

Μιχάλης Κατσαρός

Γκρινιάζεις για την κουτσή Δημοκρατία μας,
που συμπληρώνει σήμερα τα 34 χρόνια της.
Έχεις δίκιο. Όμως δε νομίζεις ότι είναι καιρός
να αναλογιστούμε και τις δικές μας ευθύνες;
Ξέρεις πολύ καλά ότι δεν υπάρχουν παρθενογενέσεις στην Ιστορία.
Αν αυτοί μάς τάξανε ανάπηρη Ελευθερία,
τι κάναμε εμείς για να τη βελτιώσουμε;
Μήπως εν γνώσει μας παίξαμε το παιχνίδι τους,
αν και γνωρίζαμε απ' την αρχή ότι ήταν σικέ;
Τίμια πράματα:
ήρθε η στιγμή να αντικρίσουμε κατάματα
την ασχήμια μας στον καθρέφτη.
Η Αλήθεια πονάει.
Η Αλήθεια είναι η μαμή της Αλλαγής.
Ποτέ δεν είναι αργά.