Angela Gheorghiu - Paei efige to traino by Manos Hadjidakis - Athens 2002

Opera Gala - Angela Gheorghiu & Roberto Alagna Athens Festival - Odeon of Herodes Atticus, 06.09.2002 Symphony Orchestra of ERT Conductor: Anton Guadagno

Εγιάλ Σιβάν: ο σπουδαίος Ισραηλινός αυτοεξόριστος Εβραίος ντοκιμαντερίστας ήρθε στην Αθήνα για το «Μάτια Ανοιχτά» και έδωσε συνεντεύξεις για το την Τέχνη και τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη

1. ΕΓΙΑΛ ΣΙΒΑΝ :«Το Ισραήλ ενεργεί ως τρομοκράτης. Δεν αμύνεται» |Συνέντευξη στην  ΕΦΣΥΝ

[Απόσπασμα..............]

ΝΟΡΑ ΡΑΛΛΗ● Αυτό που συχνά κάνετε με τα ντοκιμαντέρ σας είναι να διαλύετε μύθους που σχετίζονται με το Ισραήλ. Αυτή τη στιγμή, ποιοι μύθοι πρέπει να διαψευστούν;

Ο πρώτος μύθος που θα πρέπει να καταρριφθεί είναι το γεγονός ότι αυτοί που στο παρελθόν ήταν θύματα είναι πάντα αθώοι: Δεν ισχύει! Είναι μύθος. Βασισμένο πάνω σε αυτό τον μύθο, το Ισραήλ επέτρεψε στον εαυτό του τα πάντα και πρώτα και πάνω από όλα να έχει μια πλήρη άρνηση και απόρριψη του διεθνούς δικαίου! Ο δεύτερος μύθος που πρέπει τώρα να καταρριφθεί είναι πως η τρομοκρατία δεν ασκείται εκτός κράτους πάντα. Μπορεί τα ίδια τα κράτη να είναι τρομοκράτες. Τι κάνει το Ισραήλ τον τελευταίο χρόνο, αλλά και τι κάνει τα τελευταία 75 χρόνια της ύπαρξής του; Μια συνεχή αποικιοποίηση των παλαιστινιακών εδαφών κάνει! Αυτό που βλέπουμε τώρα είναι το Ισραήλ να ενεργεί ως τρομοκράτης.

ΝΟΡΑ ΡΑΛΛΗ● Είναι το Ολοκαύτωμα «δικαιολογία» για το Ισραήλ πιστεύετε;

Κατ’ αρχάς, δεν πιστεύω στην ενοχή των κρατών! Δεύτερον, δεν χρησιμοποιώ καν τη λέξη «Ολοκαύτωμα». Προτιμώ το «γενοκτονία των Εβραίων», γιατί το «ολοκαύτωμα» έχει θρησκευτική σημασία – προέρχεται από την Παλαιά Διαθήκη και αναφέρεται σε μια θρησκευτική θυσία, στον Αβραάμ, και το ονομάζουν «Σοά». Εγώ το λέω «γενοκτονία». Γιατί, αν και καταστροφικό γεγονός, δεν είναι η μοναδική εξαίρεση. Υπήρξαν και άλλες γενοκτονίες. Το Ισραήλ όμως του αποδίδει «θρησκευτική χροιά», άρα μοναδικότητα. Ωστόσο δεν αποτελεί άλλοθι! Αυτό που κάνει το Ισραήλ είναι βεβήλωση της μνήμης της γενοκτονίας. Είναι μια βεβήλωση που έχει εργαλειοποιηθεί, προκειμένου το κράτος του Ισραήλ να δικαιολογήσει τα εγκλήματά του: ήταν θύμα, άρα θα είναι για πάντα αθώο! Και αυτός ο «μύθος» της αέναης αθωότητας τώρα γίνεται δικαιολογία για αυτοάμυνα. Ενώ αυτό που κάνει στους Παλαιστίνιους είναι μια γενοκτονική εκστρατεία εναντίον οποιασδήποτε ηθικής και ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Θα σ’ το πω πολύ απλά: Μπορείς κάλλιστα να γίνεις φασίστας στο όνομα της πάλης ενάντια στον φασισμό.

ΝΟΡΑ ΡΑΛΛΗ● Ποια δικαιολογία έχουν οι ευρωπαϊκές χώρες; Πριν από μερικές μέρες είδαμε τη γερμανική αστυνομία να συλλαμβάνει ένα μικρό παιδί γιατί κρατούσε μια παλαιστινιακή σημαία.

Θα σου απαντήσω για τη Γερμανία: Δεν πιστεύω στην ενοχή ενός έθνους. Τα έθνη δεν δρουν από ενοχή. Δεν δρουν με βάση τα συναισθήματα. Το έθνος ενεργεί σύμφωνα με τα συμφέροντά του. Το συμφέρον της Γερμανίας είναι δύο πράγματα, κατά τη γνώμη μου: κατ’ αρχάς, αν το Ισραήλ, δηλαδή αν οι Εβραίοι του Ισραήλ γίνουν γενοκτόνοι, τότε γίνονται όπως οι Γερμανοί. Και σε αυτή την περίπτωση, είμαστε στο ίδιο επίπεδο. Η λογική της ναζιστικής Γερμανίας ήταν ότι οι Εβραίοι θα έπρεπε να έχουν «ειδική μεταχείριση» – έτσι ονόμαζαν τη μαζική εξόντωση των Εβραίων. Τώρα οι Γερμανοί κάνουν ακριβώς το ίδιο! Συνεχίζουν την ειδική μεταχείριση προς τους Εβραίους. Ε, αυτό, ως Εβραίος, θέλω να σταματήσει!

Δεύτερον, η βιομηχανία όπλων της Γερμανίας κερδίζει πολλά χρήματα, υποστηρίζοντας τον πόλεμο κατά της ισλαμοτρομοκρατίας και στο όνομα της ανόδου του φασισμού ή της Δεξιάς. Ετσι, απαγορεύσει τις διαδηλώσεις Αράβων και μεταναστών, γιατί αυτό είναι το θέμα τους: να τρομάξουν τους μετανάστες στη Γερμανία και να τους δείξουν πως πρέπει να παραμείνουν μετανάστες-εργάτες και να μην ασχολούνται με την πολιτική. Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι, στην πραγματικότητα, η Γερμανία δεν παρεξέκλινε από τη λογική της τότε φασιστικής Γερμανίας.

ΝΟΡΑ ΡΑΛΛΗ● Με τα όσα μας λέτε, πώς γίνεται να είστε ακόμα ζωντανός και να μιλάτε με χαμόγελο μαζί μας;

Σας μιλάω, μα δεν χαμογελάω. Δεν χαμογελάω από τις 7 Οκτωβρίου 2023. Υπάρχουν, μάλιστα, στιγμές που δεν μπορώ να αποφύγω και το κλάμα. Είναι πιο δυνατό από μένα. Αλλά υπάρχουν ένα ή δύο πράγματα που με κρατούν ούτως ή άλλως σε ενέργεια. Κατ’ αρχάς, είμαι προνομιούχος: είμαι ελεύθερος πολίτης, δεν πήρα ούτε ζήτησα ποτέ χρήματα από το Ισραήλ ή από οργανισμούς που ελέγχει για τις ταινίες μου-μάλιστα κόπηκε και η χρηματοδότησή μου από τη Γαλλία εξαιτίας των όσων πρεσβεύω. Ωστόσο, δεν με ενδιαφέρει. Κανείς Ισραηλινός δημοσιογράφος δεν θα μου πάρει ποτέ συνέντευξη στη χώρα μου, κανείς δεν ασχολείται μαζί μου. Μπορώ να πάω να δω φίλους και συγγενείς εκεί. Ναι, είμαι προνομιούχος ακόμα! Γιατί έχω τη δυνατότητα να μετατρέψω την οργή και τον θυμό μου σε ιδέες, σε εικόνες, σε συνεντεύξεις στο εξωτερικό, σε παρεμβάσεις μπροστά στους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, όπου προβάλλω τις ταινίες μου. Και αυτό που βλέπω είναι ότι υπάρχει ένα τεράστιο χάσμα ανάμεσα στον κόσμο και τη λογική της κυβέρνησης. Είμαι απολύτως σίγουρος, για παράδειγμα, πως το ελληνικό κοινό είναι πιο φιλοπαλαιστινιακό και αντιισραηλινό από την ελληνική κυβέρνηση, η οποία είναι τελείως, ντροπιαστικά φιλοϊσραηλινή. Αλλά αυτό δείχνει κάτι πολύ σημαντικό που συμβαίνει στον δυτικό κόσμο.

ΝΟΡΑ ΡΑΛΛΗ● Τι εννοείτε;

Εννοώ πως υπάρχει ένα πλήρες χάσμα μεταξύ των εκλεγμένων και εκείνων που τους εξέλεξαν στον δυτικό κόσμο. Αυτό είναι ένα οξύμωρο, γιατί ο λαός τούς ψηφίζει. Τους ψηφίζει γιατί πιστεύει πως θα τους εκπροσωπήσουν, αλλά αυτοί κάνουν το εντελώς αντίθετο! Οχι, οι δυτικές κυβερνήσεις δεν εκπροσωπούν πλέον τους λαούς τους, παρά μόνον τα δικά τους συμφέροντα. Ακόμη κι όταν ήρθε αριστερή κυβέρνηση στην Ελλάδα, δεν κατόρθωσε να κάνει τη ρήξη (για πολλούς λόγους). Πόσο μάλλον ο τωρινός πρωθυπουργός σας που βγήκε και υποστήριξε «το δικαίωμα του Ισραήλ στην άμυνα». Εννοεί ότι ένα κράτος έχει το δικαίωμα να διαπράττει εγκλήματα και να είναι πάνω από το διεθνές δίκαιο, και αυτό μπορεί ακόμα να θεωρείται «άμυνα». Ε, λοιπόν, αν ήμουν Ελληνας, θα ήμουν πολύ φοβισμένος από αυτήν την κυβέρνηση που έχετε, γιατί αυτό που λέει ο πρωθυπουργός σας είναι πως δεν σέβεται το διεθνές δίκαιο. Αρα, στηρίζει εγκληματίες.

Η αφίσα της διοργάνωσης στην οποία είναι προσκαλεσμένος ο Εγιάλ Σιβάν

ΝΟΡΑ ΡΑΛΛΗ● Σύμφωνα με την ισραηλινή προπαγάνδα, όσα λέτε είναι εναντίον της χώρας σας. Και της κάνετε κακό.

Ξέρεις τι κάνω; Είμαι στο πλευρό της ανθρωπότητας και του διεθνούς δικαίου – αυτό κάνω. Όποιος σήμερα υποστηρίζει το Ισραήλ στα όσα κάνει, είναι εκτός διεθνούς δικαίου. Απορρίπτω το διεθνές δίκαιο, σημαίνει απορρίπτω το δικαίωμά μου στην ύπαρξη. Και αυτό είναι που κάνει το Ισραήλ. Ξέρεις, κάθε αποικιακό καθεστώς πάντα προσποιούνταν ότι υπερασπιζόταν τον εαυτό του: οι Βρετανοί στην Ινδία, οι Γάλλοι στην Αλγερία. Τώρα, το Ισραήλ βρίσκεται σε μια αποικιακή εκστρατεία, κάνοντας συνεχόμενα εγκλήματα.[..........................................]

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ=>«Το Ισραήλ ενεργεί ως τρομοκράτης. Δεν αμύνεται» | ΕΦΣΥΝ

***********************************

2. Εγιάλ Σιβάν/Συνέντευξη στο Flix.gr: «Μην λέτε "πόλεμος". Στη Γάζα συμβαίνει μια καμπάνια γενοκτονίας από μια υπερδύναμη» (απόσπασμα)

[..................]

ΛΗΔΑ ΓΑΛΑΝΟΥ : Σας εξέπληξε το ξέσπασμα αυτού του νέου πολέμου τον περασμένο Οκτώβριο και τρόπος με τον οποίο κλιμακώνεται;

ΕΓΙΑΛ ΣΙΒΑΝ

Κατ’ αρχάς, δεν είναι πόλεμος, μην τον λέτε έτσι. Είναι μια βάρβαρη καμπάνια που στοχεύει στο ν’ αφανίσει την πολιτική βούληση, μια καμπάνια που πραγματεύεται τη γενοκτονία, μια καμπάνια μιας υπερδύναμης που δημιουργεί δεκάδες χιλιάδες θανάτους: αυτό δεν είναι πόλεμος, είναι μια εχθροπραξία. Εάν το αποκαλούμε πόλεμο, αρνούμαστε και τα γεγονότα και την πραγματικότητα.

Είναι πια σχεδόν 40 χρόνια που ζω εκτός Ισραήλ, παρότι πηγαίνω συχνά, έχω οικογένεια εκεί, φίλους. Όμως ακόμα ξυπνώ το πρωί και αμέσως διαβάζω μια ισραηλινή εφημερίδα online. Οχι από περιέργεια, αλλά γιατί κάθε πρωί ξυπνώ με την ιδέα ότι έρχεται η καταστροφή. Οπότε, το πρωί της 7ης Οκτωβρίου είπα, η καταστροφή ξεκίνησε. Δεν φαντάστηκα τότε ότι θα ήταν τόσο βάρβαρη, σκέφτηκα, να, αυτή είναι η μεγάλη προσπάθεια για τη χειραφέτηση, για την απελευθέρωση. Αλλά εκπλήσσομαι που πήρε τόσο καιρό για να συμβεί. Αν δείτε τις ταινίες μου από τα τέλη του ’80 και τις αρχές του ’90, η ιδέα ότι οδεύουμε προς την καταστροφή είναι μέρος της δουλειάς μου. Προσπάθησα να φωνάξω, ε, ε! Αλλά όχι, η κλιμάκωση δεν με εκπλήσσει, γιατί γνωρίζω την ισραηλινή κοινωνία και καταλαβαίνω το ισραηλινό καθεστώς: με δυο λόγια λένε, θα κάνουμε όσο περισσότερα μπορούμε, εκτός αν μας σταματήσουν. Η Ιστορία του Ισραήλ είναι μια διαρκής προσπάθεια, έλεγχος μήπως υπάρχει κάποια αντίδραση και συνέχιση της προσπάθειας, συνέχιση. Αυτή η καμπάνια καταστροφής και γενοκτονίας που έχει ξεκινήσει τώρα στον Λίβανο είναι το αποτέλεσμα της «άδειας» που πήρε το Ισραήλ από τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής κυβέρνησης. Το Ισραήλ δεν θα σταματήσει, ώσπου κάποιος να το σταματήσει. Γιατί έχουμε μάθει να πιστεύουμε ότι τα θύματα δεν μπορούν ποτέ να διαπράξουν εγκλήματα κι αυτό είναι μεγάλη μπούρδα. Μπορείς ταυτόχρονα να είσαι θύμα και θύτης.

Αυτή η άνευ όρων στήριξη του Ισραήλ – και της ελληνικής κυβέρνησης, το ξαναλέω – σημαίνει πως το Ισραήλ θα συνεχίσει τη βαρβαρότητα, σήμερα στη Γάζα, στη Δυτική Οχθη, στον Λίβανο, αύριο στο Ιράκ αν χρειαστεί, στην Υεμένη, στο Ιράν, μόνο και μόνο γιατί έχει μια άνευ όρων στήριξη να εγκληματεί. Οπότε η βαρβαρότητα δεν με εκπλήσσει. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι πώς, σήμερα, οι σύμμαχοι του Ισραήλ που είναι κυρίως ο Δυτικός Κόσμος, αλλά όχι μόνο, αποδέχονται την ακύρωση του Διεθνούς Δικαίου. Τώρα κάθε κράτος θα μπορεί να πει, γιατί αυτά τα επιτρέπετε στο Ισραήλ κι εμάς μας σταματάτε; Είμαστε αντιμέτωποι με την κατάργηση του Διεθνούς Δικαίου γιατί είναι μια νομοθεσία που υφίσταται, αλλά δεν εφαρμόζεται. Αρα είναι μια νομοθεσία που δεν υπάρχει, σαν ένα κόκκινο φανάρι απ’ το οποίο όλοι περνούν ελεύθερα.

Διαβάστε όλοκληρη τη Συνέντευξη του Εγιάλ Σιβάν στη Λήδα Γαλανού: «Μην λέτε "πόλεμος". Στη Γάζα συμβαίνει μια καμπάνια γενοκτονίας από μια υπερδύναμη»

***********************************

3. Εγιάλ Σιβάν: Οι σκεπτόμενοι άνθρωποι είναι το πρώτο βήμα αντίστασης στο καθεστώς - Ο Ισραηλινός αυτοεξόριστος ντοκιμαντερίστας στο ethnos.gr

[...............................]

Εγιάλ Σιβάν: «Δεν μπορεί να μιλάς για πόλεμο ανάμεσα σε Ισραήλ και Παλαιστίνη»

Τον ρωτώ για τον πόλεμο ανάμεσα στους δύο λαούς και διορθώνει τη φράση μου με συγκεκριμένα επιχειρήματα.

 «Δεν υπάρχει πόλεμος ανάμεσα στις δύο πλευρές, μην το λέτε έτσι. Υπάρχει ένας καταπιεστής και ένας καταπιεζόμενος. Υπάρχει αποικιοκρατική πολιτική. Μιλάμε για δικαιοσύνη. Πρόκειται για ένα βάρβαρο είδος μάρκετινγκ που έχει στόχο τη γενοκτονία και τους χιλιάδες θανάτους. Αν το αποκαλούμε αυτό πόλεμο, αρνούμαστε τα γεγονότα. Και από αυτή την άποψη το θέμα είναι σαφώς και ευρωπαϊκό. 

Τα κράτη που στέκονται στο πλευρό του Ισραήλ δεν σέβονται υπό μια έννοια τα ανθρώπινα δικαιώματα. Μιλάμε για παιχνίδι οικονομικών και στρατιωτικών συμφερόντων που αντιμετωπίζουν σαν πιόνια ολόκληρους λαούς. Ένας κόσμος χωρίς διεθνές δίκαιο, είναι ένας κόσμος βαρβαρότητας. 

Η λεγόμενη ισραηλινοπαλαιστινιακή σύγκρουση σχετίζεται με τη στάση της Ευρώπης απέναντι στον ιουδαϊσμό και απέναντι στον αραβικό κόσμο», επισημαίνει. «Με πληγώνει βαθιά που μου λένε πως οι ταινίες μου είναι επίκαιρες. Αν είναι επίκαιρες μετά από τόσα χρόνια, σημαίνει πως τίποτα δεν έχει αλλάξει».

 Φωτεινό σημάδι όμως για εκείνον, όπως υπογραμμίζει, είναι οι εκατοντάδες φωνές νέων, αλλά και μεγαλύτερων ανθρώπων που υψώνουν ανάστημα. Με όποιον τρόπο κι αν το κάνουν. Και με αυτό επιλέγει να κλείσει.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ  ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Εγιάλ Σιβάν: Οι σκεπτόμενοι άνθρωποι είναι το πρώτο βήμα ...

 

ΔΕΙΤΕ

4."Jaffa – The Orange’s Clockwork" | Official Trailer

Director: Eyal Sivan

"Jaffa – The Orange’s Clockwork" | Official Trailer

UEFA: ο κορυφαίος διαφημιστής του τζόγου

 

Champions League / Η «εισβολή» του στοιχήματος, η υποκρισία και το κοινωνικό κόστος

Γιάννης Τσεκούρας

tvxs.gr 

7–9 λεπτά

---

Οι αλλαγές στη μορφή του UEFA Champions League αλλά και των υπόλοιπων ευρωπαϊκών διοργανώσεων (Europa και Conference), που τέθηκαν σε ισχύ από φέτος, έχουν βρεθεί στο επίκεντρο της συζήτησης μεταξύ των φιλάθλων και των ειδικών.

Πλέον δεν υπάρχουν όμιλοι στην αρχή του τουρνουά, όπως παλαιότερα, αλλά ουσιαστικά ένα μίνι πρωτάθλημα. Κάθε σύλλογος έχει το εξατομικευμένο πρόγραμμα οκτώ αγώνων με οκτώ διαφορετικούς αντιπάλους: δύο σε κάθε γκρουπ, έναν εκτός έδρας, έναν εντός.

Οι σύλλογοι λοιπόν, κατά βάση της ευρωπαϊκής ελίτ, θα παλέψουν για να πάρουν μία από τις οκτώ πρώτες θέσεις που εξασφαλίζουν απευθείας πρόκριση, ή αν αποτύχουν ένα εισιτήριο για τα play-off, φτάνοντας από την 9η στην 24η θέση.

Champions League: Η συμφωνία με την bet365 και το πραγματικό πρόβλημα

Είναι λογικό λοιπόν η προσοχή να πέφτει σε αυτή την αλλαγή της μορφής των διοργανώσεων, τις οποίες είχαμε συνηθίσει αλλιώς, ωστόσο πολύ λιγότερα έχουν ειπωθεί και γραφτεί για μια σημαντική ανακοίνωση των προηγούμενων μηνών: ότι η bet365, μια μεγαλύτερες στοιχηματικές εταιρείες παγκοσμίως, είναι ο νέος επίσημος παγκόσμιος συνεργάτης του UEFA Champions League.

Η τριετής παγκόσμια συνεργασία καλύπτει χορηγία της διοργάνωσης των ανδρών, με προβολή της επωνυμίας σε πινακίδες LED περιμετρικά του αγωνιστικού χώρου, media backdrops τηλεοπτικών καναλιών και στα ψηφιακά κανάλια του UEFA Champions League. Το ποσό της συμφωνίας δεν έχει γίνει γνωστό, ωστόσο το κοινωνικό κόστος φαίνεται πως θα είναι αρκετά υψηλό.

Όπως υπογραμμίζει ο Robin Ireland, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης, σε άρθρο του στο The Conversation, πρόσφατη μεγάλη έρευνα έδειξε πως η κλίμακα της βλάβης που προκαλείται από τα τυχερά παιχνίδια στο Ηνωμένο Βασίλειο μπορεί να είναι οκτώ φορές μεγαλύτερη από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως. Αυτό αντιστοιχεί σε περίπου 1,3 εκατομμύρια ανθρώπους που αντιμετωπίζουν τις αρνητικές επιπτώσεις του τζόγου.

Κατά βάση, η συγκεκριμένη δραστηριότητα βλάπτει τους άνδρες και τα άτομα νεαρής ηλικίας. Μάλιστα, περισσότεροι από ένας στους δέκα από όσους συμμετείχαν στην έρευνα δήλωσαν ότι είχαν σκεφτεί να αυτοκτονήσουν.

Όπως αναφέρει και το Πανεπιστήμιο του Yale, ο υπερβολικός τζόγος μπορεί να εξαντλήσει τα οικονομικά του ατόμου, να καταστρέψει τις προσωπικές και επαγγελματικές σχέσεις και να βλάψει την ψυχική υγεία του παίκτη.

Φυσικά, η Uefa δεν είναι ο πρώτος αθλητικός οργανισμός που εμπλέκεται με εταιρείες στοιχημάτων. Οι χορηγίες από εταιρείες τυχερών παιχνιδιών αυξήθηκαν ραγδαία στην αγγλική Premier League, παρά τις ανησυχίες για τις επιπτώσεις της στη δημόσια υγεία.

Η συμφωνία με την bet365, θα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων δωρεές εισιτηρίων για τους οπαδούς. Πρόκειται για μια αντιγραφή της τακτικής που χρησιμοποιείται για την προώθηση του τζόγου και την εμπλοκή των οπαδών στην Premier League.

Η εταιρεία δήλωσε φυσικά ότι είναι ευχαριστημένη με τη συνεργασία. Σύμφωνα με την Uefa, 1,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι παρακολουθούν το Champions League και οι χορηγοί με βαθιές τσέπες συχνά επιθυμούν να εμπλακούν με το κοινό του ποδοσφαίρου, το οποίο όπως καταλαβαίνουμε είναι εξαιρετικά ευρύ.

Εν τω μεταξύ, η Uefa, όπως αναφέρει το άρθρο, η οποία είχε έσοδα 4,3 δισεκατομμυρίων ευρώ (3,6 δισεκατομμύρια λίρες) την περίοδο 2022-2023, κυρίως από την πώληση δικαιωμάτων μετάδοσης, πρέπει να συνεχίσει να βγάζει χρήματα. Και η bet365 μπορεί να προσφέρει πολλά από αυτά. Το αφεντικό της εταιρείας, η Ντενίζ Κόουτς, φέρεται να είναι η πλουσιότερη γυναίκα στη Βρετανία.

Το συγκεχυμένο μήνυμα για τον τζόγο

Γενικότερα, το επαγγελματικό ποδόσφαιρο φαίνεται να παρουσιάζει ένα συγκεχυμένο μήνυμα σχετικά με τον τζόγο. Μπορεί κανείς να το χαρακτηρίσει και υποκριτικό βέβαια. Γιατί ενώ η Uefa συνεργάζεται με την bet365, η Premier League θα απαγορεύει στους συλλόγους να έχουν χορηγούς τυχερών παιχνιδιών στο μπροστινό μέρος των φανελών των παικτών από τη σεζόν 2026-2027.

Αξίζει να σημειωθεί πως οι στοιχηματικές εταιρείες αντιπροσώπευαν το 35% των συμφωνιών με τις ομάδες της Premier για διαφημίσεις στο μπροστινό μέρος της φανέλας, αναφορικά με την σεζόν 2023-2024, ενώ επτά ομάδες συνολικά είχαν συμφωνίες με στοιχηματικές (Μπόρνμουθ, Άστον Βίλλα, Μπρέντφορντ, Μπέρνλι, Έβερτον, Φούλαμ, Γουέστ Χαμ). Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πώς θα κινηθούν στο μέλλον, ενόψει της απαγόρευσης που θα τεθεί σε ισχύ.

Παρόμοιες απαγορεύσεις συναντάμε στη Serie A (Ιταλία) από το 2019 και στη La Liga (Ισπανία) από το 2021. Και ενώ η απαγόρευση είναι καλοδεχούμενη, αντιπροσωπεύει μόνο ένα μικρό μέρος της διαφήμισης τυχερών παιχνιδιών που διαποτίζει πλέον το ποδόσφαιρο.

Ενδεικτικό είναι πως υπάρχουν και περιπτώσεις, όπως ο επιθετικός Ivan Toney, στον οποίο επιβλήθηκε οκτάμηνος αποκλεισμός από την ποδοσφαιρική ομοσπονδία τον Μάιο του 2023 για παραβίαση των νόμων περί τυχερών παιχνιδιών, και στη συνέχεια επέστρεψε να παίξει για την Brentford FC με το «Hollywoodbets» κολλημένο στο μπροστινό μέρος της φανέλας του.

Έτσι, φαίνεται περισσότερο από κάθε άλλη περίοδο πως ο τζόγος αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του αθλητισμού.

Για παράδειγμα, αξίζει να αναφέρουμε πως η Betano, στοιχηματική εταιρεία από τη Γερμανία, ήταν ο συνεργάτης της Uefa για το τουρνουά Euro 2024 των ανδρών, ενώ ανακοινώθηκε ως χορηγός για τις διοργανώσεις Europa και Europa Conference.

«Τζογαροποίηση» του αθλητισμού;

Δεδομένων των παραπάνω, δεν είναι υπερβολική η άποψη που διατυπώνουν πλέον αρκετοί, ότι οδηγούμαστε σε αυτό που περιγράφεται ως η «τζογαροποίηση» του αθλητισμού (gamblification of sport), η οποία περιλαμβάνει μια πολύπλευρη στρατηγική, η οποία στοχεύσει στη δημιουργία μιας συναισθηματικής σύνδεσης μεταξύ του αθλητισμού και του τζόγου. Ουσιαστικά, στοχεύει στο να ενσωματώσει τον τζόγο σε μια συγκεκριμένη κουλτούρα, έτσι ώστε προφανώς οι εταιρείες να βγάζουν ολοένα και περισσότερα χρήματα.

Περιλαμβάνει την προώθηση της ιδέας ότι το στοίχημα αναφορικά με αθλητικές διοργανώσεις είναι διασκεδαστικό, όπως κι ότι προσθέτει μια ευχαρίστηση/ενθουσιασμό στους φιλάθλους που παρακολουθούν κάποιο αθλητικό γεγονός, ωθώντας με αυτό τον τρόπο σε συγκεκριμένες καταναλωτικές συμπεριφορές.

Εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι όποιος έχει τηλέφωνο, διαθέτει ουσιαστικά ένα κινητό πρακτορείο στοιχημάτων στην τσέπη του, επιτρέποντάς του να στοιχηματίζει ανά πάσα στιγμή για τα πάντα, από το τελικό σκορ του αγώνα μέχρι το χρόνο του πρώτου κόρνερ.

Ενδιαφέρον είναι το γεγονός πως, σύμφωνα με παλαιότερα στοιχεία, το 80% των εσόδων της εταιρείας προερχόταν από αυτό που ονομάζεται «in-play betting», δηλαδή στοιχήματα που γίνονται κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού και όχι πριν.

Επίσης, υποτίθεται πως τόσο η Uefa όσο και η bet365 προωθούν την έννοια του «υπεύθυνου τζόγου». Όπως τονίζει ωστόσο ο Robin Ireland, πρόκειται για παραπλανητικό όρο, αφού τα τυχερά παιχνίδια ενέχουν κίνδυνο ούτως ή άλλως, ενώ ουσιαστικά επιρρίπτεται η ευθύνη αποκλειστικά στο άτομο για προβλήματα που μπορεί να προκύψουν λόγω της συγκεκριμένης δραστηριότητας. Εάν για παράδειγμα εθιστεί, τότε θα φταίει το ίδιο που δεν έπαιξε «υπεύθυνα». Ατομική ευθύνη…

«Εν τω μεταξύ, η Uefa ισχυρίζεται ότι χρησιμοποιεί την προβολή και τη δημοτικότητα του ποδοσφαίρου για την προώθηση της υγείας και της ευεξίας. Στην πραγματικότητα, το διοικητικό όργανο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου συμβάλλει πλέον ενεργά στα κέρδη από τον τζόγο – ενώ υπάρχει ο κίνδυνος της αύξηση της βλάβης από τον τζόγο μεταξύ των αφοσιωμένων οπαδών του αθλήματος», καταλήγει με νόημα το άρθρο.

Επιστρέφει πού;

 

Ο Στέφανος και οι «άλλοι»

Θανάσης Καρτερός

Και η δύσκολη αλήθεια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στο χειρότερο σημείο των τελευταίων χρόνων

«Επιστρέφω γρήγορα», γράφει το χαρτί που αφήνει στην κλειστή πόρτα του μαγαζιού ο καφετζής της γειτονιάς όταν πετιέται για λίγο στο σπίτι ή για κάποια δουλειά. Αυτή την ενημέρωση μας άφησε σε καφενείο και ο μέχρι πριν λίγο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Λίγο απειλητική, πολύ υπερφίαλη, κι ακόμα πιο πολύ χαρακτηριστική της λογικής που έφτασε τον ΣΥΡΙΖΑ εδώ που βρίσκεται. «Επιστρέφω γρήγορα»! Βαστάτε, Τούρκοι, τ’ άρματα κ.λπ. κ.λπ...

Επιστρέφει πού; Γι’ αυτό δεν δείχνουν να ενδιαφέρονται όσοι έχουν κηρύξει ιερό πόλεμο εναντίον των «άλλων» - της «νομενκλατούρας»! Γιατί συντελείται μπροστά στα μάτια όλων η κατάπτωση μιας πολιτικής δύναμης που ο τέως παρέλαβε ως κόμμα με μέλη, οργανώσεις, όργανα και σχεδόν 1 εκατομμύριο ψηφοφόρους - στην ήττα. Και την έχει οδηγήσει στο θλιβερό σήμερα. Εκεί θέλει να επιστρέψει, για να συνεχίσει προφανώς την καλή δουλειά.

Λένε: Δεν φταίει αυτός, φταίνε οι «άλλοι», που δεν σεβάστηκαν τη θέληση των μελών, τον υπονόμευσαν κ.λπ. Μάλιστα. Αλλά δεν είναι αλήθεια πως όταν ο ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε σε περιδίνηση, οι «άλλοι» του ζήτησαν να προσφύγει στα μέλη; Ως εκλεγμένος πρόεδρος; Δεν είναι αλήθεια τελικά ότι στην κρίση των μελών, που επικαλούνται καθημερινά ο ίδιος και οι εικονολάτρες, οδήγησαν με το στανιό οι «άλλοι»; Ότι ο ίδιος την αρνήθηκε και επέλεξε τη μομφή; Αλλά σιγά μην αφήσουν την αλήθεια να χαλάσει το φωτοστέφανο του Στέφανου. Καθώς, όμως, ο ίδιος λείπει, οι «άλλοι», με τις πληγές και τις διαφορές τους, είναι εδώ. Και δεν μπορούν ούτε πρέπει να αφήσουν τη διάλυση να ολοκληρωθεί. Να συνεχίζεται αναπάντητη η κακοποίηση μιας παράταξης και ενός κόμματος, που πρωταγωνίστησε τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη. Να μην αναμετρηθούν με τη δύσκολη αλήθεια. Και η δύσκολη αλήθεια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στο χειρότερο σημείο των τελευταίων χρόνων. Πολιτικά, ιδεολογικά, αξιακά, ακόμα και οικονομικά, βολοδέρνει σαν καράβι ακυβέρνητο. Ακόμα χειρότερα: Έχει σπαταλήσει με την περιφερόμενη εικόνα του Κασσελάκη την ουσία της συνέπειας, της σοβαρότητας, της αποφασιστικότητας που τον χαρακτήριζαν. Για να ασχημονεί σήμερα πάνω στην ιστορία, στο ήθος και στον ρόλο του κάθε φαρισαίος.

Μπορούν όσοι πονούν και εννοούν να αναμετρηθούν μ’ αυτή τη δύσκολη πραγματικότητα; Να εξουδετερώσουν από κοινού όχι την προσπάθεια να επιστρέψει -αυτό δεν πρόκειται να γίνει-, αλλά την κατρακύλα στο γαία πυρί μιχθήτω; Να δηλώσουν στην πράξη, κι ας βρίσκονται σε ανταγωνισμό μεταξύ τους, ότι είμαστε κι εμείς εδώ, και να βάλουν φρένο στο παραλήρημα που δεν αφήνει τίποτε όρθιο; Να σώσουν με δυο λόγια οτιδήποτε αν σώζεται;

Αν ναι, θα έχουν προσφέρει υπηρεσία στην Αριστερά, στον τόπο, αλλά και στον εαυτό τους…

Θυμόμαστε την Αν Μπάνκροφτ: The Pumpkin Eater/Αμαρτωλός Γάμος (1964)

 

Αν Μπάνκροφτ: 5 ταινίες για μία εκλεκτική πρωταγωνίστρια

Βραβευμένη με Όσκαρ, Τόνι, Έμμι, BAFTA, ερμηνεία στις Κάννες και πολλά ακόμα που την καθιστούν σπανιότατη περίπτωση πολυβραβευμένης, η σαν σήμερα γεννημένη Αν Μπάνκροφτ είχε πολλά περισσότερα να περηφανεύεται από την, εμβληματική πάντως, ερμηνεία της στον «Πρωτάρη» του Μάικ Νίκολς

Από τον Ηλία Δημόπουλο

cinemagazine.gr

Θρέμμα νεοϋορκέζα, μεγαλωμένη στο Μπρονξ και ιταλικής καταγωγής, η Αν Μπάνκροφτ πέρασε πολλά κι άφησε ίχνος σπουδαιότερο από αυτό που θυμούνται πια σήμερα οι περισσότεροι. «Αντράκι» και Θηλυκό οξύθυμο και σοφό μαζί, επιστρατεύθηκε, όπως τόσες άλλες, από τον Ντάρυλ Ζάνουκ στις αρχές της δεκαετίας του ’50, δίνοντάς της την ευκαιρία για μια καριέρα στο σινεμά για την οποία η Μπάνκροφτ πολέμησε όσο λίγες.

Με ντεμπούτο στο θέατρο δίπλα στον Χένρι Φόντα και σε σκηνοθεσία Άρθουρ Πεν, συνεργασίες με, μετέπειτα, κολοσσούς (ακόμα και τον Μιχάλη Κακογιάννη σε μια παράσταση στο Μπρόντγουεϊ σε έργο του Άλντους Χάξλεϊ!) και πρώτη εμφάνιση στο σινεμά στο «Don’t Bother to Knock» (μια από τις άγνωστες αλλά αξιοσημείωτες πρωταγωνιστικές ταινίες των πρώτων χρόνων της Μέριλιν Μονρό, στα 1952), η Αν Μπάνκροφτ θα άφηνε εποχή με την πληθώρα και την ποικιλία των βραβείων αλλά, ακόμα περισσότερο, με την ανυποχώρητη καλλιτεχνική στάση και τις θαραλλέες επιλογές και αρνήσεις ρόλων της – περίφημη η ατάκα της στον Τζόζεφ Λόουζι, αρνούμενη τον ρόλο στο (εξαίσιο) «The Go-Between» (1971), «θέλεις να παίξω τη μάνα της Τζούλι Κρίστι;».

[..........................................................]

«The Pumpkin Eater» του Τζακ Κλέιτον

Δύο χρόνια μετά, σε σκηνοθεσία του Τζακ Κλέιτον (στην πρώτη του ταινία μετά την σπουδαία διασκευή στο «Στρίψιμο της Βίδας» του Τζέιμς με τους «Innocents» του 1961), μια δυστυχώς άγνωστη ταινία, ο «Αμαρτωλός Γάμος» για τον Έλληνα διανομέα, είναι μια γερή, φεμινιστική ταινία με κέντρο της μια γυναίκα πολλαπλά κακομεταχειρισμένη από τον άνδρα της (Πίτερ Φίντς) που μιλά για την οικογένεια, τον γάμο και την γυναίκα σ’ αυτά, σε μια γόνιμη, «πειραγμένη» διασκευή του Χάρολντ Πίντερ στο βιβλίο της Πενέλοπε Μόρτιμερ. Η Μπάνκροφτ κερδίζει το βραβείο ερμηνείας στο φεστιβάλ των Καννών και μια ακόμα υποψηφιότητα πρώτου γυναικείου στα Όσκαρ [.............................................] ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ

Αν Μπάνκροφτ: 5 ταινίες για μία εκλεκτική πρωταγωνίστρια ..

Η ιστορία μιας Αγγλίδας νοικοκυράς, η οποία αντιμετωπίζει την κρίση μέσης ηλικίας. Μητέρα 6 παιδιών και σύζυγος ενός άπιστου συγγραφέα, πρέπει να λάβει σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον της. Η Τζο καταλαβαίνει ότι έχει αποξενωθεί από τα πράγματα που περισσότερο αγαπάει και η συνειδητοποίηση αυτή της δημιουργεί κατάθλιψη και βίαιες εκρήξεις θυμού.Η ιστορία μιας Αγγλίδας νοικοκυράς, η οποία αντιμετωπίζει την κρίση μέσης ηλικίας. Μητέρα 6 παιδιών και σύζυγος ενός άπιστου συγγραφέα, πρέπει να λάβει σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον της. Η Τζο καταλαβαίνει ότι έχει αποξενωθεί από τα πράγματα που περισσότερο αγαπάει και η συνειδητοποίηση αυτή της δημιουργεί κατάθλιψη και βίαιες εκρήξεις θυμού. [........................]

The Pumpkin Eater

«Οι απαράδεκτοι»: από τα γέλια για την έξυπνη σάτιρα στα νιάτα τους, στη θλίψη για τη σημερινή γελοιοποίησή τους ως "λαγοί" της Διαμαντοπούλου

 

«Απαράδεκτοι»

Δημήτρης Κανελλόπουλος

efsyn.gr 

~3 λεπτά

---

Στιγμιότυπο από το σποτ της Άννας Διαμαντοπούλου

«Απαράδεκτοι»

Σε καρικατούρες των παλιών τους χαρακτήρων σε ένα από τα καλύτερα ελληνικά σίριαλ όλων των εποχών, τους «Απαράδεκτους», εξελίχθηκαν οι ήρωές του. Και όλα αυτό για ένα σποτάκι υπέρ της Άννας Διαμαντοπούλου.

Οι τρεις παλιοί «Απαράδεκτοι» Δήμητρα Παπαδοπούλου, Σπύρος Παπαδόπουλος και Γιάννης Μπέζος, μαζί με τον πανταχού παρόντα Σταμάτη Φασουλή, έστησαν έναν θίασο υπέρ της Άννας Διαμαντοπούλου και μπήκαν στην υπηρεσία της υποψηφιότητάς της για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

Κι έφτιαξαν ένα τραγικό σποτάκι, κωμικοτραγικό θα έλεγα καλύτερα, σίγουρα και αμήχανο, σαφώς και ανέμπνευστο, αναπαράγοντας κάποια από τα παλιά αστεία του περίφημου σίριαλ. Σαν ένα reunion συμμαθητών που συναντιούνται ξανά μετά από πολλά-πολλά χρόνια (πολλά όμως...) και επαναλαμβάνουν τον χαβαλέ που έκαναν έφηβοι και στο γυμνάσιο.

«Τι έγινε ρε παιδιά;» αναφωνεί πάλι on camera ο Σπύρος σφραγίζοντας με τον καλύτερο τρόπο το προεκλογικό διαφημιστικό σποτ της συμφοράς.

Όλο το Σύστημα υπέρ Άννας Διαμαντοπούλου, το ακροκεντρώο και το δεξιό. Όπως και με τον Ανδρέα Λοβέρδο πέρυσι. Μην αφήσουν τίποτε χωρίς να το ελέγξουν.

Όσο για το αστείο της Δήμητρας Παπαδοπούλου με την πίτσα, πόσο καταπληκτικό...  

Ακολουθεί το σποτ:

Μέσα στην ταχύτητα και την πίεση της εκλογικής εκστρατείας ένιωσα ευλογημένη που βρέθηκα ένα βράδυ, σε αυτό το τραπέζι με τέτοιο ειδικό βάρος τέχνης και ταλέντου. Σταμάτη, Γιάννη, Σπύρο, και φυσικά Δημητράκι μου, σας ευχαριστώ για τα ωραία λόγια σας, για την κριτική σας ματιά,… pic.twitter.com/2HCVpqTI2q

— Anna Diamantopoulou (@adiamantopoulou) September 29, 2024

ΤΟ ΙΡΑΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΕΝΑ ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΝΑΣΡΑΛΑ

 

Ο παράγοντας που θα κρίνει την απάντηση του Ιράν στη δολοφονία Νασράλα

news247.gr 

6–7 λεπτά

---

Η δολοφονία του Χασάν Νασράλα έχει συγκλονίσει τη Χεζμπολάχ, καταφέρνοντας το πιο σοβαρό πλήγμα στην ιστορία της.

Όπως έγινε γνωστό, την ώρα που ο Νασράλα και άλλοι ανώτεροι ηγέτες της Χεζμπολάχ συγκεντρώνονταν σε ένα καταφύγιο, περίπου 20 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης, σε μία γειτονιά εργατικής τάξης στο νότιο τμήμα της Βηρυτού, η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση με βόμβες περίπου 80 τόνων.

Η δολοφονία του ηγέτη της Χεζμπολάχ προκάλεσε άμεσα την έντονη αντίδραση των συμμάχων της, με κυριότερη την ανακοίνωση του Ανώτατου Ηγέτη του Ιράν, Αλί Χαμενεΐ, ο οποίος διαμήνυσε ότι “το αίμα του Νασράλα δεν θα μείνει ανεκδίκητο”.

Πώς όμως θα εκδικηθεί η Τεχεράνη; Και τι είναι αυτό που την “κρατά” από το να εξαπολύσει μία ευρείας κλίμακας επίθεση στον αιώνιο εχθρό της, Ισραήλ;

Η Χεζμπολάχ χτυπήθηκε, αλλά δεν έχει παραλύσει

Ο ισραηλινός στρατός ισχυρίστηκε ότι η διοίκηση της Χεζμπολάχ “έχει εξολοθρευθεί σχεδόν πλήρως” αφού, όπως είπε, σκότωσε μια σειρά από ανώτατα στελέχη της αυτή την εβδομάδα.

“Η Χεζμπολάχ έχει δεχθεί ιστορικά μεγάλο πλήγμα στη στρατιωτική της υποδομή. Εκτός από την απώλεια αποθηκών και εγκαταστάσεων όπλων, η οργάνωση έχει χάσει τους περισσότερους από τους ανώτερους διοικητές της και το δίκτυο επικοινωνιών της έχει σπάσει”, δήλωσε στο CNN ο ανώτερος συνεργάτης στο Ινστιτούτο της Ουάσιγκτον και συγγραφέας του «Hezbollahland», ο Χανίν Γκαντάρ (Hanin Ghaddar).

Παρά τις απώλειές της, ωστόσο, η οργάνωση εξακολουθεί να διατηρεί ικανούς διοικητές και πολλά από τα πιο ισχυρά πλεονεκτήματά της, συμπεριλαμβανομένων των πυραύλων ακριβείας και μεγάλου βεληνεκούς που θα μπορούσαν να προκαλέσουν σημαντικές καταστροφές στις στρατιωτικές υποδομές του Ισραήλ, είπε ο Γκαντάρ. Οι περισσότεροι από αυτούς τους πυραύλους δεν έχουν αναπτυχθεί ακόμα.

Άλλωστε οι επιδόσεις της Χεζμπολάχ κατά του Ισραήλ ήταν κάτι περισσότερο από ικανοποιητικές, καθώς αποδείχτηκαν ικανές όχι μόνο να απορροφήσουν τα ισραηλινά πλήγματα αλλά και να απαντήσουν με σκληρά αντίποινα. Όπως έγινε και την Τετάρτη (25/9) όταν η Χεζμπολάχ εκτόξευσε βαλλιστικό πύραυλο – που τελικά αναχαιτίστηκε- κοντά στο Τελ Αβίβ, στοχεύοντας την έδρα της υπηρεσίας πληροφοριών του Ισραήλ.

Η δολοφονία Νασράλα σίγουρα έχει προκαλέσει μία ευρεία δυσαρέσκεια στο εσωτερικό της οργάνωσης και στις τάξεις των υποστηρικτών της, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι η οργάνωση έχει παραλύσει.

Από τι κρίνεται η επέμβαση του Ιράν;

Πριν από τον θάνατο του επί 32 χρόνια ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα, η επίσημη γραμμή του Ιράν ήταν ότι η λιβανέζικη οργάνωση είναι ικανή να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Ωστόσο, μετά τη σφοδρή αεροπορική επιδρομή της Παρασκευής, η πρεσβεία του Ιράν στον Λίβανο ανέφερε σε ανάρτησή της ότι πλέον “οι κανόνες του παιχνιδιού αλλάζουν”.

“Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό το καταδικαστέο έγκλημα αντιπροσωπεύει μια σοβαρή κλιμάκωση που αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού [..] Ο δράστης του θα τιμωρηθεί κατάλληλα”, ανέφερε συγκεκριμένα στο X (πρώην Twitter).[.................................................................................]

ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ

Δολοφονία Νασράλα: Τι θα κρίνει κρίνει την απάντηση του ...

Ο Elite

 ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΟΥΣ ΣΗΜΑΣΙΑ

O Eλίτ (αφήγημα του Gpointofview)

 

ΝΙΚΟΣ ΣΑΡΑΝΤΑΚΟΣ

sarantakos.wordpress.com 

4–5 λεπτά

---

Πολλές φορές έχουμε δημοσιεύσει στο ιστολόγιο διηγήματα και άλλα λογοτεχνικά κείμενα του φίλου μας του Τζι. Το τελευταίο ήταν τον Φεβρουάριο κι εκεί θα βρείτε λινκ προς τα προηγούμενα, αλλά είχαμε και τον Μάρτιο μια μη λογοτεχνική συνεργασια του για τον Ιππόδρομο. Τις προάλλες συνάντησα στην Κυψέλη τον φίλο μας τον Τζι και η συζήτηση στράφηκε στο πώς ήταν παλιά η συνοικία, οπότε μετά μου έστειλε ένα παλιό του κείμενο, συμπληρωμένο. Όχι επίκαιρο, παλιές ιστορίες.

Ο Ελίτ

Στη ζωή μου ήθελα να δοκιμάσω πολλά πράγματα κι έτσι μια μέρα ξεκίνησα να κάνω τον δημοσιογράφο που παίρνει συνέντευξη. Διάλεξα ένα μόνιμο κάτοικο της Φωκίωνος Νέγρη, με το μαγαζάκι του να την ατενίζει από την οδό Θήρας που βρισκότανε. Την δεύτερη φορά που πήγα να γράψω την συνέχεια , ήταν πολύ αργά.

Καλό ταξίδι, Ελίτ!

Σοκαριστική πολλές φορές η πραγματικότητα. Κατηφορίζοντας την Φωκίωνος Νέγρη, πηγαίνοντας για το Αστυνομικό Τμήμα στην Θήρας σκεφτόμουνα πως θα ξανάβλεπα τον πιο ηλικιωμένο φίλο μου στο μετερίζι του, στο ωραιότερο μπαλκόνι της Φωκίωνος Νέγρη όπως έλεγε το στέκι του. Το αγγελτήριο της κηδείας του μου έσφιξε την καρδιά από μακριά. Ήθελα να τον ξαναδώ, αλλά δεν έτυχε να περάσω από εκεί και δεν πρόλαβα.

Δεξιά, στον τοίχο κολλημένα λίγα λουλούδια αντί για στεφάνι και λίγα λόγια από κάποιους φίλους αποχαιρετούσαν τον μπάρμπα-Τάσο για όσους είχε εμπιστευθεί το όνομά του -με το Ελίτ, το καλλιτεχνικό του συστηνότανε.

Τον γνώρισα πριν λίγα χρόνια στο φωτογραφείο του όπου όλη η ιστορία του ελληνικού θεάτρου υπάρχει στις φωτογραφίες του. Είχε το παράπονο πως το κράτος δεν ενδιαφέρθηκε να φτιάξει ένα μουσείο με το αρχείο του, στο οποίο είχε την πρόθεση να το παραχωρήσει. Κάποιες- ίσως ιστορικές- της γειτονιάς του κοσμούσαν σαν δανεικές γειτονικά μαγαζιά και ουδέποτε επανήλθαν στην κατοχή του.

Στην μνήμη του αναδημοσιεύω την τότε ανάρτησή μου.

Elite

Όταν πετάς ψηλά μια πέτρα ανεβαίνει, ανεβαίνει, κάποια στιγμή σταματά κι’ ύστερα πέφτει. Αυτή τη στιγμή πρέπει να πιάσει ο φωτογράφος.

Καθισμένος στο σαλονάκι «με την ωραιότερη θέα στην Φωκίωνος Νέγρη» ανάμεσα σε όλες και όλους τους σταρ του θεάτρου τα τελευταία εξήντα χρόνια, συντροφιά με τον υπέργηρο φωτογράφο «του Εθνικού Θεάτρου»- τολμώ να παραφράσω τον Μάνο- όταν αυτό ήταν ακόμη Θέατρο και Εθνικό. Μετά κάποιος διευθυντής του -δεν θα πω το όνομά του- έλεγε «το θέατρό μου». Η συνεργασία διακόπηκε.

Εκπληκτικές φωτογραφίες, πρόσωπα γνωστά και οικεία, ασπρόμαυρες μα με περισσότερα χρώματα από τις έγχρωμες, σπάνιες στιγμές του θεάτρου και των ηθοποιών του να σκεπάζουν όλους τους τοίχους. Το βλέμμα μου ξανά και ξανά στη φωτογραφία της Μελίνας. Δεν γύρισε να δει ποια φωτογραφία κοιτάζω.

– Η γυναίκα, η γοητευτική γυναίκα ξέρει πως να τοποθετήσει τα χέρια της. Πρόσεξε το δάκτυλο στο πηγούνι της. Όταν πήρε αυτή την πόζα -από μόνη της- το κύμα της γοητείας άρχισε να βγαίνει απ’ το στήθος της και να ανεβαίνει. Όταν έφτασε στα μάτια της ήρθε η στιγμή της φωτογράφισης.

«Η σεξοβόμβα ξέρει πώς να τοποθετεί τα πόδια της»,  σκέφτηκα αμέσως, «μα ποτέ δεν θα συγκινήσει ένα φωτογράφο».

Είναι φανερή η λατρεία του κάθε φορά που μιλάει για την Μελίνα.

– Η Μελίνα μόλις έμπαινε στο στούντιο κλώτσαγε τα παπούτσια της, χαμογελούσε, σου μίλαγε σαν να ‘σαστε οι καλύτεροι φίλοι, έδινε την ομορφιά της σ΄όλο το χώρο. Δεν ξαναβγήκε τέτοια γυναίκα,

Κάποιος μπαίνει και ζητάει ν΄αγοράσει μια συγκεκριμένη φωτογραφία του Κουν. Αρνείται.

– Είναι μοναδική. Δεν μπορώ να σας την δώσω.

Ο πελάτης ξεφυλλίζει τα άλμπουμ με τις φωτογραφίες που μπορούν να αναπαραχθούν. Επιλέγει δυο τρεις, παραγγέλνει και φεύγει.

Ο Elite -όλοι έτσι τον ξέρουν- μου εμπιστεύτηκε το όνομά του.

– Μόνο ο Μουσούρης με φώναζε με το όνομά μου. Ερχόντουσαν διάφοροι και του πρότειναν να φωτογραφίσουν τις παραστάσεις, τσάμπα, «Έχω φωτογράφο» τους έλεγε. Το βλέμμα μου φεύγει από τις φωτογραφίες και το γλυκό πρόσωπο του φωτογράφου και μέσα απ’ την βιτρίνα πλανιέται στην Φωκίωνος Νέγρη.

– Αυτή η γειτονιά έχει τρεις όψεις. Έρχομαι κάθε πρωί. Το πρωί με τη λιακάδα και τα παιδιά είναι παράδεισος. Το απόγευμα, άλλο πράγμα, βγαίνουν οι συνταξιούχοι. Το βράδυ γίνεται μπορντέλο. Μνήμες από την χαμένη πατρίδα, την Κωνσταντινούπολη, μνήμες από την χαμένη γειτονιά

Χωρίς να πει άλλη λέξη βγάζει ένα αντίγραφο της φωτογραφίας που κοίταζα και μου το προσφέρει.

Still-life in Painting of 1950-1990s /H "Νεκρή φύση" στη ζωγραφική των δεκαετιών 1950-1990 στη Σοβιετική Ένωση. The Leningrad School. Parts 1,2,3

Η Σχολή Ζωγραφικής του Λένινγκραντ είναι ένα φαινόμενο που αναφέρεται σε μια μεγάλη ομάδα ζωγράφων που αναπτύχθηκε στο Λένινγκραντ γύρω από την αναμορφωμένη Ακαδημία Τεχνών το 1930–1950 και σχηματίστηκε  από την Ένωση Σοβιετικών Καλλιτεχνών του Λένινγκραντ[............................]

Wikipedia =>Leningrad School of Painting

See also=>The Leningrad School: Preserving Tradition and Testing ...

The Leningrad in paintings of 1940-1990, by Taisia Afonina, Alexander Semionov, Gleb Savinov, Yuri Khukhrov, Alexander Koroviakov, Anatoli Nenartovich, Arseny Semionov, Nadezhda Shteinmiller, Veniamin Borisov, Nikolai Timkov, Victor Teterin, Lev Russov, Nikolai Pozdneev and other masters of the Leningrad School.Still-life paintings of 1930-1990 by the famous masters of the Leningrad School: Taisya Afonina, Piotr Alberti, Eugenia Antipova, Veniamin Borisov, Yuri Belov, Alexander Koroviakov, Valeria Larina, Piotr Litvinsky, Vladimir Malevsky, Anatoli Nenartovich, Samuil Nevelshtein, Arseny Semionov, Nadezhda Shteinmiller, Victor Teterin, Lev Russov, Nikolai Pozdneev, Boris Shamanov, Elena Skuin, Nina Veselova, Rostislav Vovkushevsky, Sergey Zakharov, and others. Still-life paintings of 1930-1990 by the famous masters of the Leningrad School: Taisia Afonina, Piotr Alberti, Eugenia Antipova, Veniamin Borisov, Yuri Belov, Alexander Koroviakov, Valeria Larina, Piotr Litvinsky, Vladimir Malevsky, Anatoli Nenartovich, Samuil Nevelshtein, Arseny Semionov, Nadezhda Shteinmiller, Victor Teterin, Lev Russov, Nikolai Pozdneev, Boris Shamanov, Elena Skuin, Nina Veselova, Rostislav Vovkushevsky, Sergey Zakharov, and others.

Κινεζικό κεφίρ , το αρχαιότερο τυρί του κόσμου!

Το αρχαιότερο τυρί του κόσμου ήταν... κεφίρ

 Πηγές: Θ. Τσώλη, in.gr, 

Archaeology News,

https://newatlas.com/history/worlds-oldest-cheese/

Για πρώτη φορά επιστήμονες εξήγαγαν και ανέλυσαν με επιτυχία DNA από δείγματα του αρχαιότερου τυριού στον κόσμο το οποίο βρέθηκε στη «λεκάνη» Ταρίμ με τις μούμιες της Κίνας και χρονολογείται πριν από περίπου 3.600 έτη. Η σχετική μελέτη η οποία δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό «Cell» αποκάλυψε ότι επρόκειτο για κεφίρ ρίχνοντας φως στην εξέλιξη των προβιοτικών βακτηρίων.

Σπάνια ευκαιρία ανάλυσης ενός τόσο «ευαίσθητου» τροφίμου

«Πρόκειται για το αρχαιότερο γνωστό δείγμα τυριού που έχει ποτέ ανακαλυφθεί ανά τον κόσμο» ανέφερε η παλαιοντολόγος Κιαομέι Φου, εκ των κύριων συγγραφέων της μελέτης από το Ινστιτούτο Παλαιοντολογίας των Σπονδυλωτών και Παλαιοανθρωπολογίας της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών. Η ερευνήτρια προσέθεσε ότι «τροφές όπως το τυρί είναι τρομερά δύσκολο να συντηρηθούν επί χιλιάδες χρόνια, γεγονός που σημαίνει ότι με τα συγκεκριμένα δείγματα είχαμε μια σπάνια και πολύτιμη ευκαιρία. Η αναλυτική μελέτη του αρχαίου αυτού τυριού μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τη διατροφή και την κουλτούρα των προγόνων μας».

Δείγματα του τυριού κεφίρ ηλικίας 3.600 ετών που βρέθηκε στις μούμιες.
 [Credit: Y, Liu et al., Cell. (2024)]

Η ανακάλυψη της λευκής ουσίας πριν από 20 χρόνια

Πριν από περίπου δύο δεκαετίες ομάδα αρχαιολόγων ανακάλυψε μια μυστηριώδη λευκή ουσία με την οποία ήταν αλειμμένα τα κεφάλια και οι λαιμοί ορισμένων από τις μούμιες που βρίσκονται στον ταφικό χώρο Xiaohe στην κοιλάδα Ταρίμ της Βορειοδυτικής Κίνας. Οι μούμιες αυτές χρονολογούνται από 3.300 ως 3.600 έτη πριν, στην Εποχή του Χαλκού. Μετά την ανακάλυψη οι επιστήμονες υπέθεσαν ότι τα λευκά αυτά δείγματα αφορούσαν ένα γαλακτοκομικό προϊόν που είχε υποστεί ζύμωση αλλά δεν μπορούσαν να ταυτοποιήσουν τι είδους ήταν το γαλακτοκομικό προϊόν.

Χρειάστηκε να περάσουν περισσότερα από δέκα χρόνια εξελίξεων στο πεδίο της ανάλυσης αρχαίου DNA για να αποκαλυφθεί τελικώς το… λευκό μυστήριο.

Οι ερευνητές με επικεφαλής τη δρα Φου εξήγαγαν μιτοχονδριακό DNA από δείγματα που εντοπίστηκαν σε τρεις διαφορετικούς τάφους της περιοχής και ταυτοποίησαν την ύπαρξη γενετικού υλικού αγελάδας και κατσίκας στα δείγματα. Το σημαντικότερο όμως όλων ήταν ότι η ερευνητική ομάδα κατάφερε να ανακτήσει το DNA μικροοργανισμών από τα δείγματα του γαλακτοκομικού και επιβεβαίωσε ότι επρόκειτο για κεφίρ. Συγκεκριμένα οι ερευνητές είδαν ότι τα δείγματα περιείχαν διαφορετικά είδη βακτηρίων και μυκήτων, συμπεριλαμβανομένων των Lactobacillus kefiranofaciens και Pichia kudriavzevii, που αμφότερα εντοπίζονται και σήμερα στου σπόρους κεφίρ.

Οι σπόροι κεφίρ είναι συμβιοτικές καλλιέργειες οι οποίες περιέχουν πολλά είδη προβιοτικών βακτηρίων και ζημομυκήτων που αποτελούν παράγοντες ζύμωσης του γάλακτος μετατρέποντάς το σε κεφίρ.

Οι μούμιες στη λεκάνη Tarim της Κίνας είναι ηλικίας έως και 3.600 ετών.
[Credit: Y, Liu et al. (2024)]

Καταγραφή της εξέλιξης των προβιοτικών βακτηρίων

Η αλληλούχηση των βακτηριακών γονιδίων στο αρχαίο κεφίρ προσέφερε στους ερευνητές τη δυνατότητα να καταγράψουν την εξέλιξη των προβιοτικών βακτηρίων τα τελευταία 3.600 χρόνια. Συγκεκριμένα οι επιστήμονες συνέκριναν το αρχαίο Lactobacillus kefiranofaciens με το σύγχρονο είδος του βακτηρίου.

Σήμερα υπάρχουν δύο μεγάλες ομάδες Lactobacillus – μία που προέρχεται από τη Ρωσία και μία δεύτερη που προέρχεται από το Θιβέτ. Ο ρωσικός τύπος χρησιμοποιείται ευρύτερα παγκοσμίως όπως στις ΗΠΑ, στην Ιαπωνία αλλά και στην Ευρώπη για την παρασκευή γιαουρτιού και τυριού.

Το κεφίρ δεν προέρχεται τελικά από τη Ρωσία;

Ωστόσο η δρ Φου και η ομάδα της ανακάλυψαν ότι το Lactobacillus kefiranofaciens στα δείγματα σχετιζόταν πιο στενά με τον θιβετιανό τύπο, γεγονός που θέτει σε αμφισβήτηση την κρατούσα θεωρία η οποία αναφέρει ότι το κεφίρ «κατάγεται» από τον Βόρειο Καύκασο.

Η μελέτη αποκάλυψε επίσης πώς το Lactobacillus kefiranofaciens αντάλλαξε γενετικό υλικό με συγγενικά στελέχη βελτιώνοντας έτσι τη γενετική σταθερότητά του καθώς και την ικανότητα ζύμωσης του γάλακτος με την πάροδο του χρόνου. Σε σύγκριση με τον αρχαίο Lactobacillus, τα σύγχρονα βακτήρια του είδους είναι λιγότερο πιθανό να προκαλέσουν ανοσολογική απόκριση στο ανθρώπινο έντερο. Αυτό μαρτυρεί ότι η γενετική ανταλλαγή που έλαβε χώρα βοήθησε το βακτήριο να προσαρμοστεί καλύτερα στους ανθρώπινους ξενιστές του μέσα από τα χιλιάδες χρόνια αλληλεπίδρασης μαζί τους.

Μοναδική μελέτη

«Πρόκειται για μια μελέτη που δεν έχει προηγούμενο και η οποία μας επιτρέπει να παρατηρήσουμε πώς ένα βακτήριο εξελίχθηκε τα τελευταία 3.000 και πλέον χρόνια. Επιπλέον, εξετάζοντας τα αρχαία γαλακτοκομικά προϊόντα αποκτήσαμε μια πιο σαφή εικόνα της αρχαίας ζωής. Αυτή είναι μόνο η αρχή και με την καινούργια τεχνολογία ελπίζουμε ότι θα εξερευνήσουμε και άλλα άγνωστα μέχρι τώρα αρχαία ανθρώπινα δημιουργήματα» κατέληξε η δρ Φου.

Διαβάστε εδώ τη σχετική επιστημονική δημοσίευση.

Liu, Y., Miao, B., Li, W., Hu, X., Bai, F., Abuduresule, Y., … Fu, Q. (2024). Bronze Age cheese reveals human-Lactobacillus interactions over evolutionary history. Cell. doi:10.1016/j.cell.2024.08.008

Rufus Wainwright : Dream Requiem - ARTE Concert

Ικανός για κάθε τόλμημα, ο Rufus Wainwright συνέθεσε ένα ρέκβιεμ στη μνήμη όσων χάθηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19. Μια ωδή στη ζωή, στη δύναμη που πολλαπλασιάζεται από τη Φιλαρμονική Ορχήστρα, τη Χορωδία και τους Masters του Radio France και τη συμμετοχή της ηθοποιού Meryl Streep.



Ως έφηβος, ο Rufus Wainwright άκουσε το Ρέκβιεμ του Τζουζέπε Βέρντι, που τον σημάδεψε για πάντα. Έχοντας γίνει ποπ τραγουδιστής, ο Αμερικανός χρησιμοποιεί την όπερα στη μουσική του και γράφει δύο, την Prima Donna και τον Hadrian. Η γοητεία του με τη μορφή του ρέκβιεμ, από την πλευρά του, έφτασε στο αποκορύφωμά της κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού που συνδέθηκε με τον Covid-19, μια περίοδο που άρχισε να συνθέτει ένα έργο αφιερωμένο σε ανθρώπους που  χάθηκαν από  την ασθένεια. Μια ωδή στην ανθρώπινη επαφή, την αλληλεγγύη και τη φωνή, που έγιναν επικίνδυνα μεταδοτικές κατά τη διάρκεια αυτής της μακρόχρονης ταραγμένης παρένθεσης.

Αναλογιζόμενος επίσης τις αυξανόμενες φυσικές καταστροφές και την οικολογική κατάρρευση, ο Wainwright υφαίνει τις λατινικές λέξεις της Λειτουργίας του Ρέκβιεμ με το αποκαλυπτικό ποίημα του Βύρωνα Darkness, που γράφτηκε το 1816 μετά την ηφαιστειακή έκρηξη της Tambora, η οποία προκάλεσε " Τη χρονιά  χωρίς καλοκαίρι".

Παγκόσμια πρεμιέρα από τη σοπράνο Anna Prohaska, τη Φιλαρμονική Ορχήστρα, τη Χορωδία και τη Maîtrise de Radio France, υπό τη διεύθυνση των Mikko Franck, Marie-Noëlle Maerten και Guillemette Daboval. 

Αυτή η συναυλία υποδέχεται επίσης μια εκλεκτή καλεσμένη: την ηθοποιό Μέριλ Στριπ, η οποία για την περίσταση αναλαμβάνει το ρόλο της απαγγελίας διαβάζοντας το ποίημα The Darkness του Λόρδου Μπάιρον.

Darkness

By Lord Byron (George Gordon)

 

I had a dream, which was not all a dream.

The bright sun was extinguish'd, and the stars

Did wander darkling in the eternal space,

Rayless, and pathless, and the icy earth

Swung blind and blackening in the moonless air;

Morn came and went—and came, and brought no day,

And men forgot their passions in the dread

Of this their desolation; and all hearts

Were chill'd into a selfish prayer for light:

And they did live by watchfires—and the thrones,

The palaces of crowned kings—the huts,

The habitations of all things which dwell,

Were burnt for beacons; cities were consum'd,

And men were gather'd round their blazing homes

To look once more into each other's face;

Happy were those who dwelt within the eye

Of the volcanos, and their mountain-torch:

A fearful hope was all the world contain'd;

Forests were set on fire—but hour by hour

They fell and faded—and the crackling trunks

Extinguish'd with a crash—and all was black.

The brows of men by the despairing light

Wore an unearthly aspect, as by fits

The flashes fell upon them; some lay down

And hid their eyes and wept; and some did rest

Their chins upon their clenched hands, and smil'd;

And others hurried to and fro, and fed

Their funeral piles with fuel, and look'd up

With mad disquietude on the dull sky,

The pall of a past world; and then again

With curses cast them down upon the dust,

And gnash'd their teeth and howl'd: the wild birds shriek'd

And, terrified, did flutter on the ground,

And flap their useless wings; the wildest brutes

Came tame and tremulous; and vipers crawl'd

And twin'd themselves among the multitude,

Hissing, but stingless—they were slain for food.

And War, which for a moment was no more,

Did glut himself again: a meal was bought

With blood, and each sate sullenly apart

Gorging himself in gloom: no love was left;

All earth was but one thought—and that was death

Immediate and inglorious; and the pang

Of famine fed upon all entrails—men

Died, and their bones were tombless as their flesh;

The meagre by the meagre were devour'd,

Even dogs assail'd their masters, all save one,

And he was faithful to a corse, and kept

The birds and beasts and famish'd men at bay,

Till hunger clung them, or the dropping dead

Lur'd their lank jaws; himself sought out no food,

But with a piteous and perpetual moan,

And a quick desolate cry, licking the hand

Which answer'd not with a caress—he died.

The crowd was famish'd by degrees; but two

Of an enormous city did survive,

And they were enemies: they met beside

The dying embers of an altar-place

Where had been heap'd a mass of holy things

For an unholy usage; they rak'd up,

And shivering scrap'd with their cold skeleton hands

The feeble ashes, and their feeble breath

Blew for a little life, and made a flame

Which was a mockery; then they lifted up

Their eyes as it grew lighter, and beheld

Each other's aspects—saw, and shriek'd, and died—

Even of their mutual hideousness they died,

Unknowing who he was upon whose brow

Famine had written Fiend. The world was void,

The populous and the powerful was a lump,

Seasonless, herbless, treeless, manless, lifeless—

A lump of death—a chaos of hard clay.

The rivers, lakes and ocean all stood still,

And nothing stirr'd within their silent depths;

Ships sailorless lay rotting on the sea,

And their masts fell down piecemeal: as they dropp'd

They slept on the abyss without a surge—

The waves were dead; the tides were in their grave,

The moon, their mistress, had expir'd before;

The winds were wither'd in the stagnant air,

And the clouds perish'd; Darkness had no need

Of aid from them—She was the Universe.

______________________
Γυρίστηκε στις 14 Ιουνίου 2024 στο Radio France Auditorium. 

[AVAILABLE UNTIL 14/12/2024]

O Nόμος Φλωρίδη 5119/2024 (στο άρθρο 31) πλήττει τη διαφάνεια και τη λογοδοσία στη δικαιοσύνη, αλλά και τη δημοκρατία γενικότερα

 

Η δικαστική αίθουσα μετατρέπεται σε ένα απροσπέλαστο από την κοινωνία «μαύρο κουτί»

Σταμάτης Πουλακιδάκος*

tvxs.gr 

4–5 λεπτά

---

Η διαφάνεια στα ακροατήρια που λαμβάνουν χώρα στις δικαστικές αίθουσες αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο μιας δημοκρατικής κοινωνίας, καθώς επιτρέπει στους πολίτες να παρακολουθούν και να ελέγχουν τις αποφάσεις που λαμβάνονται «εξ ονόματός τους».

Η πρόσφατη ψήφιση του νόμου 5119/2024 που εισάγει ως γενικό κανόνα (στο άρθρο 31) την απαγόρευση της ολικής ή μερικής μετάδοσης, κινηματογράφησης, μαγνητοσκόπησης ή ηχογράφησης των δικαστικών συνεδριάσεων, και τη μετάδοσή τους σε σχεδόν οποιοδήποτε μέσο ενημέρωσης (ραδιόφωνο, τηλεόραση, διαδίκτυο) πλην του Τύπου, επεκτείνοντας τους περιορισμούς που είχαν ήδη τεθεί από το ν. 3090/2002, εγείρει σοβαρές ανησυχίες αναφορικά με τη διαφάνεια και τη λογοδοσία στη δικαιοσύνη, αλλά και τη δημοκρατία γενικότερα.

Παράλληλα, δημιουργεί ένα περιβάλλον στο οποίο η δικαιοσύνη μπορεί να λειτουργεί ως επί το πλείστον πίσω από κλειστές πόρτες, περιορίζοντας την κριτική και τη δημόσια εποπτεία, μετατρεπόμενη έτι περαιτέρω σε «δικαστική εξουσία».

Το Σύνταγμα, ο ανώτατος καταστατικός χάρτης της πολιτείας, ρητά ορίζει ότι «οι συνεδριάσεις κάθε δικαστηρίου είναι δημόσιες», εκτός αν υπάρχουν ειδικοί λόγοι προστασίας των χρηστών ηθών ή της ιδιωτικής ζωής των διαδίκων. Το άρθρο 31 του νόμου 5119/2024, ωστόσο, επιβάλλει έναν γενικό και σχεδόν απόλυτο περιορισμό, παραγνωρίζοντας την έννοια της δημόσιας δικαστικής συνεδρίασης και επιβάλλοντας ένα εμπόδιο που έρχεται σε αντιπαράθεση με τα προτάγματα του Συντάγματος, ουσιαστικά αντιστρέφοντας τη συνταγματική «επιταγή» (μπορεί κανείς να διαβάσει μια εμπεριστατωμένη ανάλυση εδώ).

Διαβάστε επίσης: Κιβωτός του Κόσμου / Ζητήθηκε η παραπομπή στο αυτόφωρο δημοσιογράφων του Παρατηρητηρίου της δίκης

Μια χαρακτηριστική απόπειρα εφαρμογής του νέου νόμου είναι το χθεσινό αίτημα του δικηγόρου του π. Αντώνιου, Θρασύβουλου Κονταξή, να συλληφθούν τα μέλη του Kivotos Trial Watch (Παρατηρητήριο της δίκης της Κιβωτού του Κόσμου), Τ. Θεοφίλου και Μ. Αλεβιζοπούλου – δημοσιογράφοι που με τη δουλειά τους προάγουν τον πραγματικό ερευνητικό/ελεγκτικό χαρακτήρα της δημοσιογραφίας. Οι δημοσιογράφοι αυτοί καταγράφουν τα γεγονότα της δίκης κρατώντας χειρόγραφες σημειώσεις, χωρίς να χρησιμοποιούν τα τεχνικά/τεχνολογικά μέσα που απαγορεύει ο νέος νόμος. Ευτυχώς, το δικαστήριο δεν έκανε δεκτό το αίτημα του δικηγόρου υπεράσπισης. Τι θα συμβεί όμως σε άλλες, παρόμοιες περιπτώσεις;

Κι ένα τελευταίο σχόλιο: Σοβαροί περιορισμοί (σχεδόν) ζωντανής μετάδοσης δικών δημοσίου ενδιαφέροντος έχουν τεθεί ήδη από το 2002 (ν. 3090/2002), δηλαδή 22 ολόκληρα χρόνια πριν. Φέτος, απλά οι περιορισμοί αυτοί επεκτάθηκαν και στη διαδικτυακή αναμετάδοση δικών. Του χρόνου, ή το μεθεπόμενο χρόνο ή στην καλύτερη περίπτωση λίγα χρόνια πιο μετά, θα απαγορευθεί ακόμα και η χειρόγραφη καταγραφή των δικών δημοσίου ενδιαφέροντος και η έντυπη δημοσιοποίησή τους. Και τότε απλά η δικαστική αίθουσα θα μετατραπεί σε ένα πλήρως απροσπέλαστο -από την κοινωνία- «μαύρο κουτί».

Πώς μπορώ να είμαι τόσο σίγουρος; Μα, μια κοινωνία εν υπνώσει η οποία δεν διεκδικεί στοιχειώδη κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα που περικόπτονται συστηματικά εδώ και πολλά χρόνια -πολύ πριν την «κρίση»-, αποτελεί τον ιδανικό σύμμαχο για κάθε αλαζονική εξουσία, για την οποία η διαιώνιση της κυριαρχίας με κάθε μέσο είναι αυτοσκοπός.

*Σταμάτης Πουλακιδάκος - Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Επικοινωνίας & Ψηφιακών Μέσων του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας.