ΠΤΥΧΙΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ

Απασχόληση

Ελλάδα
1. Το πτυχίο δεν είναι το κλειδί της επιτυχίας

Η σημασία ενός πτυχίου για να ανοίξει η πόρτα του γραφείου του μελλοντικού εργοδότη είναι αδιαμφισβήτητη. Το επιβεβαιώνει και η πρώτη έρευνα που έκανε η Οριζόντια Δράση των Γραφείων Διασύνδεσης των ελληνικών πανεπιστημίων, που, όπως αναφέρουν Τα Νέα (21.07.2008), έδειξε ότι το 84% των αποφοίτων έχει βρει δουλεία 5 χρόνια μετά το πέρας των σπουδών. Παράλληλα, σύμφωνα με την ετήσια έκδοση της Εurostat στην Ευρώπη των 27, τα ποσοστά ανεργίας των ανθρώπων που έχουν τελειώσει την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση είναι 4,1%, ενώ αυτών που έχουν φθάσει μέχρι τις κατώτερες βαθμίδες της Δευτεροβάθμιας είναι περισσότερο από το διπλάσιο, δηλαδή 10,1%.

Σύμφωνα άλλωστε με έρευνα του ΕΛΙΑΜΕΠ το 2006 σε απόφοιτους πανεπιστημίου, επιχειρήσεις και γενικό κοινό, το 61,1% των αποφοίτων πανεπιστημίου δηλώνει ότι αποφάσισε να σπουδάσει για να βρει δουλειά.

«Οι εργοδότες που είναι εγγεγραμμένοι στο kariera. gr θέτουν ως κριτήριο για την πρόσληψη οπωσδήποτε και το πτυχίο», αναφέρει ο κ. Θεόφιλος Βασιλειάδης, διευθύνων σύμβουλος της ΚΑΡΙΕΡΑ Α.Ε. Νοτιοανατολικής Ευρώπης.

Όμως, όπως επισημαίνουν τόσο οι άνθρωποι της αγοράς όσο και οι ακαδημαϊκοί, το πτυχίο δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως το μοναδικό κλειδί της επιτυχίας. Όπως χαρακτηριστικά τονίζει ο κ. Δημήτρης Μπουραντάς, καθηγητής Μάνατζμεντ στο Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, «είναι αναγκαία, αλλά όχι ικανή συνθήκη για μια επιτυχημένη καριέρα. Οι εταιρείες που λειτουργούν αξιοκρατικά το λαμβάνουν υπόψη προκειμένου να προσκαλέσουν κάποιον στη διαδικασία αξιολόγησης για μια συγκεκριμένη θέση. Εκεί όμως ελέγχονται τα λεγόμενα ουσιαστικά προσόντα, δηλαδή γνώσεις, χαρακτηριστικά προσωπικότητας και ικανότητες».

Σύμφωνα με τον κ. Μιχάλη Σερασκέρη, γενικό διευθυντή της Creme de la Creme, «τα τελευταία χρόνια διαπιστώνουμε μια πολύ μεγάλη προτίμηση των εργοδοτών σε πτυχιούχους. Οι επιχειρηματίες πιστεύουν, και όχι αδίκως, ότι έχουν αποκτήσει πολύ πιο πειθαρχημένη προσέγγιση κατά την εκδήλωση σκέψεων και επαγγελματικών ενεργειών σε σχέση με τους μη πτυχιούχους».
Τα γνωστικά αντικείμενα που ενδιαφέρουν τους περισσότερους εργοδότες είναι τόσο πρακτικής κατεύθυνσης όσο και θεωρητικά. Για την κ. Μπανάκου και τον κ. Σερασκέρη, η επαφή τους με τους εργοδότες έχει δείξει ότι «τα θεωρητικά πτυχία έχουν απομείνει για να στελεχώνουν το Δημόσιο. Αυτά που μας ζητούν περισσότερο οι επιχειρήσεις είναι πτυχία πρακτικής κατεύθυνσης και εξειδίκευσης, δηλαδή μηχανικών, οικονομολόγων, λογιστών, μάρκετινγκ και πληροφορικής». Ο κ. Βασιλειάδης από την άλλη τονίζει πως σύμφωνα με τη δική του εμπειρία, «οι εργοδότες αναζητούν περισσότερο στελέχη θεωρητικής κατεύθυνσης, τα οποία θα μπορούσαν ίσως με μεγαλύτερη άνεση να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε διαφορετικά τμήματα μιας εταιρείας».

Ο καθηγητής κ. Μπουραντάς επισημαίνει πως στην πραγματικότητα η απάντηση βρίσκεται κάπου στη μέση. «Για θέσεις εργασίας τεχνικού περιεχομένου, όπως μηχανικοί, λογιστές, προτείνονται τα εξειδικευμένα. Για όλες τις άλλες θέσεις προτιμώνται περισσότερο τα πτυχία που εκφράζουν ένα γενικό υπόβαθρο γνώσεων και ικανοτήτων. Αυτό συμβαίνει διότι σε πολλές επιχειρήσεις σήμερα υπάρχει πολύ καλή εκπαίδευση για την ανάπτυξη των επαγγελματικών γνώσεων», υποστηρίζει.

______________________________

2. Οι Μεταπτυχιακές Σπουδές
δυνατό χαρτί στην αγορά εργασίας

Στην έρευνα του ΕΛΙΑΜΕΠ το 36,7% αυτών που κατέχουν μεταπτυχιακό δήλωσαν ότι συνέχισαν τις σπουδές τους για να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί στην αγορά εργασίας. Ανάλογο είναι το συγκεκριμένο ποσοστό, σύμφωνα με Τα Νέα (21.07.2008), και στην έρευνα των γραφείων διασύνδεσηςφθάνει το 40%.

Οι εργοδότες που έλαβαν μέρος στην πρώτη έρευνα σε ποσοστό 56,4% απάντησαν ότι μεταξύ δύο υποψηφίων με συναφή αντικείμενα και από εξίσου καλά πανεπιστήμια, από τους οποίους ο ένας θα είχε μεταπτυχιακό και ο άλλος όχι, θα προτιμούσαν αυτόν με το μεταπτυχιακό. Η αντίληψη αυτή των αποφοίτων δεν είναι λανθασμένη, αφού σύμφωνα με τον κ. Βασιλειάδη «σε γενικές γραμμές, τα περισσότερα ακαδημαϊκά προσόντα μεταφράζονται σε μεγαλύτερες πιθανότητες για επιτυχημένη καριέρα». Προσθέτει όμως ότι «αυτό ισχύει μόνο όταν οι υποψήφιοι είναι προετοιμασμένοι να περάσουν- τουλάχιστον στην αρχή της καριέρας τους- και ένα μέρος της με πιο χαμηλές απαιτήσεις, οι οποίες και δεν θα ανταποκρίνονται στα προσόντα τους».

Ο 27χρονος Νίκος Λουρδής σπούδασε Ηλεκτρολόγος Ηλεκτρονικός Μηχανικός στην Αγγλία. Όταν πήρε το πρώτο του πτυχίο είχε ήδη αποφασίσει, όπως λέει, να συνεχίσει και έτσι επέλεξε το μεταπτυχιακό πρόγραμμα Κινητές και Δορυφορικές Τηλεπικοινωνίες στο Πανεπιστήμιο του Westminster στο Λονδίνο. «Το επάγγελμα που έχω επιλέξει είχα αντιληφθεί ήδη από τα χρόνια των προπτυχιακών μου σπουδών ότι απαιτεί πολύ μεγάλο βαθμό εξειδίκευσης σε κάποιον συγκεκριμένο τομέα προκειμένου να βρω μια καλή θέση, τόσο μισθολογικά όσο και από άποψη προοπτικών, γιατί είναι ένας πολύ κλειστός χώρος» αναφέρει. Αφού επέστρεψε στην Ελλάδα βρήκε δουλειά μέσα σε τρεις μήνες και τώρα ανήκει στο στελεχικό δυναμικό εταιρείας τηλεπικοινωνιών. Όπως δηλώνει, «στην πρώτη συνέντευξη που πήγα παρατήρησα πως η εξειδίκευσή μου έπαιξε σημαντικό ρόλο. Και αυτό γιατί αν και δεν είχα προϋπηρεσία, και μου διευκρίνισαν ότι ήταν ένα προσόν στο οποίο δίνουν σημασία, το μάστερ με βοήθησε να δείξω ότι έχω θεωρητικές γνώσεις πάνω στο αντικείμενο».

Όσο για το κλασικό δίλημμα σπουδές εδώ ή στο εξωτερικό, η απάντηση δεν είναι απόλυτη. Όπως επισημαίνει ο κ. Βασιλειάδης, «οι ελληνικές μικρομεσαίες εταιρείες δείχνουν προτίμηση στα ελληνικά πανεπιστήμια. Βλέπουμε όμως συχνά πολυεθνικές εταιρείες να δείχνουν προτίμηση σε πτυχία που προέρχονται από το εξωτερικό, καθώς και άλλες εταιρείες να δίνουν βάση στις προσωπικές δεξιότητες του υποψηφίου ανεξαρτήτως χώρας προέλευσης του πτυχίου». Ο κ. Σερασκέρης από την άλλη δηλώνει ότι «ο συνηθέστερος προτιμώμενος συνδυασμός είναι πρώτο πτυχίο στην Ελλάδα και δεύτερο στην αλλοδαπή».

Πάντως και το όνομα του Πανεπιστημίου παίζει ρόλο στην τελική επιλογή των επιχειρήσεων. Υπάρχουν κάποιες χώρες τα πανεπιστήμια των οποίων θεωρούνται από τις επιχειρήσεις «φυτώρια» αξιόλογων εργαζομένων, «Δυτική Ευρώπη και Βόρεια Αμερική έχουν τα πρωτεία σε ζήτηση πτυχιούχων από τις επιχειρήσεις» τονίζει η κ. Μπανάκου.