ΤΟΛΗ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ
Μυστικά και θαύματα
ο ανεξερεύνητος λόγος της ουτοπίας
Μυστικά και θαύματα
ο ανεξερεύνητος λόγος της ουτοπίας
Εκδόσεις Μανδραγόρας
ΓΥΜΝΗ Ν' ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΑΚΕΡΑΙΑ Η ΨΥΧΗ
γράφοντας υποστέλλω μία μία τις λέξεις, τα χρώματα αφαι-
ρώ, τις μουσικές, στο χάος τον κόσμο απλώνω σαν λευκό
χαρτί, ν' ακούγεται στο τίποτα ένα σήμαντρο, ν' ακούγεται
ένα φως μες στην ομίχλη, γυμνή ν' ακούγεται ακεραία η
ψυχή
ρώ, τις μουσικές, στο χάος τον κόσμο απλώνω σαν λευκό
χαρτί, ν' ακούγεται στο τίποτα ένα σήμαντρο, ν' ακούγεται
ένα φως μες στην ομίχλη, γυμνή ν' ακούγεται ακεραία η
ψυχή
ΤΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΠΟΙΗΜΑ
έπεσε σαν νιφάδα από τον ουρανό
και στροβιλίστηκε στα μάτια των παιδιών
μα τι γυρεύει ένα ποίημα χαρούμενο
σ' αυτόν τον λυπημένο κόσμο;
και τι γυρεύει ένας κόσμος λυπημένος
σ' αυτό το χαρούμενο ποίημα;
τίποτα δεν γυρεύουν
δεν έμαθαν ποτέ γραφή και ανάγνωση
Ο ΑΝΕΞΕΡΕΥΝΗΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΟΥΤΟΠΙΑΣ
πια δεν υπάρχει τόπος, πια δεν υπάρχει χρόνος, πια δεν
υπάρχει φως, για να διαβάσει σιωπηλά το πρώτο θαύμα.
πως χάθηκαν τα ονόματα, πως έλιωσαν τα μάρμαρα, πως
σκόρπισαν στο τίποτα οι γκρίζες στάχτες, τα δάκρυα, οι
λέξεις, όλα τα χρώματα και οι μουσικές πως συμπηκνώθη-
καν στην αρχική γαλήνη. και μια κόκκινη έκκρηξη πως
κάποτε ακούστηκε και πάλι ανεξερεύνητος ο μυστικός
λόγος της ουτοπίας
ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ
όλα θα σβήσουν, όλα θα χαθούν, τα δάκρυά μου στον ωκεα-
νό, τα χρώματά μου στο ουράνιο τόξο, το όνομά μου στα
φωνήεντα της σιγής, όλα θα σβήσουν, όλα θα χαθούν , κι εσύ
μια μέρα σ' άγνωστα μάτια θ' αγαπήσεις, μεθυστικό κι ανώ-
νυμο το ίδιο προαιώνιο φως
έπεσε σαν νιφάδα από τον ουρανό
και στροβιλίστηκε στα μάτια των παιδιών
μα τι γυρεύει ένα ποίημα χαρούμενο
σ' αυτόν τον λυπημένο κόσμο;
και τι γυρεύει ένας κόσμος λυπημένος
σ' αυτό το χαρούμενο ποίημα;
τίποτα δεν γυρεύουν
δεν έμαθαν ποτέ γραφή και ανάγνωση
Ο ΑΝΕΞΕΡΕΥΝΗΤΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΟΥΤΟΠΙΑΣ
πια δεν υπάρχει τόπος, πια δεν υπάρχει χρόνος, πια δεν
υπάρχει φως, για να διαβάσει σιωπηλά το πρώτο θαύμα.
πως χάθηκαν τα ονόματα, πως έλιωσαν τα μάρμαρα, πως
σκόρπισαν στο τίποτα οι γκρίζες στάχτες, τα δάκρυα, οι
λέξεις, όλα τα χρώματα και οι μουσικές πως συμπηκνώθη-
καν στην αρχική γαλήνη. και μια κόκκινη έκκρηξη πως
κάποτε ακούστηκε και πάλι ανεξερεύνητος ο μυστικός
λόγος της ουτοπίας
ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΑ
όλα θα σβήσουν, όλα θα χαθούν, τα δάκρυά μου στον ωκεα-
νό, τα χρώματά μου στο ουράνιο τόξο, το όνομά μου στα
φωνήεντα της σιγής, όλα θα σβήσουν, όλα θα χαθούν , κι εσύ
μια μέρα σ' άγνωστα μάτια θ' αγαπήσεις, μεθυστικό κι ανώ-
νυμο το ίδιο προαιώνιο φως
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου