Πέμπτη, Αυγούστου 31, 2017

ΟΛΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΗΤΑΝ ΕΤΣΙ


Ξενοδοχείο Τσέλσι #2
Λέοναρντ Κόεν
I remember you well in the Chelsea Hotel
You were talking so brave and so sweet
Giving me head on the unmade bed
While the limousines wait in the street

Those were the reasons and that was New York
We were running for the money and the flesh
And that was called love for the workers in song
Probably still is for those of them left

Ah but you got away, didn't you babe
You just turned your back on the crowd
You got away, I never once heard you say
I need you, I don't need you
I need you, I don't need you
And all of that jiving around

I remember you well in the Chelsea Hotel
You were famous, your heart was a legend
You told me again you preferred handsome men
But for me you would make an exception

And clenching your fist for the ones like us
Who are oppressed by the figures of beauty
You fixed yourself, you said, "Well never mind,
We are ugly but we have the music"

And you got away, didn't you babe,
You just turned your back on the crowd
You got away, I never once heard you say,
I need you, I don't need you
I need you, I don't need you
And all of that jiving around

I don't mean to suggest that I loved you the best
I can't keep track of each fallen robin
I remember you well in the Chelsea Hotel
That's all, I don't even think of you that oftenΣχετική εικόνα
Σε θυμάμαι καλά στο ξενοδοχείο Τσέλσι
μιλούσες τόσο θαρρετά και γλυκά
Παραχωρώντας κυρίαρχη θέση  στο άστρωτο κρεβάτι
όσο οι λιμουζίνες ανέμεναν στον δρόμο
Αυτοί ήταν οι λόγοι και αυτή η Νέα Υόρκη
παλεύαμε για  χρήμα και  σάρκα
Και αυτό λεγόταν αγάπη για τους εργάτες του τραγουδιού
και μάλλον εξακολουθεί να ισχύει για αυτούς που έμειναν
Όμως ,  μωρό μου, έφυγες, έτσι δεν είναι;
Γύρισες απλώς  την πλάτη σου στο πλήθος
Έφυγες μακριά, δεν σε άκουσα μια φορά να λες:
''Σε χρειάζομαι, δε σε χρειάζομαι
σε χρειάζομαι, δε σε χρειάζομαι''
Τα δυο τους να στροβιλίζονται σφιχτά.
Σε θυμάμαι καλά στο ξενοδοχείο Τσέλσι
Ήσουν διάσημη, η καρδιά σου ήταν ένας θρύλος
Μου είπες πάλι πως προτιμούσες όμορφους άντρες
Αλλά για εμένα θα έκανες μια εξαίρεση
Και σφίγγοντας τη γροθιά σου για κάποιους σαν εμας
που είμαστε καταπιεσμένοι από πρότυπα ομορφιάς
Διόρθωσες τον εαυτό σου και είπες ''Λοιπόν δε πειράζει
είμαστε άσχημοι αλλά έχουμε την μουσική''
Και τότε έφυγες, έτσι δεν είναι μωρό μου;
Γύρισες απλώς  την πλάτη σου στο πλήθος
Έφυγες μακριά, δεν σε άκουσα μια φορά να λες:
''Σε χρειάζομαι, δε σε χρειάζομαι
σε χρειάζομαι, δε σε χρειάζομαι''
Τα δυο τους να  στροβιλίζονται σφιχτά.
Δεν υπονοώ πως σε αγάπησα πιο πολύ
δε μπορώ να κρατήσω αριθμό για κάθε ερωτευμένο πουλί
Σε θυμάμαι καλά στο ξενοδοχείο Τσέλσι
Αυτά μόνο, δεν σε σκέφτομαι καν τόσο συχνά.http://www.leonardcohen-prologues.com/images/chelsea_hotel_4.jpg

Δεν υπάρχουν σχόλια: