Τετάρτη, Μαΐου 02, 2007

"Ηalf Νelson" -Μια καλή ταινία!

Ο πρωταγωνιστής της ταινίας (Ryan Gosling) δικαίως προτάθηκε
για Όσκαρ Α΄Ανδρικού Ρόλου.

Το φυσικό παίξιμό του και η άνεση που τον διακρίνει
στην
απόδοση των αισθημάτων με τα οποία βιώνει την καθημερινότητά του
τον αναδεικνύουν σε ηθοποιό "πρώτης γραμμής".

Το σενάριο (Ryan Fleck- Anna Boden) αποφεύγει τις γλυκανάλατες
συμβάσεις του χολιγουντιανού Straight Family Cinema και
αγγίζει με τόλμη και παρρησία "καυτά" κοινωνικά θέματα,
όπως τα ναρκωτικά και η εγκληματικότητα,
που εστιάζονται
τυπικά πάνω στη νεολαία, στην ουσία όμως αγγίζουν
όλους μας.
Η σκηνοθεσία (Ryan Fleck) παραδίδει μαθήματα ισορροπημένης
κατανομής του χρόνου των διαφόρων επεισοδίων και αποφυγής
του σαρωτικού ρυθμού κίνησης του φακού, πράγμα που επιτρέπει
στο μάτι να παρακολουθεί με άνεση τα δρώμενα και στον εγκέφαλο
να συλλαμβάνει τις λεπτές αποχρώσεις τους.
Η αφήγηση των γεγονότων είναι μεν γραμμική
αλλά η δράση των
προσώπων και οι συνομιλίες τους μοιάζουν
με προβολάκια
που φωτίζουν αστραπιαία το παρελθόν
των βασικών
προσώπων της ταινίας.
Η παιδαγωγική φιλοσοφία του νεαρού καθηγητή στηρίζεται
στη θεωρία των απόλυτα αντιθέτων και απορρίπτει την αριστοτελική
"μεσότητα"
ή τη μαρξική ερμηνεία των συγκρούσεων μέσω
του γνωστού διαλεκτικού
σχήματος Δράση- Αντίδραση-Σύνθεση.
Με τον τρόπο αυτό ερμηνεύει
βασικά γεγονότα-σταθμούς
της Αμερικάνικης ιστορίας και βοηθάει
τους μαθητές τους να αντιληφθούν
πόσο μακρύς ήταν και είναι
ο δρόμος της χειραφέτησης λαών και κοινωνικών ομάδων
από τη
δυναστεία των ηγετικών κύκλων των ΗΠΑ.
Ο σκηνοθέτης επιμένει σκόπιμα έως το τέλος να δείχνει την εμμονή
του
καθηγητή στην ερμηνεία της πραγματικότητας μέσω του μοντέλου
των αντιθέτων, γιατί με αυτόν τον τρόπο γίνεται πιο καθαρή
και
η προσπάθειά του να κινείται με άνεση σε δύο αντίθετους κόσμους,
τον κόσμο των ναρκωτικών και τον κόσμο του σχολείου.
Ο διχασμός του σώματος που διψά για "ουσίες"και της ψυχής που
λαχταρά την καθαρότητα του άφθαρτου νεανικού περιβάλλοντος

οδηγεί άλλοτε σε παραλυτικές και άλλοτε σε συγκρουσιακές καταστάσεις

ανάμεσα στο "πρέπει" και στο "θέλω".
Αποξενωμένος από όλα τα αγαπημένα πρόσωπα, θα οδηγηθεί
στην έσχατη
ταπείνωση και, λίγο πριν από το διαφαινόμενο "αναπόφευκτο"
τέλος, θα ζητήσει
βοήθεια από το μοναδικό πρόσωπο που δε φταίει
σε τίποτε για
τα τραγικά αδιέξοδα της δικής του ζωής ,
τη δεκατριάχρονη μαθήτριά του,
που στο πρόσωπό του
αναζητεί ένα στήριγμα για να γλιτώσει από
τα σαγόνια του δικού της καρχαρία, του εμπόρου ναρκωτικών.
Βόηθα με να βοηθώ , να σωθούμε και οι δυο!

Το Half Nelson είναι μια σπουδαία ταινία και αξίζει να μην την
αδικήσετε βλέποντάς την σε DVD.
Προλαβαίνετε ακόμα να τη δείτε στο ειδικευόμενο
σε καλές ταινίες "Μακεδονικόν".


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Duy Huynh: δημιουργός αιθέριων χαρακτήρων που λικνίζονται μέσα σε ένα σουρεαλιστικό ή ονειρικό σύμπαν

Ο Philippe Entremont είναι ο βιρτουόζος του πιάνου που παίζει Satie και  Debussy. Η τέχνη είναι του Βιετναμέζου Duy Huynh, του οποίου οι ...