Δεν τον λένε Γιάννη και κυρ Γιάννη και αφέντη τσουτσουλομύτη. Μόνο Γιάννη τον λένε...

«Η φραπεδούπολη μετατρέπεται σε… τραπεζoκαθισματούπολη»

Οι πολίτες της Θεσσαλονίκης ξέραμε εδώ και πολλά χρόνια ότι ζούμε σε μια πόλη που η καθημερινότητα των πεζών είναι «δύσκολη». Τραπεζοκαθίσματα, αυτοκίνητα, κατεστραμμένα πεζοδρόμια και οδοστρώματα, σκουπίδια και σβησμένες διαβάσεις, επιθετικές και ετσιθελικές ιδιοποιήσεις του δημόσιου χώρου από διάφορα συμφέροντα κάνουν την καθημερινή κίνηση των πολιτών μια μικρή περιπέτεια που κατά περίπτωση μπορεί να έχει και ακόμη πιο δυσάρεστες εκπλήξεις με μορφή μικρών ή μεγάλων ατυχημάτων. Άπειρες φωτογραφίες και σχόλια στα κοινωνικά μέσα, σφυγμομετρήσεις, διαμαρτυρίες, και βέβαια συνεχείς καταγγελτικές δηλώσεις του Δημάρχου μας και της διοικούσας παράταξης στον Δήμο που είχαν κάνει σημαία τους την προστασία του δημόσιου χώρου πιστοποιούσαν την παραπάνω πραγματικότητα.
Όμως όλα τώρα ανατρέπονται! Η εικόνα που είχαμε ήταν μια ψευδαίσθηση! Από την συνέντευξη του δημάρχου Θεσσαλονίκης στην εφημερίδα Μακεδονία (Τραπεζάκια έξω, μύθοι και αλήθειες) και απανωτές επιθετικές και ειρωνικές δηλώσεις παραγόντων της διοίκησης και συμβούλων του Δήμου στα κοινωνικά μέσα και το Δημοτικό Συμβούλιο, μάθαμε ότι όλα αυτά δεν ήταν παρά “ιδεοληψίες και εμμονές”, αμελητέες ενοχλήσεις ενός νέου ανθρωποκεντρικού σχεδιασμού μιας πόλης με μποέμ διάσταση (sic)! Η νέα μάλιστα αυτή αντίληψη για την πόλη θα έχει και μια θριαμβευτική πρώτη εφαρμογή στην Νέα Παραλία (που κατά πάσα πιθανότητα θα συνοδεύεται με όλη την ηχορύπανση, τον τσαντιρομαχαλά με τα ψυγεία, αποθήκες, μανιτάρια, ομπρέλες, διπλοπαρκαρισμένα πάνω στην Μεγάλου Αλεξάνδρου και ότι άλλο μπορεί να σκαρφιστεί ο νεοέλληνας τραπεζοεπιχειρηματίας για να μεγιστοποιήσει τα κέρδη του)!
Αγαπητέ κ. δήμαρχε και σύμβουλοι του Δήμου, αυτές οι τελευταίες δηλώσεις σας μας προξενούν τεράστια έκπληξη και λύπη. Κάνεις δεν ζήτησε «να κλείσουμε τα μαγαζιά», και βέβαια οι πολίτες δεν είμαστε εχθροί της επιχειρηματικότητας μικρής ή μεγάλης. Η όποια αντίθεση μας στις προξενούμενες καταστάσεις είναι για πολύ συγκεκριμένα πράγματα για τα οποία και εσείς έχετε εκφρασθεί πολλές φορές με αποτροπιασμό: για την μάνα με το καροτσάκι του μωρού που αναγκάζεται να κατέβει στον δρόμο, για τον ηλικιωμένο πολίτη η το ΑΜΕΑ που δυσκολεύεται να διασχίσει το πεζοδρόμιο, και για κάθε πολίτη (πεζό, καθισμένο, οδηγό η με όποια άλλη ιδιότητα θέλετε) που θέλει να ζει σε μια κανονική ευρωπαϊκή πόλη με δημόσιες αρχές, επιχειρηματίες και συνανθρώπους του που σέβονται την νομιμότητα, αγαπάνε την πόλη τους, χαίρονται τον καθαρό τακτοποιημένο και προσβάσιμο δημόσιο χώρο και αναγνωρίζουν το δικαίωμα όλων σε αυτόν.
Αγαπητέ κ. σύμβουλε Κωνσταντινίδη, σίγουρα ο Δήμος δεν σας προσέλαβε για να λέτε λυρικότητες και γενικότητες για την πόλη, τα τραπεζοκαθίσματα και την κυκλοφορία, ούτε για να γίνετε απολογητής πολιτικών προσώπων και στρατηγικών, αλλά για να βρείτε πρακτικές λύσεις (λύσεις όχι ασπιρίνες) στα παραπάνω. Γι αυτό ακριβώς το πρακτικό σας πνεύμα είστε γνωστός και σας παρακαλούμε πολύ μην υποβιβάζετε τόσο τον εαυτό σας.
Μας προκαλεί ιδιαίτερα μεγάλη εντύπωση και αποτροπιασμό το ότι αντιστρέφονται με μεγάλη ευκολία οι ρόλοι του καθενός. Οι παρανομούντες τραπεζοεπιχειρηματίες που δεν επιδιώκουν παρά μόνο το προσωπικό (και με κάθε μέσο) κέρδος, ανάγονται στους ήρωες της ως άνω νέας «ανθρωποκεντρικής» αντίληψης για την πόλη. Αντίθετα σωματεία όπως «Οι Φίλοι της Νέας Παραλίας», η «Ένωση για τα δικαιώματα των Πεζών» και γενικά τα κινήματα προστασίας του δημόσιου χώρου κατατάσσονται στους εχθρούς που «μονοπωλούν το σεβασμό του δημόσιου χώρου, με όρους λυρικού συναισθηματισμού». Όμως τα κινήματα αυτά έχουν για πολλά χρόνια αποδείξει με την εθελοντική και απόλυτα αφιλοκερδή προσφορά και εργασία των μελών τους την αφοσίωσή τους στην προστασία των (στοιχειωδών) δικαιωμάτων των πολιτών, μετέχουν για τους λόγους αυτούς σε πολλές επιτροπές του Δήμου, και συχνά–πυκνά χρησιμοποιήθηκαν για να υποστηρίξουν απόψεις και δράσεις για την βιώσιμη κινητικότητα τις οποίες οι δημοτικές και άλλες υπηρεσίες αδυνατούσαν να φέρουν εις πέρας.
Δεν γίνεται κ. Δήμαρχε να αναφέρεσθε συνεχώς στον «ενεργό και συνειδητοποιημένο πολίτη» χωρίς την προσωπική συμβολή του οποίου δεν μπορεί να λυθεί κανένα πρόβλημα στην πόλη (σκουπίδια, αυτοκίνητα, τραπεζοκαθίσματα και άλλα) και από την άλλη να τον απαξιώνετε προς όφελος μιας αμφίβολης και έντονα παραβατικής επιχειρηματικότητας.
Ελπίζουμε ότι διοίκηση και σύμβουλοι της κυβερνώσας παράταξης του Δήμου δεν αποβλέπετε στην καταγραφή της Θεσσαλονίκης ως μόνης στην Ευρώπη πόλης εχθρικής στους πεζούς και τα κινήματα του δημόσιου χώρου (και φιλικής στα τραπεζοκαθίσματα). Δεν αποβλέπετε σε έναν νέο «τίτλο τιμής» της πόλης που εκτός από «φραπεδούπολη» να λέγεται πλέον και «τραπεζoκαθισματούπολη». Εάν αποβλέπετε σε αυτά τα έχετε σχεδόν πετύχει.
Διοίκηση και σύμβουλοι της κυβερνώσας παράταξης του Δήμου, σας καλούμε για μια ακόμη φορά να σκεφθείτε συνολικά και σοβαρά τα ζητήματα και να συνεργαστείτε με τους φυσικούς σας συμμάχους τα κινήματα προστασίας του δημόσιου χώρου και σε τελευταία ανάλυση με τους πολίτες της πόλης. Ιούλιος 2017 Ένωση για τα δικαιώματα των Πεζών