Η καλύτερη , κατά τη γνώμη μας, ταινία του μεγάλου Δανού σκηνοθέτη Καρλ Ντράγιερ* , στηρίχθηκε στο δράμα του Νορβηγού θεατρικού συγγραφέα Hans Wiers-Jenssen, που αναπαρέστησε τη συγκλονιστική περίπτωσή της.
Anne Pedersdotter - Wikipedia
.
Η Άννα ήταν σύζυγος του λουθηρανού θεολόγου Absalon Pedersen Beyer. Κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο στην πυρά , το 1590, για μαγεία και θεωρείται ως η πιο διάσημη μάγισσα της Νορβηγίας.
Η ταινία γυρίστηκε στην Ολλανδία , κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής στη Δανία. Είναι μια οδυνηρή αφήγηση της ατομικής αδυναμίας μπροστά στην αυξανόμενη καταστολή και την παράνοια ενός πλήθους καθυστερημένου, αμόρφωτου και θρησκόληπτου, που άγεται και φέρεται από θεσμούς αυταρχικούς και καταπιεστικούς.
Όπως ήταν φυσικό, οι Ναζί απαγόρευσαν αμέσως την κυκλοφορία της ταινίας στη Δανία.
Gerontakos
*Καρλ Τέοντορ Ντράγιερ - Βικιπαίδεια
Η Νορβηγή ηθοποιός Lisbeth Movin ως μάγισσα Anne Pedersdotter στο .Καρλ Ντράγιερ , «Μέρες Οργής - Day Of Wrath». 1943
Ψυχολογικό δράμα του κορυφαίου σκηνοθέτη του Δανικού κινηματογράφου Καρλ Ντράγιερ και ενός από τους πιο αντιπροσωπευτικούς σκηνοθέτες του υπερβατικού ύφους.
Στην αρχή του 17ου αιώνα, μια νέα κοπέλα που είναι παντρεμένη με ένα μεγαλύτερο σε ηλικία πάστορα, ερωτεύεται τον γιο του. Όταν ο άνδρας της πεθαίνει, η πεθερά της ,που ποτέ δεν ενέκρινε αυτόν τον γάμο, την καταδίδει ως... μάγισσα...
Η πλοκή της ταινίας, διαδραματίζεται στην Ολλανδία στις αρχές του 17ου αιώνα όπου κυριαρχεί μια τυπική πουριτανική ατμόσφαιρα, ένα δόγμα που οδηγεί τον πιστό σε μια σκληρή υπαρξιακή απομόνωση, και σε άρνηση κάθε άλλης μορφής πολιτισμού, εκτός των Γραφών. Ένα δόγμα σύμφωνα με το οποίο η εργασία θεοποιείται και ο πλουτισμός είναι μέσον κοινωνικής ανόδου.
Η μορφή της ταινίας είναι απολύτως σύμφωνη με την ντραγιερική αισθητική: Αργός αφηγηματικός ρυθμός, επιλεκτικός και ατμοσφαιρικός φωτισμός, τελετουργική εκφορά του λόγου, μινιμαλιστικές ερμηνείες και αυστηρή δομή, πλάνα που παραπέμπουν σε συνθέσεις Φλαμανδών ζωγράφων.
Έντονη και σαφής η αντίθεση ανάμεσα στον ζοφερό κόσμο του θανάτου και της αμαρτίας που εκφράζεται από τους κλειστούς χώρους με τη λιτή επίπλωση, τα μαύρα ρούχα και την απουσία κάθε χαμόγελου και στον κόσμο του έρωτα που είναι αυτός της φύσης, των νερών, των δέντρων.
Η ταινία πίσω από την γαλήνια όψη της είναι ωμή και σκληρή, καθώς βυθίζει τον θεατή της, χάρις το ύφος της, στο σύμπαν της απόλυτης μοναξιάς. Σκηνοθετημένη την περίοδο της Ναζιστικής κατοχής είναι γεμάτη υπονοούμενα και έμμεσες αναφορές στην κατοχή της χώρας του, της Δανίας, από τους Γερμανούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου