Οι πληγές από τα καρφιά
Νίκος Παπαδογιάννης
H συνήθης
απάντηση που εισπράττω όποτε με πιάνει το γαμώτο και διαμαρτύρομαι για
την κατάντια της ΕΡΤ είναι εξόχως νεοελληνική: «Έλα μωρέ, ποιος ασχολείται με την ΕΡΤ του 2 τοις εκατό;»
Εμ, δεν πάει έτσι το τροπάριο. Υπάρχουν και παράξενοι που, πρώτον, έχουν βαριά αλλεργία στα ιδιωτικά κανάλια και δεύτερον, το σημαντικότερον, απαιτούν από τη δημόσια τηλεόραση ποιότητα και διαφάνεια.
Με την ΕΡΤ του δύο τοις εκατό, μηδέν οξέα και μηδέν λιπαρά, οφείλουν να ασχολούνται οι πάντες, κυρίως για λόγους ελέγχου. Ο βασικός λόγος που τη μετέτρεψε σε ασύδοτο σκορποχώρι είναι η αδιαφορία του πολίτη, σε συνδυασμό με την προσκόλληση του μαγαζιού στην εκάστοτε εξουσία.
Εγώ είμαι από τους παράξενους. Στην τηλεόρασή μου, όποτε είναι ανοιχτή τέλος πάντων, παίζει μόνο ΕΡΤ. Δεν πίστευα στα μάτια και στα αυτιά μου, όταν την περασμένη άνοιξη την είδα να μετατρέπεται σε δούρειο ίππο της ΝΔ με μία αστεία πολιτική ίσων αποστάσεων, κάτω από τη μύτη των «έλα μωρέ ποιος ασχολείται».
Ο ΣυΡιζΑ αποδείχτηκε ανήμπορος σε πολλά διαφορετικά πράγματα, αλλά η πιο τρανή απόδειξη της ανημπόριας του ήταν η αδυναμία του να ελέγξει την ίδια την κρατική τηλεόραση. «Πήραμε την κυβέρνηση, αλλά όχι την εξουσία», είπε εύστοχα κάποια ψυχή.
Κατόπιν, κατέφτασε πλησίστιος ο Μητσοτάκης και συνέβη αυτό ακριβώς που υποψιάζονταν υποψιασμένοι και ανυποψίαστοι. Η ΕΡΤ φώλιασε κάτω από τη φτερούγα του ίδιου του πρωθυπουργού και μεταμορφώθηκε σε εργαλείο προπαγάνδας, χωρίς κανέναν ενδοιασμό και χωρίς κανένα πρόσχημα.
Τις μέρες της επετείου του Πολυτεχνείου, όταν ο αγλαός Κυριάκος έκανε τουρισμό στο Λονδίνο, τα δελτία ειδήσεων της ΕΡΤ έφτασαν σε ένα ασυνήθιστο για δημοκρατία ναδίρ, αφιερώνοντας το πρώτο δεκάλεπτό τους σε θριαμβολογία για «το επιτυχημένο σχέδιο της αστυνομίας που απέτρεψε επεισόδια»,. Την ίδια στιγμή, έξω στους δρόμους, τα ΜΑΤ του «σοσιαλιστή» Χρυσοχοϊδη ξυλοφόρτωναν και τρομοκρατούσαν κτηνωδώς αθώους πολίτες. Τέτοια διαστρέβλωση θα τη ζήλευε και ο Παττακός.
Πριν ξημερώσει η Δευτέρα, γέμισε το διαδίκτυο με καταγγελίες για το κόστος της εκπομπής της Όλγας Τρέμη (810 χιλιάρικα μόνο τα φανερά) και για τον εξοστρακισμό της ταινίας του ενοχλητικού Γιώργου Αυγερόπουλου. Με πολιτικό, προφανέστατα, κίνητρο.
Όποιος αμφέβαλλε για τους «ιδεολογικούς» προσανατολισμούς της νέας διοίκησης δεν χρειάζεται πια να μελετάει το περιεχόμενο των μουσικών εκπομπών που, από Ελευθερίου και Ρίτσο, στράφηκαν σε φιλιά ρετσίνα και λαϊκό τσα-τσα. Το πλυντήριο μπήκε σε λειτουργία για να ξεπλύνει τους Στουρνάρες χωρίς ανεπιθύμητες παρεμβάσεις από «κομμουνισμένους» γραμματιζούμενους δημοσιογράφους, η δε λυπητερή καταφτάνει κάθε μήνα στο κατώφλι μας.
Τον Σκάι μπορείς να τον αγνοήσεις και να προσπεράσεις δίχως κόστος τη συχνότητά του, αλλά την Ερτάρα των φυτευτών την πληρώνουν οι φορολογούμενοι. Είναι ευτύχημα που πλέον υπάρχει η «Διαύγεια», ώστε να ψηλαφίζουμε τις πληγές από τα καρφιά. Προκαλεί τρόμο κάθε απόπειρα υπολογισμού των αμύθητων ποσών που θα παραχωρήθηκαν ανεξέλεγκτα από τον κρατικό κορβανά σε τηλε-ημέτερους τον παλιό, κακό καιρό. Άνθρωποι που υπογράφουν την εκταμίευση σχεδόν 1 εκατομμυρίου ευρώ αγνοώντας το άπλετο φως της ημέρας προφανώς δεν θα δίσταζαν να προσθέσουν κανένα μηδενικούλι μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα.
Το εξωφρενικό της υπόθεσης δεν αφορά το κόστος ή τις πολιτικές μανούβρες, αλλά την «πρόσληψη» εξωτερικών συνεργατών σε έναν οργανισμό με περίπου 2,5 χιλιάδες μόνιμους υπαλλήλους, χώρια οι …μετακλητοί. Δεν θα μπορούσε να στηθεί παρόμοια εκπομπή από το υπάρχον δυναμικό; Ασφαλώς και θα μπορούσε, αλλά τότε δεν θα βολεύονταν τα δικά μας παιδιά ούτε θα εξυπηρετούνταν στον ίδιο βαθμό οι πολιτικές σκοπιμότητες.
Και να πεις ότι παράγουν πρωτογενές πρόγραμμα, αυτοί οι δυόμισυ χιλιάδες νοματαίοι; Οι μοναδικές εκπομπές που διαφημίζονται, πέρα από την Τρέμη και τη μπάλα, είναι οι χιλιοπαιγμένες ελληνικές ταινίες του Φίνου, οι επαναλήψεις της Μηχανής του Χρόνου που πλέον φιλοξενείται σε άλλο κανάλι, οι επαναλήψεις της Κατρίτση που μετατρέπει σε παγάκια ό,τι αγγίζει, ορισμένες ξένες σειρές που έχουν προβληθεί εδώ και χρόνια στα συνδρομητικά κανάλια, το Αλάτι της Γης με τα κλαρίνα του, τα Τραγούδια στα οποία Λέμε Ναι εκτός αν είναι κανενός Λοϊζου και, τέλος, κάτι παλαιολιθικά ταξιδιωτικά της Μάγιας Τσόκλη.
Δηλαδή, τίποτε. Τρία κανάλια γεμάτα με τίποτε, ευγενική χορηγία του ελληνικού κράτους . Υπό την αιγίδα της ΕΡΤ στεγάζονται βεβαίως και τα ραδιόφωνα, οι περιφερειακοί σταθμοί και οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις, αλλά τίποτε δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτό το παραφουσκωμένο μπαλόνι.
Επειδή όπως σας είπα είμαι παράξενος, κάθισα από περιέργεια και αποδελτίωσα το πρόγραμμα της περασμένης Τετάρτης στα τρία βασικά κανάλια της ΕΡΤ , δύο μέρες μετά την πρεμιέρα του «Δέκα». Τα αποτέλεσμα ήταν εξοργιστικό. Από τις 5 το πρωί μέχρι τις 2 τη νύχτα, το 52% του συνολικού προγράμματος καλυπτόταν από επαναλήψεις: 705 λεπτά στην ΕΡΤ1, 840 στην ΕΡΤ2 και 375 στην ΕΡΤ3, δηλαδή 32 ώρες μέσα σε μία ημέρα, ίδια με όλες τις άλλες! Χώρια εκείνες του Καναλιού της Βουλής και του EPT Sports.
Οι υπόλοιπες ώρες γεμίζουν κυρίως με αθλητικά και ειδησεογραφικές εκπομπές, τις ίδιες –για να μη ξεχνιόμαστε- που το καλοκαίρι διακόπτονται για ολόκληρα δίμηνα, λες και δεν υπάρχει επαρκές «εφεδρικό» προσωπικό για να τις συνεχίσει τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.
Το πραγματικό σκάνδαλο της ΕΡΤ δεν είναι η ευνοιοκρατία ή ο κομματισμός ή η ανικανότητα, αλλά η ανυπαρξία πρωτογενούς προγράμματος, από ένα μαγαζί-τέρας που βάσει αριθμών θα μπορούσε να κεντάει. Τη γλώσσα μας τη βγάζουν οι εκατοντάδες κηφήνες που πληρώνονται από τη δική μας τσέπη για να κάθονται ή για να ψευτοδουλεύουν. Δεν είναι φυσικά όλοι τέτοιοι, αλλά το είδος ευδοκιμεί στο ραδιομέγαρο όσο πουθενά.
Σταματώ όμως εδώ, γιατί ήδη ακούω τα πλήκτρα από την ανακοίνωση διαμαρτυρίας που συντάσσεται από τους κράτος εν κράτει συνδικαλιστές της Αγίας Παρασκευής.
Εμ, δεν πάει έτσι το τροπάριο. Υπάρχουν και παράξενοι που, πρώτον, έχουν βαριά αλλεργία στα ιδιωτικά κανάλια και δεύτερον, το σημαντικότερον, απαιτούν από τη δημόσια τηλεόραση ποιότητα και διαφάνεια.
Με την ΕΡΤ του δύο τοις εκατό, μηδέν οξέα και μηδέν λιπαρά, οφείλουν να ασχολούνται οι πάντες, κυρίως για λόγους ελέγχου. Ο βασικός λόγος που τη μετέτρεψε σε ασύδοτο σκορποχώρι είναι η αδιαφορία του πολίτη, σε συνδυασμό με την προσκόλληση του μαγαζιού στην εκάστοτε εξουσία.
Εγώ είμαι από τους παράξενους. Στην τηλεόρασή μου, όποτε είναι ανοιχτή τέλος πάντων, παίζει μόνο ΕΡΤ. Δεν πίστευα στα μάτια και στα αυτιά μου, όταν την περασμένη άνοιξη την είδα να μετατρέπεται σε δούρειο ίππο της ΝΔ με μία αστεία πολιτική ίσων αποστάσεων, κάτω από τη μύτη των «έλα μωρέ ποιος ασχολείται».
Ο ΣυΡιζΑ αποδείχτηκε ανήμπορος σε πολλά διαφορετικά πράγματα, αλλά η πιο τρανή απόδειξη της ανημπόριας του ήταν η αδυναμία του να ελέγξει την ίδια την κρατική τηλεόραση. «Πήραμε την κυβέρνηση, αλλά όχι την εξουσία», είπε εύστοχα κάποια ψυχή.
Κατόπιν, κατέφτασε πλησίστιος ο Μητσοτάκης και συνέβη αυτό ακριβώς που υποψιάζονταν υποψιασμένοι και ανυποψίαστοι. Η ΕΡΤ φώλιασε κάτω από τη φτερούγα του ίδιου του πρωθυπουργού και μεταμορφώθηκε σε εργαλείο προπαγάνδας, χωρίς κανέναν ενδοιασμό και χωρίς κανένα πρόσχημα.
Τις μέρες της επετείου του Πολυτεχνείου, όταν ο αγλαός Κυριάκος έκανε τουρισμό στο Λονδίνο, τα δελτία ειδήσεων της ΕΡΤ έφτασαν σε ένα ασυνήθιστο για δημοκρατία ναδίρ, αφιερώνοντας το πρώτο δεκάλεπτό τους σε θριαμβολογία για «το επιτυχημένο σχέδιο της αστυνομίας που απέτρεψε επεισόδια»,. Την ίδια στιγμή, έξω στους δρόμους, τα ΜΑΤ του «σοσιαλιστή» Χρυσοχοϊδη ξυλοφόρτωναν και τρομοκρατούσαν κτηνωδώς αθώους πολίτες. Τέτοια διαστρέβλωση θα τη ζήλευε και ο Παττακός.
Πριν ξημερώσει η Δευτέρα, γέμισε το διαδίκτυο με καταγγελίες για το κόστος της εκπομπής της Όλγας Τρέμη (810 χιλιάρικα μόνο τα φανερά) και για τον εξοστρακισμό της ταινίας του ενοχλητικού Γιώργου Αυγερόπουλου. Με πολιτικό, προφανέστατα, κίνητρο.
Όποιος αμφέβαλλε για τους «ιδεολογικούς» προσανατολισμούς της νέας διοίκησης δεν χρειάζεται πια να μελετάει το περιεχόμενο των μουσικών εκπομπών που, από Ελευθερίου και Ρίτσο, στράφηκαν σε φιλιά ρετσίνα και λαϊκό τσα-τσα. Το πλυντήριο μπήκε σε λειτουργία για να ξεπλύνει τους Στουρνάρες χωρίς ανεπιθύμητες παρεμβάσεις από «κομμουνισμένους» γραμματιζούμενους δημοσιογράφους, η δε λυπητερή καταφτάνει κάθε μήνα στο κατώφλι μας.
Τον Σκάι μπορείς να τον αγνοήσεις και να προσπεράσεις δίχως κόστος τη συχνότητά του, αλλά την Ερτάρα των φυτευτών την πληρώνουν οι φορολογούμενοι. Είναι ευτύχημα που πλέον υπάρχει η «Διαύγεια», ώστε να ψηλαφίζουμε τις πληγές από τα καρφιά. Προκαλεί τρόμο κάθε απόπειρα υπολογισμού των αμύθητων ποσών που θα παραχωρήθηκαν ανεξέλεγκτα από τον κρατικό κορβανά σε τηλε-ημέτερους τον παλιό, κακό καιρό. Άνθρωποι που υπογράφουν την εκταμίευση σχεδόν 1 εκατομμυρίου ευρώ αγνοώντας το άπλετο φως της ημέρας προφανώς δεν θα δίσταζαν να προσθέσουν κανένα μηδενικούλι μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα.
Το εξωφρενικό της υπόθεσης δεν αφορά το κόστος ή τις πολιτικές μανούβρες, αλλά την «πρόσληψη» εξωτερικών συνεργατών σε έναν οργανισμό με περίπου 2,5 χιλιάδες μόνιμους υπαλλήλους, χώρια οι …μετακλητοί. Δεν θα μπορούσε να στηθεί παρόμοια εκπομπή από το υπάρχον δυναμικό; Ασφαλώς και θα μπορούσε, αλλά τότε δεν θα βολεύονταν τα δικά μας παιδιά ούτε θα εξυπηρετούνταν στον ίδιο βαθμό οι πολιτικές σκοπιμότητες.
Και να πεις ότι παράγουν πρωτογενές πρόγραμμα, αυτοί οι δυόμισυ χιλιάδες νοματαίοι; Οι μοναδικές εκπομπές που διαφημίζονται, πέρα από την Τρέμη και τη μπάλα, είναι οι χιλιοπαιγμένες ελληνικές ταινίες του Φίνου, οι επαναλήψεις της Μηχανής του Χρόνου που πλέον φιλοξενείται σε άλλο κανάλι, οι επαναλήψεις της Κατρίτση που μετατρέπει σε παγάκια ό,τι αγγίζει, ορισμένες ξένες σειρές που έχουν προβληθεί εδώ και χρόνια στα συνδρομητικά κανάλια, το Αλάτι της Γης με τα κλαρίνα του, τα Τραγούδια στα οποία Λέμε Ναι εκτός αν είναι κανενός Λοϊζου και, τέλος, κάτι παλαιολιθικά ταξιδιωτικά της Μάγιας Τσόκλη.
Δηλαδή, τίποτε. Τρία κανάλια γεμάτα με τίποτε, ευγενική χορηγία του ελληνικού κράτους . Υπό την αιγίδα της ΕΡΤ στεγάζονται βεβαίως και τα ραδιόφωνα, οι περιφερειακοί σταθμοί και οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις, αλλά τίποτε δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτό το παραφουσκωμένο μπαλόνι.
Επειδή όπως σας είπα είμαι παράξενος, κάθισα από περιέργεια και αποδελτίωσα το πρόγραμμα της περασμένης Τετάρτης στα τρία βασικά κανάλια της ΕΡΤ , δύο μέρες μετά την πρεμιέρα του «Δέκα». Τα αποτέλεσμα ήταν εξοργιστικό. Από τις 5 το πρωί μέχρι τις 2 τη νύχτα, το 52% του συνολικού προγράμματος καλυπτόταν από επαναλήψεις: 705 λεπτά στην ΕΡΤ1, 840 στην ΕΡΤ2 και 375 στην ΕΡΤ3, δηλαδή 32 ώρες μέσα σε μία ημέρα, ίδια με όλες τις άλλες! Χώρια εκείνες του Καναλιού της Βουλής και του EPT Sports.
Οι υπόλοιπες ώρες γεμίζουν κυρίως με αθλητικά και ειδησεογραφικές εκπομπές, τις ίδιες –για να μη ξεχνιόμαστε- που το καλοκαίρι διακόπτονται για ολόκληρα δίμηνα, λες και δεν υπάρχει επαρκές «εφεδρικό» προσωπικό για να τις συνεχίσει τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.
Το πραγματικό σκάνδαλο της ΕΡΤ δεν είναι η ευνοιοκρατία ή ο κομματισμός ή η ανικανότητα, αλλά η ανυπαρξία πρωτογενούς προγράμματος, από ένα μαγαζί-τέρας που βάσει αριθμών θα μπορούσε να κεντάει. Τη γλώσσα μας τη βγάζουν οι εκατοντάδες κηφήνες που πληρώνονται από τη δική μας τσέπη για να κάθονται ή για να ψευτοδουλεύουν. Δεν είναι φυσικά όλοι τέτοιοι, αλλά το είδος ευδοκιμεί στο ραδιομέγαρο όσο πουθενά.
Σταματώ όμως εδώ, γιατί ήδη ακούω τα πλήκτρα από την ανακοίνωση διαμαρτυρίας που συντάσσεται από τους κράτος εν κράτει συνδικαλιστές της Αγίας Παρασκευής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου