Υποψίες (1991): Ο Liam Neeson στα πρώτα του βήματα σε ένα αστυνομικό νεονουάρ γεμάτο ανατροπές

Υποψίες / Under Suspicion (1991)

 Πόσο κοντά μπορείς να έρθεις σε έναν δολοφόνο, χωρίς να τον πλησιάσεις πάρα πολύ;

Σκηνοθεσία: Simon Moore
Πρωταγωνιστούν: Liam Neeson, Laura San Giacomo, Κenneth Granham


Συντάκτης: Thodoris Πηγή:tainiespoueidame.blogspot.com

Στο Brighton του 1959, ο Τόνυ Άαρον, ένας «ντροπιασμένος» πρώην αστυνομικός, επιβιώνει ως ιδιωτικός ντεντέκτιβ. Εργάζεται κυρίως σε υποθέσεις διαζυγίων, βοηθώντας τους πελάτες του να επικαλεστούν μοιχεία στο δικαστήριο. Η πελατεία του είναι αποκλειστικά γυναίκες, γιατί πίσω από κάθε υπόθεση, υπάρχει ως δόλωμα η ίδια του η σύζυγος, και οι απιστίες είναι στημένες. Όταν μια δήθεν υπόθεση ρουτίνας πάει στραβά, θα βρεθεί μπλεγμένος σε μια πολύ περίεργη υπόθεση. Με τη βοήθεια των υπόλοιπων φίλων του, προσπαθεί να καθαρίσει το όνομά του, ενώ οι έρευνες τον οδηγούν σε μία μυστηριώδη όμορφη γυναίκα, που θα τον σαγηνεύσει.

Ερωτικό θρίλερ, Αμερικανό-αγγλικής παραγωγής,  την περίοδο της έξαρσης του είδους μετά από την επιτυχία  του «Βασικού Ενστίκτου» και της «Ολέθριας Σχέσης», που όμως δεν ανήκει στον σωρό. Κι αυτό γιατί σε αντίθεση με τις αμέτρητες αντιγραφές των προαναφερθέντων ταινιών, η συγκεκριμένη δεν προσπαθεί να μας δελεάσει με έντονες ερωτικές σκηνές και χυμώδεις πρωταγωνίστριες (εντάξει, υπάρχουν κι αυτά), αλλά διαθέτει πλοκή, ατμόσφαιρα, χαρακτήρες, αξιοπρόσεχτες ερμηνείες από το πρωταγωνιστικό δίδυμο και μια δυνατή ανατροπή στο φινάλε. 

Η ταινία θυμάμαι να προβάλεται συχνά μεταμεσονύκτιες ώρες από γνωστό ιδιωτικό κανάλι όταν ήμουν μικρός και για κάποιο λόγο με είχε τραβήξει η διαφήμιση να την παρακολουθήσω, αλλά λόγω ηλικίας δεν μπορούσα να περιμένω μέχρι τόσο αργά. Ώσπου αργότερα στα πρώτα χρόνια της εφηβείας την πέτυχα σε VHS στα ράφια συνοικιακού βίντεοκλαμπ και την νοίκιασα, πιο πολύ από περιέργεια, χωρίς να περιμένω και πολλά πράγματα. Μετά έμεινε να πιάνει σκόνη κάπου μέσα στο σπίτι, μέχρι την ημέρα που ήταν να την επιστρέψω και όπως αράζαμε με έναν φίλο, την θυμήθηκα και μην έχοντας κάτι καλύτερο να κάνουμε, είπαμε να την δούμε για να περάσει η ώρα και να μην πάει τσάμπα το πεντακοσάρικο της ενοικίασης (για δραχμές μιλαω, μην τρελαίνεστε). Μιάμιση ώρα μετά και καθώς πέφτουν οι τίτλοι τέλους, έχουμε μείνει και οι δύο μαλάκες με αυτό που παρακολουθήσαμε, με τον εαυτό μου μάλιστα να νιώθει δυο φορές μαλάκας, γιατί ενώ ήξερα, είχα αφήσει να μου ξεφύγει για χρόνια ένα τέτοιο διαμάντι !

Λοιπόν, έχω καλά νέα και κακά νέα. Ας ξεκινήσω από τα κακά: H σκηνοθεσία δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο. Βέβαια εκείνη την εποχή δεν το καταλάβαινα γιατί δεν είχα καθόλου σκηνοθετικές γνώσεις. Όχι πως τώρα έχω δηλαδή, αλλά μετά από τόσο κάψιμο μπροστά από την μεγάλη (ή/και την μικρή) οθόνη, όλο και κάτι παραπάνω (λέω πως) σκαμπάζω. Τα πλάνα της ταινίας  λοιπόν, σε άλλες σκηνές είναι εμπνευσμένα και σε άλλες θυμίζουν τηλεοπτική παραγωγή. Η φωτογραφία αδιάφορη επίσης, τα χρώματα μουντά. Το μοντάζ νομίζεις πως το έκανε κάποιος ερασιτέχνης, σε πετάει από την μία σκηνή στην άλλη πριν προλάβεις να καταλάβεις τι έχει συμβεί. Δικαιολογημένα όμως όλα αυτά καθώς ο Simon Moore δεν είναι σκηνοθέτης, αλλά σεναριογράφος περισσότερο γνωστός για το γουέστερν «The Quick and the Dead» του Sam Raimi και για την μίνι σειρά στην οποία βασίστηκε το «Traffic» του Steven Soderbergh. Αλλά, κάπου εδώ τελειώνουν τα αρνητικά στοιχεία της ταινίας.

Και τώρα τα καλά νέα, αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι δεν ξέρω αν είναι και τόσο καλά μιας και βασίζονται καθαρά σε υποκειμενικά κριτήρια (όπως και όλες μου οι κριτικές βέβαια), παρόλα αυτά θα τα μοιραστώ μαζί σας: οι «Υποψίες» επιτυγχάνουν σε όλους τους υπόλοιπους τομείς. Μπορεί να φαίνομαι υπερβολικός, αλλά το λιγότερο που μπορώ να χαρακτηρίσω ένα τέτοιο έργο είναι αριστούργημα! Από πού να ξεκινήσω ; Aπό την χημεία μεταξύ των πρωταγωνιστών ; Από τις συνεχείς ανατροπές σε σημείο να φαίνονται όλοι οι χαρακτήρες της ταινίας σαν πιθανοί ύποπτοι ; Aπό τον Liam Neeson, που το όνομά του και μόνο αποτελεί εγγύηση, αλλά εδώ στα πρώτα του βήματα λίγο πριν την «Λίστα του Σίντλερ» και το εισιτήριό του στο Hollywood, δίνει μια από τις πιο ανατριχιαστικές ερμηνείες της ζωής του ; Η από το απρόσμενο φινάλε, που ανατρέπει όσα έβλεπες μέχρι εκείνη την στιγμή ; Για όλα αυτά και πολλά ακόμη, αλλά το σταματάω εδώ,  καθώς η παραμικρή λέξη μου μπορεί να θεωρηθεί spoil. 

[...............................]

Υποψίες / Under Suspicion (1991) - Ταινίες που είδαμε