H TYXH ENOΣ ΠΟΙΗΜΑΤΟΣ

"Άσπρο τριαντάφυλλο"  Ένα διάσημο τραγούδι του Σέρτζιο Εντρίγκο

Ιταλική έκδοση ενός ποιήματος του Κουβανού ποιητή  Χοσέ Μαρτί 

Ένα όμορφο ποίημα της ειρήνης και της φιλίας του μεγαλύτερου Κουβανού  ποιητή Χοσέ Μαρτί* ( θυμίζουμε ότι  η ποίηση του Χοσέ Μαρτί είναι η βάση του θρυλικού Guantanamera) έχει γίνει ένα από τα αξέχαστα τραγούδια του Σέρτζιο Εντρίγκο .

Προσκεκλημένος  στην Κούβα για να πραγματοποιήσει συναυλία, το 1964, ο Εντρίγκο τραγούδησε αυτό το τραγούδι (αντιστρέφοντας τη σειρά των στίχων: πρώτα η ισπανική και στη συνέχεια η αρχική ιταλική έκδοση) μπροστά σε δεκάδες χιλιάδες θεατών. Μεταξύ αυτών ήταν και ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.

* 

Το "Λευκό τριαντάφυλλο" μιλά για μια επαναστατική στάση που θα μοιάζει με τη χριστιανική , του να γυρίζουμε  και το άλλο μάγουλο, προσπαθώντας  να συγχωρήσουμε αυτόν που μας αδικεί.Φυσικά, ο τραγουδιστής το επέλεξε θέλοντας να δείξει ότι η βάση κάθε αληθινής επανάστασης είναι η συμφιλίωση και όχι η εκδίκηση

Sergio Endrigo - La rosa bianca

Coltivo una rosa bianca
In Luglio come in Gennaio
Per l'amico sincero
Che mi dà la sua mano franca
Per chi mi vuol male e mi stanca
Questo cuore con cui vivo
Cardi né ortiche coltivo
Coltivo una rosa bianca

 

Το άσπρο τριαντάφυλλο

Καλλιεργώ ένα άσπρο τριαντάφυλλο

τον Ιούλη όπως και τον Γενάρη,

για τον αληθινό φίλο

που μου δίνει με ειλικρίνεια το χέρι του.

Γι' αυτόν που θέλει το κακό μου και μου κουράζει

αυτή την καρδιά με την οποία ζω

γαϊδουράγκαθα μήτε τσουκνίδες καλλιεργώ,

καλλιεργώ ένα άσπρο τριαντάφυλλο.

 Η τραγική κατάληξη του ποιήματος και του τραγουδιού από τους αδελφούς Κατσιμίχα, που το έκαναν μια άσχετη με το αρχικό κείμενο μπαλαντίτσα. 


Ν΄ αντέχουμε μόνο μας μένει - 2004        

   
Στίχοι:
Πάνος Κατσιμίχας
Μουσική:
διασκευή του 'Rosa Bianca' , του Sergio Endrigo
    1.    Πάνος Κατσιμίχας & Χάρης Κατσιμίχας        

Απόψε θα πω για σένα, για σένα θα τραγουδήσω
Λευκό τριαντάφυλλό μου, για σένανε θα μιλήσω

Ν’ αντέχουμε μόνο μας μένει
Η ζωή ότι κι αν φέρει
Τη μια του χειμώνα τη νύχτα
Την άλλη γλυκό καλοκαίρι

Η ανόητη φταίει καρδιά μου, που ποτέ δε θα μεγαλώσει
Η νοσταλγία μου φταίει, που θέλει μέσα της να σε σώσει

Ν’ αντέχουμε μόνο μας μένει
Η ζωή ό,τι κι αν φέρει
Τη μια του χειμώνα τη νύχτα
Την άλλη γλυκό καλοκαίρι