Το μικρό φιλελέ λεξικό – Vol. 1
Ένα εργαλείο μετάφρασης και ερμηνείας λέξεων και εννοιών, που δεν πρέπει να λείπει από κανένα ελληνικό σπίτι.
altsantiri.gr, 28-07-2017
Σε μια εποχή που οι λέξεις χάνουν σιγά-σιγά τη σημασία τους και σας είναι πλέον δύσκολο να παρακολουθήσετε τους φιλελέ φίλους, γνωστούς και συναδέλφους σας σε μια συζήτηση ή να αποκωδικοποιήσετε τις ειδήσεις στα συστημικά ΜΜΕ… το altsantiri.gr παρουσιάζει (σε δύο μέρη) το μικρό φιλελέ λεξικό.
Ένα εργαλείο μετάφρασης και ερμηνείας λέξεων και εννοιών, που δεν πρέπει να λείπει από κανένα ελληνικό σπίτι.
Αγορά: Το αόρατο χέρι Του Θεού επί της γης.
Άδωνις: Μπορεί να είναι υπερβολικός μερικές φορές, αλλά τα λέει καλά. Σιχαίνεται απεργίες, κομμουνιστές, εργασιακά δικαιώματα, μετανάστες, δημόσια υγεία και κοινωνικό κράτος. Αγαπάει εφοπλιστές, μεγαλοεπιχειρηματίες, ιδιωτικά ιατρικά κέντρα, τραπεζίτες, οποιονδήποτε αρχηγό έχει η ΝΔ, τη Βαρόνη Θάτσερ, τους συνταγματάρχες της Χούντας που πέτυχαν «οικονομικό θαύμα» (το οποίο κατέστρεψε αργότερα ο Καραμανλής), τον Άρη Πορτοσάλτε και τα τηλεπαράθυρα. Ένας δικός μας άνθρωπος.
Αλέξης: Πρωταίτιος όλων των συμφορών του Ελληνικού κράτους από τη Μικρασιατική καταστροφή μέχρι την πτώση του Εθνάρχη Σαμαρά, που μας είχε ήδη βγάλει απ’ τα μνημόνια. Καταληψίας, Βεελζεβούλ, πιο κοντός απ’ τον Κυριάκο, άσχετος διαχειριστής των ευλογημένων μνημονίων.
Αριστεία: Να πηγαίνεις σε ιδιωτικό σχολείο που δε δέχεται ΑμΕΑ, να σπουδάζεις με τα λεφτά του μπαμπά, να του κληρονομείς την επιχείρηση ή το κόμμα, να βρίσκεις άκρες για ΕΣΠΑ και να δίνεις 10 χιλιάρικα σε ένα βράδυ στο Ρέμο σε μαγαζί της Μυκόνου. Αν μπορέσεις να στήσεις εταιρεία όπου θα καταχραστεί και 250 εκατομμύρια ευρώ από τον Έλληνα φορολογούμενο και το κράτος, με δικηγόρο το Μάκη Βορίδη… ακόμα πιο άριστα!
Αριστεροί: Άπλυτοι, ανεπρόκοποι, κηφήνες, ψευτο-κουλτουριάρηδες, φτωχομπινέδες, υπερβολικά ανθρωπιστές.
Βορίδης: Ένα λαμπρό, πλην παρεξηγημένο, φιλελεύθερο πνεύμα.
Βιωματικό (ποστ): Ιστορία που πηγάζει από την ανεξάντλητη φιλελέ φαντασία όταν στα σκάει το άπερολ σπριτζ.
Βρυξέλλες: Η πρωτεύουσα της Πατρίδας μου της Ευρώπης.
Γερούν: Γερά!
Γιάνης: Εμπνευστής των capital controls
Γίδι: Όποιος δεν ψηφίζει Κυριάκο ή Ποτάμι.
Δημοκρατία: Το πολίτευμα στο οποίο δίδεται το δικαίωμα γνώμης και ψήφου στους φτωχούς, που ως γνωστόν τις κρίσιμες στιγμές κάνουν λάθος επιλογές.
Δημόσιο: Η βασική πηγή χρηματοδότησης κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών.
Δημοσιογραφία: Το ιερό λειτούργημα που ασκούν οι Πορτοσάλτε, Μπογδάνος, Πρετεντέρης, Μανδραβέλης, Παπαδημητρίου και ο Γιάννης Λοβέρδος.
Διαφωτισμός: Ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ
Δικτατορία: Μια ατυχής στιγμή που είχε όμως και πολλά οφέλη για τις τέχνες, την τάξη, την ασφάλεια και την οικονομία.
Ελευθερία: Υπερτιμημένη κατάσταση που δεν προσφέρει τίποτα στην οικονομία, εκτός και αν μιλάμε για την ελευθερία της αγοράς.
Εμφύλιος: Μια ευτυχής στιγμή που οι φίλοι της Πατρίδας μου της Ευρώπης νίκησαν τους εχθρούς της Ευρωπαϊκή ολοκλήρωσης.
Εξάρχεια: Άβατο και πηγή κάθε ανομίας όπου ελέγχεται από ταξιαρχίες ιπτάμενων αναρχικών και που θα καθαρίσει σε ένα μήνα ο Κυριάκος.
Επιχειρηματικότητα: Κολλαγόνο, Energa-Hellas Power, MME, θαλασσοδάνεια, ΕΣΠΑ, υπερτιμολογήσεις, φοροαποφυγή, φοροδιαφυγή, διαπλοκή.
Εργασιακά δικαιώματα: Υπερβολική προστασία των εργαζομένων και εχθρός της υγιούς επιχειρηματικότητας. Μόνο και μόνο η εργασία θα έπρεπε να είναι χαρά.
ΕΣΠΑ: Το άγιο δισκοπότηρο.
Ευρώ: Για αυτό πολέμησαν οι πατεράδες μας στον εμφύλιο.
Ευρώπη: Η Πατρίδα μας. Όσο πιο ανάλγητη, τόσο πιο ωραία
Εφοπλιστές: Ο Θεός να μας κόβει ΕΣΠΑ και να τους δίνει φόροαπαλλαγές (το «φόροαπαλλαγές» με δύο τόνους)
Ζίμενς: Μέγας Χορηγός – Ευεργέτες – Εταιρεία πρότυπο
Ζωή: Χρονική περίοδος, συνήθως αρκετά μεγάλη, ώστε να σου επιτρέπει να βγάλεις όσο πιο πολύ κέρδος γίνεται / Επίσης, ο θηλυκός Βεελζεβούλ.
Ηθική: Προκαταλήψεις που εμποδίζουν την επιχειρηματικότητα και την ιδιωτική πρωτοβουλία
ΗΠΑ: Η δεύτερη Πατρίδα μας.
Ήχος: Το «γκλιν-γκλιν» των κερμάτων του Ευρώ και ο εθνικός ύμνος της Γερμανίας
Θάτσερ: Η Μητερούλα.
Θεός: Το Ευρώ.
Θέμα (συζήτησης): «Που θα βρούμε ΕΣΠΑ;»
Θλίψη: Κάθε ημέρα που σκέφτομαι τον θάνατο του Αουγκούστο Πινοσέτ και που μένω μακριά απ’ την κουτάλα που με τάιζε 40 χρόνια
Συνεχίζεται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου