Το «Βασίλειο» των ευαγγελικών
Η διαβόητη «ομάδα της Βίβλου» στη Βραζιλία έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην καθαίρεση της προέδρου Ντίλμα Ρούσεφ και στη μετέπειτα αναρρίχηση στον θώκο του ακροδεξιού πρώην λοχία Ζαΐρ Μεσίας Μπολσονάρο
Σίριαλ με τίτλο «Το Βασίλειο», το οποίο κάνει θραύση στο λατινοαμερικάνικο Netflix, φέρνει στο φως τον θανάσιμο εναγκαλισμό της Συμμαχίας Ευαγγελικών Εκκλησιών με την Ακροδεξιά και την εξουσία, που δημιούργησε κυβερνήσεις εκτρώματα, στη διαφθορά, στις συνωμοσίες και στο έγκλημα σε πολλές χώρες της πολύπαθης ηπείρου.
Ένας ευαγγελικός ιεροκήρυκας γίνεται υποψήφιος για την προεδρία της χώρας χάρη σε μια δολοφονία, όσο μια δικαστική έρευνα φέρνει στο φως βρόμικα μυστικά: διαφθορά, συνωμοσίες, εγκλήματα, οικογενειακά δράματα. Πόλεμοι εξουσίας και απληστίας με πολιτικούς που κάνουν οτιδήποτε για να μη χάσουν τον θώκο τους, ψευτο-ιεροκήρυκες που δηλητηριάζουν τις μάζες, διαφθορά που διαβρώνει το σύστημα.
Η σειρά «Το Βασίλειο», που διαδραματίζεται στην Αργεντινή και κάνει θραύση στο λατινοαμερικάνικο Netflix, ξεκινά με τον αφορισμό του Αντόνιο Γκράμσι «ο παλιός κόσμος πεθαίνει, ο καινούριος δεν έχει ακόμα γεννηθεί και σε αυτό το λυκόφως εμφανίζονται τα τέρατα», εκθέτοντας αυτά ακριβώς τα τέρατα που γεννιούνται από το πάντρεμα των ευαγγελικών με την ακροδεξιά στη Λατινική Αμερική.
Η Χριστιανική Συμμαχία Ευαγγελικών Εκκλησιών κατήγγειλε τη σειρά και κάλεσε τους πιστούς να την μποϊκοτάρουν κατηγορώντας τη σεναριογράφο Κλάουντια Πινιέιρο πως παρουσιάζει τους ευαγγελικούς ιερείς ως διεφθαρμένους που ενδιαφέρονται μόνο για χρήμα και εξουσία και τους πιστούς ως επικίνδυνους φονταμενταλιστές και συμμάχους των ακροδεξιών από «μνησικακία λόγω της φεμινιστικής της στράτευσης και των αντιλήψεών της για τις αμβλώσεις».
Υπερσυντηρητική ατζέντα
Ωστόσο, μολονότι προοδευτικοί ηγέτες, όπως ο Λούλα στη Βραζιλία, ο Λόπες Ομπραδόρ στο Μεξικό ή ακόμη και ο εκλιπών Τσάβες στη Βενεζουέλα, επιχείρησαν συμμαχίες με τμήματα «πεφωτισμένων» ευαγγελικών, ο κυρίαρχος προσανατολισμός τους είναι αντιδραστικός και με την υπερσυντηρητική τους ατζέντα έχουν γίνει, όπως γράφει η Público, «το νέο επίγειο βασίλειο της ακροδεξιάς στη Λατινική Αμερική».
Οι ευαγγελικές εκκλησίες προχωρούν ακάθεκτες εκεί όπου κάποτε κυριαρχούσαν οι καθολικοί, εκπροσωπώντας πλέον κάπου το 20% των πιστών στη Λατινική Αμερική από 3% πριν πενήντα χρόνια. Άρχισαν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους πίσω στη δεκαετία του ’70, όταν σαν αντίβαρο της Θεολογίας της Απελευθέρωσης συντηρητικοί Αμερικανικοί πάστορες κατέφτασαν στην ήπειρο για να μεταλαμπαδεύσουν τη δική τους υλική «Θεολογία της Ευημερίας» ιδρύοντας συχνά πραγματικές αυτοκρατορίες με τεράστια οικονομική και πολιτική ισχύ.
Εμφανίζονται εκεί όπου λείπει το κράτος, στις φυλακές, στα ιδρύματα, στις παραγκουπόλεις, δημιουργώντας δίκτυα στήριξης αλλά και μια σχέση εξάρτησης από τη φιλανθρωπία και διοχετεύοντας την απογοήτευση και την απελπισία στις προσευχές και την πίστη χωρίς αμφισβητήσεις.
Είναι έτσι, εξηγεί ο αναλυτής Χεράρντο Σάλκοβιτς, που η ευαγγελική ψήφος γίνεται καίρια: «Η Δεξιά είδε στην κοινωνική διείσδυση των ευαγγελικών ένα όχημα για να κερδίσει ομάδες που κατά παράδοση δεν τη στήριζαν, όπως τους φτωχούς. Συνάμα, μπροστά στην απαξίωση των παραδοσιακών κομμάτων οι ευαγγελικοί πολιτικοί σχηματισμοί συμμαχώντας μαζί της εμφανίζονται σαν το ανανεωμένο πρόσωπο της ίδιας συντηρητικής ατζέντας».
Πραξικοπήματα
Εκτοτε το φλερτ των ευαγγελικών με την Ακροδεξιά και την εξουσία είναι συστηματικό. Ξεκινώντας από την Κεντρική Αμερική, όπου πλέον αποτελούν σχεδόν το 50% των πιστών. Το 1982 έφτασαν στην εξουσία της Γουατεμάλας εγκαθιστώντας με πραξικόπημα τον στρατιωτικό και ευαγγελικό πάστορα Χοσέ Εφραϊν Ρίος Μοντ, που αργότερα καταδικάστηκε για γενοκτονία.
Δεκαετίες αργότερα, ακόμη ένας ευαγγελικός ιεροκήρυκας και κωμικός έγινε πρόεδρος στη Γουατεμάλα (2016-2020): ο Τζίμι Μοράλες, που τώρα διερευνάται για παράνομη χρηματοδότηση του κόμματός του. Στην Κόστα Ρίκα έφτασε στον δεύτερο γύρο των προεδρικών το 2018 ο ευαγγελικός πάστορας Φαμπρίσιο Αλβαράδο, με κεντρικό σύνθημα «Μην τα βάζετε με τις οικογένειες».
H ψήφος τους έπαιξε καθοριστικό ρόλο για τη νίκη το 1990 στο Περού του Αλμπέρτο Φουχιμόρι, του μετέπειτα δικτάτορα που καταδικάστηκε για φόνους, απαγωγές και διαφθορά, ο οποίος και περιέλαβε στις λίστες του για το Κογκρέσο 50 μέλη τους. Η δε Ένωση Χριστιανικών Ευαγγελικών Εκκλησιών δήλωσε ανοιχτά την αμέριστη στήριξή της στην κόρη του, Κέικο Φουχιμόρι, που διεκδικούσε φέτος για τρίτη φορά την προεδρία.
Στη Βολιβία στήριξαν το πραξικόπημα κατά του Εβο το 2019, αναμασώντας και τα περί νοθείας στις εκλογές, στις οποίες παρεμπιπτόντως ένας επιχειρηματίας και ευαγγελικός πάστορας νοτιοκορεατικής καταγωγής, ο Τσι Χιουν Τσουνγκ, αναδείχθηκε τρίτος. Στην Κολομβία συμμάχησαν με τον ακροδεξιό πρώην πρόεδρο Αλβαρο Ουρίμπε και πρωταγωνίστησαν σε δυναμική εκστρατεία για την καταψήφιση στο δημοψήφισμα των συμφωνιών ειρήνης του 2016 ανάμεσα στην κυβέρνηση και τις FARC.
Αλλά είναι αδιαμφισβήτητα στη Βραζιλία όπου έχουν τη μεγαλύτερη ανάμειξη στην πολιτική, ιδίως μέσα από την κοινοβουλευτική «ομάδα της Βίβλου», με δεκάδες νομοθέτες. Είναι αυτοί που στάθηκαν καταλύτες ψηφίζοντας –επικαλούμενοι μάλιστα τον Θεό– υπέρ της καθαίρεσης της προέδρου Ντίλμα Ρούσεφ το 2016. Οπως αυτοί ήταν που συνέβαλαν τα μάλα στην εκλογή του ακροδεξιού πρώην λοχία Ζαΐρ Μεσίας Μπολσονάρο, βοηθούσης και της Οικουμενικής Εκκλησίας του Βασιλείου του Θεού, του Εντίρ Μασέντο.
Ο Μασέντο, πρότυπο των ευαγγελικών ηγετών που συσσωρεύουν πολιτική ισχύ και πλούτη, χάρη και στη μιντιακή του αυτοκρατορία, τον όμιλο Record, μετέτρεψε την εκκλησία του σε ένα άκρως επιδραστικό πολιτικό λόμπι. Κι όταν με τη βοήθειά του ο Μπολσονάρο κέρδισε τις εκλογές, μίλησε για «εκπλήρωση της θείας προφητείας».
Αυταρχικές κυβερνήσεις
Όσο και αν οδύρεται η Χριστιανική Συμμαχία Ευαγγελικών Εκκλησιών για την πλοκή στο «Βασίλειο», δεν μπορεί να διαψεύσει την ιστορική εμπειρία μιας διαπλοκής πολύ επικίνδυνης για τη δημοκρατία, όπως γράφει ο Βενεζουελάνος προοδευτικός ευαγγελικός θεολόγος Χοσέ Αμέστι:
«Αυτή η συμμαχία της ακροδεξιάς πολιτικής με τις φονταμενταλιστικές θρησκευτικές ομάδες κατέχει σημαντικό πρωταγωνιστικό ρόλο στη διεθνή πολιτική, ενώ ενισχύει αυταρχικές κυβερνήσεις, κάνει πραξικοπήματα, αποτρέπει την ψήφιση νόμων υπέρ των δικαιωμάτων των γυναικών και της ΛΟΤΑΚΙ+ κοινότητας, φυλακίζει πολιτικούς αντιπάλους…
»Συνιστά δηλαδή μια σοβαρή οπισθοδρόμηση στην αυτονομία της πολιτικής και της κουλτούρας, στον κοσμικό χαρακτήρα της κοινωνίας, στον χωρισμό Κράτους - Εκκλησίας, στην αυτονομία της επιστήμης και της οικολογίας, στο δικαίωμα επιλογής των ατόμων, των κοινοτήτων και των καταπιεσμένων λαών».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου