Για την «Αυγή» και την Αριστερά
Εάν η ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης μας οδηγεί σε ένα νέο τοπίο, ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορέσει να ανοίξει μια νέα προοπτική χωρίς την «Αυγή», την «Εποχή» ή το Κόκκινο; Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι και δεν πρόκειται να γίνει εύκολα ένα νέο ΠΑΣΟΚ, όπως μπορεί να καταλάβει και ο πλέον αδαής. Δεν είναι το κόμμα της διαπλοκής και των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Το βλέπουμε στα περίπτερα, στις μικρές ή λιγότερο μικρές οθόνες, στα smartphone μας.
Το ΠΑΣΟΚ και ο Κώστας Σημίτης δεν είχαν ανάγκη την «Εξόρμηση» γιατί είχαν μαζί τους τον Λαμπράκη, τον Μπόμπολα και πλήθος τραπεζιτών. Είχαν ένα μαζικό κόμμα ή πελατειακό στρατό που έφθασε ακόμη και το 48% σε μια εποχή έντονης πολιτικοποίησης και μάννα εξ ουρανού από τα πακέτα Ντελόρ και Σαντέρ. Ας μην κάνουμε ανώφελες συγκρίσεις με γεγονότα που συνέβησαν σε έναν άλλο, πολύ διαφορετικό κόσμο.
Η ιστορική εφημερίδα της μετεμφυλιοπολεμικής Αριστεράς πέρασε από την ΕΔΑ στο ΚΚΕ εσωτερικού, μετά στον Συνασπισμό και σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν υπέκυψε ποτέ στη λογική της αγοράς. Τα έντυπα της Αριστεράς έβγαιναν και θα βγαίνουν με κόπους και θυσίες όλων μας. Ειδικώς η «Αυγή», όπως τη γνώρισα μεταδικτατορικά, φιλοδοξούσε να αποτελέσει την ψυχή των ψυχών της ανανεωτικής, κομμουνιστικής, ριζοσπαστικής, οικολογικής και ανέντακτης Αριστεράς, του δημοκρατικού και προοδευτικού κόσμου, και λιγότερο το κεντρικό όργανο αναχρονιστικών και ξεπερασμένων κομματικών δομών.
Ορισμένοι στοιχειοθετούν την αρχή του τέλους της ιταλικής Αριστεράς στην αδυναμία των Πρόντι και Ντ’ Αλέμα να επιβάλουν στον Μπερλουσκόνι έναν νόμο για τις συχνότητες και τα ΜΜΕ. Για δεύτερη φορά μέσα σε λίγα χρόνια έκλεισε η «Ουνιτά». Ο πλούτος όμως μιας ιστορίας είναι ότι το Δημοκρατικό Κόμμα συνεχίζει να κάνει γιορτές της «Ουνιτά». Στην Ιταλία το «Manifesto», όπου έγραφα για κάποια χρόνια, έχει επιβιώσει χάρη στη στήριξη του κόσμου, των συνδικάτων, της οργανωμένης και ανέντακτης Αριστεράς. Στην Ισπανία ένας νεαρός σοσιαλιστής κέρδισε μια προσωπική και συλλογική μάχη εναντίον της "El Pais", του μεγαλύτερου ισπανόφωνου ομίλου στον κόσμο. Στην Πορτογαλία η κυβέρνηση του σοσιαλιστή Κόστα και των δύο κομμάτων της Αριστεράς που τη στηρίζουν αντιμετωπίζουν μεγάλα προβλήματα με τα μέσα ενημέρωσης. Το Πορτογαλικό Κ.Κ. συνεχίζει να εκδίδει το «Avante!», το Γαλλικό Κ.Κ. τη «L' Humanitè» και το Die Linke στηρίζει τη «Neues Deutschland». Εδώ, οι σύντροφοι του ΚΚΕ κρατούν τον «Ριζοσπάστη».
Θα πρέπει αμέσως να δημιουργήσουμε τις προϋποθέσεις για μια νέα «Αυγή», που θα εμπλουτιστεί με την πλούσια πολιτική και δημοσιογραφική εμπειρία της «Εποχής» και όχι μόνο. Χρειαζόμαστε τη γνώση της αριστερής διανόησης, της πολιτικής, της κοινωνίας, του πολιτισμού, των κινημάτων, της φρεσκάδας των νέων γενιών, των γυναικών, των μεταναστών. Χρειαζόμαστε το πάθος της συμμετοχής, του ακτιβισμού, της κινητοποίησης. Η πολιτική μπορεί να γίνει μόνο με τους ανθρώπους.
Χρειαζόμαστε το ηθικό πλεονέκτημα του σεβασμού των εργασιακών σχέσεων, των ιδεών, της αναζήτησης. Σε μια περίοδο λιγότερο ηρωική για τον κομματικό και στενά πολιτικό Τύπο, σε εποχή αποστράτευσης και δυσκολιών, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να απευθυνθεί στα μέλη και τις δυνάμεις του. Η δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να είναι αναπόσπαστο τμήμα για τη στήριξη της εφημερίδας.
Τις αμέσως επόμενες ημέρες θα πρέπει να δημιουργήσουμε μια ανοικτή στον κόσμο μας Επιτροπή Πρωτοβουλίας για τη στήριξη της «Αυγής» και των μέσων ενημέρωσής μας, για να αντιστρέψουμε το κύμα της παραπληροφόρησης και του σκοταδισμού. Να ξεκινήσουμε μια μεγάλη οικονομική και πολιτική εξόρμηση για να διασφαλίσουμε την αυτονομία της ενημέρωσης της Αριστεράς από ιδιώτες εκδότες και επενδυτές. Να μετατρέψουμε τη μάχη για την «Αυγή» σε μια απάντηση στους Μεγάλους Αδελφούς που προσπαθούν να μας σερβίρουν πλαστή εικονική και ψηφιακή πραγματικότητα.
Δεν μπορούμε να χάσουμε το καλοκαίρι· ας διοργανώσουμε ημερίδες και εκδηλώσεις για να στηρίξουμε την «Αυγή» οικονομικά και πολιτικά, και ας συναντηθούμε στο επόμενο «Φεστιβάλ Αυγής» για να συζητήσουμε το μέλλον της Αριστεράς, της χώρας και των ανθρώπων της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου