WALT WHITMAN
Oh me! Oh life! of the questions of these recurring,Of the endless trains of the faithless, of cities fill’d with the foolish,
Of myself forever reproaching myself, (for who more foolish than I, and who more faithless?)
Of eyes that vainly crave the light, of the objects mean, of the struggle ever renew’d,
Of the poor results of all, of the plodding and sordid crowds I see around me,
Of the empty and useless years of the rest, with the rest me intertwined,
The question, O me! so sad, recurring—What good amid these, O me, O life?
Answer.
That you are here—that life exists and identity,
That the powerful play goes on, and you may contribute a verse.
Ω εγώ! Ω εγώ , ω ζωή!, του Ουώλτ Ουίτμαν
Από την ανθολογία «Φύλλα Χλόης», επιλογή-μετάφραση-επίμετρο-χρονολόγιο-σημειώσεις Ελένη Ηλιοπούλου και Κατερίνα Ηλιοπούλου, εκδόσεις Κέδρος.
Ω εγώ! Ω ζωή! Στα ερωτήματα αυτά συνεχώς επανέρχομαι,
Για τα τρένα τα ατέρμονα που είναι γεμάτα με άπιστους, για τις πόλεις
που είναι γεμάτες με ανόητους,
Για τον εαυτό μου που μονίμως μέμφεται τον εαυτό μου (γιατί ποιος
είναι πιο ανόητος από μένα και πιο άπιστος;)
Για τα μάτια που διψούν για φως, για τα ταπεινά αντικείμενα,
για τον αγώνα που αιώνια συνεχίζεται,
Για τα πενιχρά επιτεύγματα όλων, για τα εξαθλιωμένα πλήθη γύρω
μου που μοχθούν,
Για τα αδειανά και άχρηστα χρόνια των υπολοίπων, στους υπόλοιπους συγκαταλέγομαι κι εγώ,
Η ερώτηση, ω εγώ, τόσο θλιμμένη, επανέρχεται ̶ Τι καλό υπάρχει
μέσα σε όλα αυτά, ω εγώ, ω ζωή;
Απάντηση
Ότι είσαι εδώ ̶ ότι η ζωή υπάρχει και η ταυτότητα,
Ότι το πανίσχυρο παιχνίδι συνεχίζεται, κι εσύ μπορείς να συμβάλεις
με έναν στίχο.
******************
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου