Κυριακή, Μαρτίου 12, 2023

Ενθύμιο μια ρομαντικής εποχής =>Nicoletta - Il est mort le soleil / Πέθανε ο ήλιος (1968)

Il Est Mort Le Soleil

Il est mortIl est mort, le soleilQuand tu m'as quittéeIl est mort, l'étéL'amour et le soleilC'est pareil
Il est mortIl est mort, le soleilMais je suis la seule à porter le deuilEt le jour ne franchit plus mon seuil
Hier, on dormait sur le sable chaudHier pour moi il faisait beauIl faisait beau même en hiverC'était hier
Il est mortIl est mort, le soleilL'ombre est sur ma vieDans mon cœur, la pluieEt mon âme s'habille de gris
Hier, la couleur que j'aimais le mieuxC'était la couleur de tes yeuxC'était la couleur de la merC'était hier
Il est mortIl est mort, le soleilQuand tu m'as quittéeIl est mort, l'étéL'amour et le soleilC'est pareil
C'est pareil
 
ΠΕΘΑΝΕ Ο ΗΛΙΟΣ
 
Είναι νεκρός,
πέθανε ο ήλιος
Όταν με άφησες πέθανε το καλοκαίρι
Η αγάπη και ο ήλιος είναι το ίδιο.

Είναι νεκρός,
πέθανε ο ήλιος
Αλλά είμαι η μόνη που θρηνεί
Και η μέρα δεν περνά πια το κατώφλι μου
Χθες κοιμηθήκαμε στην καυτή άμμο
Χθες για μένα ήταν όμορφα
Είχε λιακάδα ακόμα και τον χειμώνα
Ήταν χθες.

Είναι νεκρός,
πέθανε ο ήλιος
 
Η σκιά είναι πάνω από τη ζωή μου στην καρδιά μου η βροχή
Και η ψυχή μου ντύνεται στα γκρι
Χθες το χρώμα που μου άρεσε περισσότερο
Ήταν το χρώμα των ματιών σου
Ήταν το χρώμα της θάλασσας
Ήταν χθες.

Είναι νεκρός
πέθανε ο ήλιος
Όταν με άφησες πέθανε το καλοκαίρι
Η αγάπη και ο ήλιος είναι το ίδιο.
Είναι το ίδιο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

«Η κούκλα»: η πολύτροπη και άγνωστη Δάφνη ντι Μωριέ

  Ένα αλλόκοτο σημειωματάριο, μισοκατεστραμμένο από το θαλασσινό νερό, ξεβράζεται σ’ έναν όρμο. Στις δυσανάγνωστες σελίδες του ξετυλίγεται ...