Καλά δεν ντρέπονται;

Του Γρηγόρη  Γεροτζιάφα

 (ανάρτηση στο Facebook)

Παρατηρώντας τα συριζαϊκά αίσχη, ένα ερώτημα μού γεννιέται:

Καλά δεν ντρέπονται, και οι μεν και οι δε;

Δεν καταλαβαίνουν ότι τους βλέπει ο κόσμος ;

Δεν αντιλαμβάνονται ότι μεγάλοι άνθρωποι που προτείνουν και στηρίζουν για υποψήφιο πρωθυπουργό της χώρας κάποιον που δεν γνωρίζουν παρά μόνο 16 μήνες είναι απλώς γελοίοι;

Δεν έχουν συναίσθηση ότι τα αίσχη τους λεκιάζουν όλους τους αριστερούς ανεξάρτητα της σχέσης τους με τα δυο μορφώματα;

Και μην ακούω βλακείες για Τασκένδη και σταλινισμούς… εκείνοι είχαν σκοτωθεί και είχαν σκοτώσει, είχαν χάσει τα παιδιά τους, τις οικογένειές τους. Είχαν θυσιάσει τη ζωή τους. Ήταν ήδη εξόριστοι…Τα είχαν χάσει όλα.

Τα αμοραλιστικά ψευτοστελέχη, οι μπράβοι, οι μπάτσοι και οι τραμπούκοι τους (και των μεν και των δε) τι ακριβώς θυσίασαν;

Σημασία δεν δίνουν οι πολίτες για την διάσπαση ενός συνονθυλεύματος παραγόντων της κακιάς ώρας -που το μόνο που τους νοιάζει είναι το τομάρι τους και οι μικροπολιτικές του παραφουσκωμένου Εγώ τους.

Και επειδή βλέπω έτοιμους διαφόρους σταλεγάκηδες της εκτός ΣΥΡΙΖΑ αριστεράς, πριν σηκώσουν το δάχτυλο για να κατηγορήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ και να πετάξουν πομφόλυγες αναλύσεων, ας θυμηθούν το βρομόξυλο που έπεφτε μεταξύ ομάδων του ίδιου σχήματος της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς,

Ας θυμηθούν τις φοιτητικές εκλογές όπου κατέβαιναν δύο παρατάξεις με το ίδιο όνομα και σκοτωνόταν μεταξύ τους, ας θυμηθούν τις ατελείωτες ίντριγκες, τις συκοφαντίες και τις χαφιεδίστικου τύπου δολοφονίες χαρακτήρων από ομάδες -παρέες και παραγοντίσκους.

Ας θυμηθούν τα στημένα δήθεν «συνέδρια» με τα μέλη χειροκροτητές-γραμμιτζήδες, των οργανώσεων παρέας, ας θυμηθούν «κρίσιμες»(και άνευ σημασίας) αποφάσεις που έπαιρναν «εν κρυπτώ» οι παρέες των δήθεν καθοδηγητών.

Δυστυχώς αυτή είναι η «ριζοσπαστική» αριστερά της κρίσης και καλά κάνει και πεθαίνει. Όσο γρηγορότερα θαφτεί τόσο καλύτερα είναι.

ΑΠO TO FΑCEBOOK