J' Aime Le Noir / 49 + 1 φόνοι για τον χρόνο που πέρασε
Αντώνης Ν. Φράγκος
Μικρά σημειώματα για κάθε βιβλίο που εμφανίστηκε πέρυσι στο «J’aime le noir» και το οποίο, θέλουμε να πιστεύουμε, εκτέθηκε επιτυχώς στο αναγνωστικό κοινό ως απόδειξη πως ο κόσμος εξακολουθεί γυρίζει ακόμη ανήσυχα. Εν ολίγοις αναφερόμαστε σε πάνω από 40 βιβλία συν μερικές νέες κυκλοφορίες.
Από τις εκδόσεις Gutenberg πρώτη εμφάνιση του Σκοτσέζου συγγραφέα Άλαν Τρότερ με το παντελώς ανορθόδοξο νουάρ «Μπράβος» και την άνευ νοήματος συσσώρευση πτωμάτων σε ένα σκοτεινό πυρετικό όνειρο. Ο Ιρλανδός Κέβιν Μπάρι στο «Νυχτερινό τραίνο για Ταγγέρη» για το τέλος εποχής δύο εγκληματικών χαρακτήρων εξ Ιρλανδίας -οι Βλαντιμίρ και Εστραγκόν του υπόκοσμου- που ξεροσταλιάζουν στο λιμάνι της Ανδαλουσίας ενώ περιμένουν τη δική τους Γκοντό. Εν τω μεταξύ, η Χιλιανή συγγραφέας Νόνα Φερνάντες γράφει για τη συγκλονιστική δημόσια ομολογία βασανιστή της πινοσετικής χούντας στο «Η ζώνη του λυκόφωτος», καθώς η μνήμη αποτελεί κινητήρια δύναμη της Ιστορίας. Από τις εκδόσεις Redn’ Noir «Χρώματα πολέμου»: «Για τους ιστορικούς μπορεί να έχουμε νικηθεί, όμως ανθρωπίνως έχουμε νικήσει». Εξαιρετικό γκράφικ νόβελ του Ισπανού Άνχελ Δε Λα Κάγιε για τα κινήματα στη Λατινική Αμερική του ’70 και τους καλλιτέχνες πολιτικούς εξόριστους στο Παρίσι. «Τα Μάτια της Νύχτας πήραν την Ρουπέρτα», στο μαγικό σύμπαν του ποταμού Καχάμπρε ο φόνος γίνεται αφορμή να αποκαλυφθεί ένας κόσμος εκμετάλλευσης των Αφροκολομβιανών: «Καχάμπρε», από τον Αρμάντο Ρομέρο και τις εκδόσεις Τόπος.
Παραπέρα, στις εκδόσεις Πόλις έχουμε το απολαυστικό τεχνο-θρίλερ «Ουίσκυ Τάνγκο Φόξτροτ», με αντάρτες χάκερ ενάντια σε ένα πλανητικό Πανοπτικόν· η πρώτη δουλειά του Αμερικανού Ντέιβιντ Σέιφερ φωτίζει σύγχρονες δυνάμει δομές παγκόσμιας ηλεκτρονικής κυριαρχίας. Η Mαρί Ντιάι δημιουργεί μια αριστοτεχνική ατμόσφαιρα υφέρπουσας απειλής καθώς ένα βαρύ μυστικό του παρελθόντος αναστατώνει τη δικηγόρο κυρία Σιζάν στο «Η εκδίκηση είναι δική μου». Όλεν Στάινχαουερ, «Έξοδος κινδύνου»: Η παρακμή των σκοτεινών οργανώσεων της CIA, ο Μάιλο Γουίβερ εμπλέκεται στο πιο βρόμικο εξάρτημα της άθλιας μηχανής πληροφοριών της Αμερικής. Αλλά οι μανιακοί πράκτορες τραγουδάνε ακόμη, «Mad Dogs»: απολαυστικό αφήγημα του Τζέιμς Γκρέιντι για την οδύσσεια μερικών ξοφλημένων της CIA προς ανακάλυψη της αλήθειας. Η γκρίζα Μασσαλία της δεκαετίας του ’90: Η κλασική πλέον «Τριλογία της Μασσαλίας» του Ζαν-Κλοντ Ιζό, με ήρωα τον ανθρωπιστή αστυνομικό Φαμπιό Μοντάλ.
Εκ των εκδόσεων Έρμα, «Πέθανε με τα μάτια ανοιχτά»: ευαίσθητο, σκληρό, υπαρξιακό νουάρ, με αγχωτικούς ρυθμούς και αλλαγές ρυθμού από τον Άγγλο μάστορα του είδους Ντέρεκ Ρέιμοντ. Πού είναι οι Δον Κιχώτες; Μια παράξενη μυθιστορηματοποιημένη βιογραφία για τον πρώτο νεκρό της αργεντινής Χούντας του μαχητικού συγγραφέα Εδουάρδο Ρόσεντσβαϊγκ -«Η κάμπια πάνω στον μαυροπίνακα» -στις εκδόσεις Πανοπτικόν. Περνάμε στην Άγρα, με μακρά ιστορία στο είδος: Με έμπνευση προσωπική του ιστορία, ο Σιμενόν σκηνοθετεί ένα ερωτικό ντουέτο κατά την υποχώρηση των Γάλλων πολιτών στην εισβολή των ναζί με τίτλο «Το τραίνο». Σπουδαίο αστυνομικό για την αμερικανική μαφία, χωρίς ο συγγραφέας του Τζέιμς Τσέις να έχει πατήσει το πόδι του στις ΗΠΑ, είναι το «Όχι ορχιδέες για τη Μις Μπλάντις». Στους «Παραδειγματικούς φόνους» ο κοσμοπολίτης γραφιάς Μαξ Άουμπ περιγράφει περί τις 100 απολογίες δολοφόνων με δικαιολογημένα αίτια! Σκοτεινό νουάρ του Γκρέαμ Γκριν, «Ο τρίτος άνθρωπος.
Η πτώση ενός ειδώλου», στα ερείπια της μεταπολεμικής Βιέννης για την ανδρική φιλία και την προδοσία, όπου οι άνθρωποι δεν είναι παρά κουκίδες. Στη μεγάλη έναστρη νύχτα των παραμυθάδων, με «Το ποδήλατο του Λεονάρντο», ο φοβερός Πάκο Ιγνάσιο Τάιμπο ΙΙ σκηνοθετεί ευφάνταστες και διαχρονικά μπλεγμένες μεταξύ τους νουάρ ιστορίες. Η απελπισμένη φράξια της «ΝΑΔΑ» του Ζαν-Πατρίκ Μανσέτ -ομάδα ξεχασμένων μαχητών του Μάη του ’68- επιχειρεί ένα αιματηρό άλμα στο κενό.
Στις Εκδόσεις του 21ου τρία γαλλικά και ένα μεξικανικό νουάρ: Ο Ζεράρ Ντελτέι με τα «Κόκκινα και μαύρα χρόνια» αναφέρεται στη συμμετοχή συνεργατών των ναζί στη συνέχιση της αστικής κρατικής οντότητας. Μυθιστόρημα ποταμός για τη διαμόρφωση της μεταπολεμικής κοινωνίας και κουλτούρας στη Γαλλία. Ιστορίες του λυκόφωτος αφηγείται ο Ερβέ Λε Κορ στο «Διασχίζοντας τη νύχτα», καθώς συνεχίζει να δίνει φωνή στους λησμονημένους στον πάτο της κοινωνίας. Το Παρίσι ως «Αρένα» κοινωνικών συγκρούσεων. Η Γαλλοϊρανή συγγραφέας Νεγκάρ Τζιαβαντί προσφέρει ένα μοντέρνο νουάρ πάνω στους ρυθμούς και στα σπιράλ της βίας των λαϊκών προαστίων της πόλης.
Εκεί όπου οι σφαίρες σφυρίζουν διαρκώς: Ο Έλμερ Μεντόσα υπογράφει με το «Εκείνη μπήκε από το παράθυρο του μπάνιου» ένα αιματοβαμμένο νουάρ για την πιο βίαιη χώρα στον κόσμο, το Μεξικό. «Ηττημένοι ναι, παραδομένοι ποτέ»: Ο εικονογράφος κομίστας Vittorio Giardino αναφέρεται στο «No Pasarán!» -εκδόσεις Jemma- προς το τέλος του Ισπανικού Εμφυλίου, με τον ήρωά του Μαξ Φρίντμαν να ψάχνει την αλήθεια πίσω από τα γεγονότα. Θεωρούμενος «σκληρός» συγγραφέας, ο Βόλφγκανγκ Χίλμπιχ βιώνει την κλειστοφοβική πραγματικότητα της πάλαι ποτέ Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας με τον «Ύπνο των δικαίων» από τις εκδόσεις Ποταμός. Πάμε στις εκδόσεις Carnivora:«Η Ελένα ξέρει», ένα σπουδαίο, χωρίς φόνους, νουάρ της Αργεντινής Κλαούδια Πινιέρο. Το ασίγαστο πάθος για δικαιοσύνη του αστυνόμου Λασκάνο με τον Αργεντινό, πάλι, Ερνέστο Μάγιο να σκιαγραφεί ζοφερά το Μπουένος Άιρες λίγους μήνες πριν το χουντικό πραξικόπημα του Βιδέλα στη «Σκευωρία των μετρίων». Άδεια κορμιά, άδεια σπίτια: Η Μεξικανή Μπρέντα Ναβάρο γράφει για τη μητρότητα στο κοινωνικό χάος του Μεξικού με τα «Άδεια σπίτια».
Στις εκδόσεις ΚΨΜ εγκαινιάζεται μια σειρά νουάρ μυθιστορημάτων, αρχής γενομένης με τον «Ενσυνείδητο φόνο»: Ένας ενσυνείδητα δολοφονικός μεγαλοδικηγόρος οδηγεί μια ίντριγκα ανατροπών όπου το γέλιο ρέει αβίαστα, παρά τη μακάβρια ατμόσφαιρα· ο Γερμανός Κάρστεν Ντους δεν φείδεται οξείας κριτικής στις κορυφές της όποιας εξουσίας. Στις Εκδόσεις των Συναδέλφων: «Αναταραχή-Κομμένη η μαλακία» της Λεσλί Καπλάν. Διήγημα ταξικών εγκλημάτων όπου με τον ερχομό του Μάη ξεσπά στη Γαλλία μια πανδημία εγκλημάτων από τις υποτελείς τάξεις προς τα αφεντικά. Επίσης, ο βετεράνος, πλέον, αστυνομικός διευθυντής Παντοβάνι -του Φρεντερίκ Α. Φαζαρντί- αντιμετωπίζει εξαιρετικά επικίνδυνους εγκληματίες στο «Βελούδινο γάντι».
Στις εκδόσεις Δώμα, η σύγχρονη Μεξικανή συγγραφέας Φερνάντα Μελτσόρ υπογράφει ένα συγκλονιστικό κοινωνικό αφήγημα με το «Η εποχή των τυφώνων» για τη ζωή σε ένα καζάνι που βράζει και ζέχνει διαφθορά. «Το κίνημα της αυτοκτονίας» - «Ηττηθήκαμε και από τα εγγόνια μας»: Ο Πέτρος Μάρκαρης αναθέτει στον Χαρίτο να φέρει σε πέρας μια σειρά αυτοκτονίες ηλικιωμένων, σαμποτάζ και φόνους εν μέσω πλήρους λοκντάουν από τις εκδόσεις Κείμενα. Δύο νουάρ στον Πατάκη: Ο επιθεωρητής Ντε Λούκα, του Κάρλο Λουκαρέλι, αναζητά στο «Θανάσιμο αμάρτημα» την αλήθεια, καθώς το κράτος του Μουσολίνι πνέει τα λοίσθια. Μαζί και διαθήκη του θρυλικού Αντρέα Καμιλέρι, με τον μαέστρο να υπογράφει το «Ρικκαρντίνο» μέσα από ένα παιγνιώδες στόρι - το τέλος εποχής για τον Σικελό επιθεωρητή Σάλβο Μονταλμπάνο. Στις εκδόσεις Οκτάνα, ένα πολυπρόσωπο μεσογειακό νουάρ λίγο πριν την έκρηξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο Φρανσουά Τομαζό στο «Μασσαλία εμπιστευτικό» σκιαγραφεί έξοχα τις πολιτικές συγκρούσεις στη Μασσαλία του 1936 με αφορμή τον φόνο ενός αμφιλεγόμενου αστυνομικού. Χίλντα Παπαδημητρίου, «Ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου»: σκληρό νουάρ στην εποχή της οικονομικής κρίσης. Πώς ο πρώην αστυνομικός Χάρης Νικολόπουλος βρίσκεται ξαφνικά κατηγορούμενος για έναν φόνο που δεν διέπραξε - στις εκδόσεις Μεταίχμιο. Τέλος, η απολαυστική γνωριμία μας με τον σπουδαίο Χιλιανό συγγραφέα, εικαστικό καλλιτέχνη και περφόρμερ Πέδρο Λεμεμπέλ και το εξαιρετικό «Φοβάμαι, ταυρομάχε» των εκδόσεων Καστανιώτη.
Στις πιο πρόσφατες κυκλοφορίες περιλαμβάνονται: Εκδόσεις των Συναδέλφων, ο Ζαν- Φρανσουά Βιλάρ, «Είναι πάντα οι άλλοι που πεθαίνουν», και ο μέγιστος Φρεντερίκ Α. Φαζαρντί, «Full Speed». Από την Άγρα, John Harvey «Σώμα και ψυχή», και ο καινούργιος Ζορζ Σιμενόν, «Ο Μαιγκρέ στη Μονμάρτη». Επίσης, στις Εκδόσεις του 21ου και του Κλειδάριθμου ο Νταβίντ Ιρί, «Ο Μουσταφά πάει στον πόλεμο», και ο σπουδαίος James Ellroy στον «Πανικό» αντίστοιχα. Τέλος, το μεταφυσικό νουάρ του Καταλανού συγγραφέα Ζάουμε Καμπρέ, «Μας καταβροχθίζει η φωτιά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου