Τρίτη, Μαΐου 01, 2007

Ανατολική Γερμανία . Οδοιπορικό 13

TOMASKIRCHE
Στο Μίλτο που την ονειρεύεται...

Επίσκεψη στη Λειψία χωρίς να περάσεις το κατώφλι
της Tomaskirche
είναι σαν μια γλυκιά βραδιά χωρίς όμως ...φεγγάρι.
Και το "φεγγάρι" της ιστορικής εκκλησίας είναι

ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ (1685-1750).
Για τον Μπαχ ο ναός αυτός με τη Μουσική του Σχολή

υπήρξε η επί 25 έτη μοναδική πηγή βιοπορισμού
της πολυμελούς του οικογένειας.
Κι αν σήμερα θεωρείται αυτονόητη η λατρεία για τη μουσική του,

στη σκληρή εκείνη εποχή ο μεγαλοφυής συνθέτης είχε
να αντιπαλέψει σκληρά με τις αρτηριοσκληρωτικές

αντιλήψεις των ανθρώπων της εκκλησίας , για να καταφέρει
να παίξει τα αριστουργήματά του.



Μπήκαμε στον Άγιο Θωμά εν άκρα σιωπή , επηρεασμένοι από την
υποβλητική ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν οι συγχορδίες του Οργάνου
που πλημμύριζαν το χώρο.

Το εσωτερικό τη εκκλησίας δε λέει και πολλά πράγματα για όσους
είναι εξοικειωμένοι με τις ορθόδοξες και καθολικές εκκλησίες,
όμως τα βλέμματα όλων τραβά ο τάφος του μεγάλου συνθέτη,

στο δάπεδο του ναού.
Μια λιτή και και απέριττη χάλκινη πλάκα
σκεπάζει τα οστά του γλυκύτατου κεκοιμημένου,
ενώ καθημερινά ανανεώνονται τα λουλούδια
που τον συντροφεύουν ως συμβολική υπόμνηση
του θεϊκού λειμώνος, μέσα στον οποίο ασφαλώς
θα κατέχει περίοπτη θέση.

Ο Μπαχ ατενίζων σκεπτικός τα μαγαζιά που βρίσκονται
απέναντι από τον Άγιο Θωμά. Η εμπορευματοποίηση
του ονόματός του δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο.
Αν ο συνθέτης ήξερε ότι το όνομά του θα γινόταν
χρυσωρυχείο για τα σαΐνια
που τον προσφέρουν ως πάστα, σοκολατάκι, λικέρ,
χαρτοκόπτη, τσάντα, μανταλάκι, μαγνητάκι για το ψυγείο,
θα προτιμούσε να πέσει από τη στέγη του ναού, παρά να συνθέσει
"Τα κατά Ματθαίον Πάθη" του.

4 σχόλια:

Stelios Frang είπε...

Πού να δεις τί γινεται στο Salzburg με τον Μότσαρτ. Όλη η πόλη ζει από αυτόν! Και είχε πει γι' αυτήν ο μεγάλος: Salzburg ist keine Stadt fuer mich, sie ist sicher nicht!

Sting είπε...

Την έχω ζήσει αυτή την κατάσταση όχι μόνο στο Salzburg αλλά και παντού όπου έχει (έστω και ελάχιστη) παρουσία ζωής και δράσης μια σημαντική προσωπικότητα. Όλες οι πόλεις έχουν να επιδείξουν λίγο ή πολύ Μότσαρτ, Μπαχ, Γκέτε,Σίλερ κλπ.
του στιλ "εδώ γεννήθηκε, εκεί έζησε δύο χρόνια, σ' αυτό το πανδοχείο κατέλυσε ένα βράδυ..."! Η πολιτιστική βιομηχανία , αγαπητέ , είναι αμείλικτη και δεν αφορά μόνο τους ιδιώτες αλλά και το ίδιο το κράτος, που μαζεύει όβολα από τα κοπάδια των αφελών τουριστών. Γι' αυτό χρειάζεται μεγάλη περίσκεψη σχετικά με το τι θα δεις σε ένα μέρος. Αλλιώς και το χρόνο σου θα χάνεις και τα λεφτά σου θα πετάς πληρώνοντας τα τσουχτερά εισιτήριά τους. Το να δώσεις 8 Ευρώ για το πραγματικό σπίτι του Γκέτε στη Βαϊμάρη είναι κάτι πολύ λογικό, αλλά θεωρώ κοροϊδία να σου πάρουν τα ίδια χρήματα , για να δεις το πανδοχείο (!) όπου κατέλυσε πηγαίνοντας για την Ιταλία.
Μια όμως και αναφέρθηκα σε ταξίδι, ανακάλυψα στη Λειψία σ' ένα καταπληκτικό Musikbuchhandlung το βιβλίο του Eduard Morire "Le voyage de Mozart a Prague" σε μετάφραση υπό τον τίτλο " Mozart auf der Reise nach Prag". Η έκδοση είναι του... 1931 (1η) και είναι δίγλωσση. Αν δεν το έχεις , επίτρεψέ μου να σου το στείλω, εφόσον βέβαια σ' ενδιαφέρει. Στείλε μου την απάντησή σου απευθείας στο Email μου, χωρίς τη μεσολάβηση δηλαδή του Γεροντάκου.

Stelios Frang είπε...

χμμμ, αν εννοείς αυτό, το έχω ήδη και βρίσκεται από δεκαετίας στο δίκτυο. Ευχαριστώ, πάντως, πάρα πολύ! :-)

Sting είπε...

Υποκλίνομαι στην περί Μότσαρτ αυθεντία σου!
Όμως επιμένω:Το έχεις στη έκδοση που σου πρότεινα; Καθότι, συλλεκτική...

Thomas Snégaroff – Πούτζι || O Τάσος Παππάς και ο Γιώργος Σιακαντάρης συζητούν για το συναρπαστικό βιβλίο της ζωής του ανθρώπου που γοήτευσε τον Χίτλερ

Ernst Hanfstaengl(1887-1975)   O Τάσος Παππάς και ο Γιώργος Σιακαντάρης συζητούν για το βιβλίο του Thomas Snégaroff «Πούτζι» (μετάφραση: Κατ...