Υπάρχει αντιπολίτευση;
Του Βασίλη ΠάικουΑύγουστος, 30, 2017
Μεταξύ Μαδούρο, Βαρουφάκη, Σταλινισμού, πρωθυπουργικών διακοπών, σημαίας και προσευχής κινήθηκε η ΝΔ όλο το τελευταίο διάστημα. Με τέτοιον αξιοζήλευτο εξοπλισμό ροκάνισε τους καλοκαιρινούς μήνες. Τόσο καλά, τόσο ουσιαστικά, τόσο σοβαρά, τόσο υπεύθυνα. Που πάει να πει, η πολιτική αμηχανία και η αντιπολιτευτική ένδεια σ’ όλο το αποκαλυπτικό τους μεγαλείο.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τα οικονομικά και τα κοινωνικά ζητήματα, όπως κι εκείνα της καθημερινότητας του πολίτη πήγαν έναν παρά πίσω για το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Σε πλήρη ανυποληψία, κυριολεκτικά στα αζήτητα. Ε, ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Ο Μαδούρο λοιπόν, ο Βαρουφάκης, ο Σταλινισμός, οι πρωθυπουργικές διακοπές, η σημαία και η προσευχή. Επιλογές που, στην καλύτερη (για τη ΝΔ) περίπτωση, αφήνουν παγερά αδιάφορο τον πολίτη. Στη χειρότερη, όπερ και πιθανότερο, τον υποψιάζουν για τα στρατηγικά αδιέξοδα, ου μην αλλά και για τη δομημένη πλέον ανοησία της καθ’ ημάς συντηρητικής παράταξης. Άσε που έτσι, ο καθένας αντιλαμβάνεται γιατί ο Τσίπρας δεν έχει να φοβάται και πολλά. Όχι τουλάχιστον από την πλευρά της αντιπολίτευσης. Μιας αντιπολίτευσης που, απ’ ό,τι φαίνεται, αγνοεί ακόμη και την ύπαρξη του όρου «προγραμματική αντιπολίτευση». Της μόνης σοβαρής, της μόνης υπεύθυνης, της μόνης αποτελεσματικής.
Με το που έκλεισε η 2η αξιολόγηση, η ΝΔ έχασε τ’ αυγά και τα πασχάλια. Καθώς βρέθηκε μπροστά σε τριπλή κατάρρευση του αφηγήματος και των στόχων της. Παταγώδη κατάρρευση. Κατέρρευσε η καταστροφολογία με την οποία συνόδευε τις προβλέψεις (και τις ευχές της…) για την αξιολόγηση. Κατέρρευσε το όνειρό της για «αριστερή παρένθεση». Κατέρρευσε το διαρκές αίτημά της για πρόωρες εκλογές. Και σαν να μην έφταναν αυτά, βλέπει έκπληκτη και μάλλον θορυβημένη σχεδόν όλους τους οικονομικούς δείκτες να βελτιώνονται. Τους οίκους αξιολόγησης να αναβαθμίζουν διαρκώς την ελληνική οικονομία. Την ανεργία να περιορίζεται κάπου πέντε εκατοστιαίες μονάδες στα δύο χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ. Το χρηματιστήριο να βρίσκεται στα καλύτερά του από την αρχή της επταετούς κρίσης. Την –έστω ακόμη δειλή- επιστροφή των τραπεζικών καταθέσεων. Την άκρως επιτυχή δοκιμή εξόδου στις αγορές. Τον τουρισμό να καλπάζει. Τα σημάδια για επενδύσεις πιο ενθαρρυντικά από ποτέ. Τον έλεγχο της αγοράς εργασίας υπέρ των εργαζομένων να συστηματοποιείται για πρώτη φορά, και να φέρνει αποτελέσματα. Βλέπει και, απ’ ό,τι όλα δείχνουν, δεν πιστεύει στα μάτια της. Βλέπει και αιφνιδιάζεται. Βλέπει και χάνει το μπούσουλα μαζί και κάθε αίσθηση πολιτικής λογικής.
Αντί λοιπόν, μπροστά σ’ αυτή την καινούργια πραγματικότητα, να καθίσει να ψάξει τη νέα της στρατηγική. Αντί, επιτέλους, ν’ ασχοληθεί όσο αντιπολιτευτικά τραβάει η όρεξή της με την ουσία των θεμάτων διακυβέρνησης. Καταφεύγει σε «ιδεολογικές» ή ιδεολογίζουσες επιλογές. Είτε αυτές, στην ευτελέστερη μορφή τους, αφορούν σε σημαίες και σε σημαιοφόρους, σε προσευχές και σ’ εκκλησιασμούς. Είτε, στην κάπως πιο «φιλόδοξη» εκδοχή τους, με την επιχείρηση αποδόμησης του Μαρξισμού, ταυτίζοντάς τον με τον ναζισμό!
Κι όλ’ αυτά καθώς φαντασιώνεται πως πλήττεται έτσι η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ το μόνο που πετυχαίνει μ’ αυτές της τις επιλογές η ΝΔ, είναι να υπερτονίζει το ακροδεξιό της πρόσημο.
«Ο Σταλινισμός στην εξουσία» κραύγαζε, εκείνες τις μέρες, πρωτοσέλιδα η δημοσιογραφική ναυαρχίδα της αντι-ΣΥΡΙΖΑ υστερίας. Αν τώρα η εφημερίδα μαζί και ό,τι αυτή εκφράζει και εκπροσωπεί, καθώς και το κόμμα του οποίου την άνοδο στην εξουσία πριμοδοτεί, εκτιμούν πως υπάρχει πολίτης που να πιστεύει πως στην Ελλάδα σήμερα στην εξουσία βρίσκεται ο Σταλινισμός, ε εντάξει, πάσο. Ας μην απορούν πάντως και ας μην αναρωτιούνται γιατί δεν μπορούν ν’ ακουμπήσουν στο ελάχιστο το δημόσιο αίσθημα.
Είπαμε. Με τέτοια αντιπολίτευση ο Τσίπρας δεν έχει να φοβάται και πολλά. Αλλά, βέβαια, δεν είναι αυτό το ζήτημα. Το ζήτημα είναι πως η Χώρα και η Δημοκρατία έχουν ανάγκη από αντιπολίτευση. Έστω από συντηρητική αντιπολίτευση. Από αντιπολίτευση όμως σοβαρή, υπεύθυνη, ουσιαστική, έγκυρη, προγραμματική, αποτελεσματική. Πως είναι η ΝΔ; Καμία σχέση…
_____________________
ΔΕΙΓΜΑ ΣΟΒΑΡΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΗΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ
Δύο φωτογραφίες με αιμοσταγή συμβολισμό για τον Τσίπρα και τους Συριζαίους. Από άρθρο του "προοδευτικού" διανοούμενου και διαβόητου για "δόλια χρεοκοπία" πρώην εκδότη του Παρατηρητή, Πέτρου Παπασαραντόπουλου, στη "ναυαρχίδα" των fake news liberal.gr, με τον τίτλο "Η εκφυλισμένη αριστερά και το όνειδος της Βενεζουέλας"
( Η εκφυλισμένη αριστερά και το όνειδος της Βενεζουέλας)
Επιλογή: Gerontakos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου