Σήμερα αναρτούμε ένα θλιβερό παράδειγμα εξωφρενικής κοστολόγησης ιατρικών υπηρεσιών , που δυστυχώς είναι ο κανόνας για τα επώνυμα ιδιωτικά νοσηλευτήρια στην Ελλάδα των Μνημονίων.
Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να πάψουμε να είμαστε κορόιδα και να εμπιστευθούμε το ηρωικό ΕΣΥ, που, παρά τις ατέλειές του, εξακολουθεί να λειτουργεί αποτελεσματικά.
Αντί να προστρέχουμε στους γδάρτες με τις άσπρες μπλούζες, που μας περιμένουν με πλατιά χαμόγελα στα υπερπολυτελή κτίρια με το σταυρό, και μετά να τραβούμε τα μαλλιά μας από τις τρομακτικές υπερκοστολογήσεις των υπηρεσιών τους , ας πιέσουμε προς κάθε κατεύθυνση για βελτίωση του Δημόσιου Συστήματος Υγείας.
Πρόσφατα προσέτρεξα για ένα καρδιολογικό πρόβλημα αγαπημένου συγγενικού προσώπου στις υπηρεσίες των ιατρών του Καρδιολογικού Τμήματος του Νοσοκομείου Άγιος Παύλος στη Θεσσαλονίκη. Έμεινα άναυδος και νιώθω ιδιαίτερα ευγνώμων για την υπεύθυνη και πλήρη παροχή των υπηρεσιών, που προσφέρθηκαν με το χαμόγελο στα χείλη από το ιατρικό και το νοσηλευτικό προσωπικό, χωρίς να πληρώσω ούτε ένα (1) ευρώ.
Ο ασθενής ( Ροβήρος Μανθούλης) είχε πολύ γερή κράση!
Πόσο κοστίζουν δύο 24ωρα νοσηλείας και εξετάσεων στο Ιατρικό Κέντρο;Στην περίπτωση του γνωστού σκηνοθέτη, Ροβήρου Μανθούλη, 18.600 ευρώ, ποσό που καταμερίζεται ως εξής: 15.600 ευρώ για το ιδιωτικό θεραπευτήριο και 3.000 ευρώ για τους γιατρούς που τον ανέλαβαν!
Ενας πόνος στο στήθος οδήγησε εκτάκτως τον Ροβήρο Μανθούλη πριν από λίγους μήνες στο Ιατρικό Κέντρο.
Με το «καλώς ήλθατε», πλήρωσε 2.000 ευρώ προκαταβολή, καθώς υπήρχε σοβαρή πιθανότητα να υποβληθεί σε επέμβαση βηματοδότη.
Τελικά, η επέμβαση δεν έγινε, ωστόσο οι υπόλοιπες εξετάσεις και η θεραπεία που ακολούθησε πρέπει να ήταν απαράμιλλης ποιότητας, αφού άντεξε στη συνέχεια να δει τον λογαριασμό χωρίς να καταρρεύσει.
Ακολούθησε ένα τρίμηνο διαπραγματεύσεων με το λογιστήριο του Ιατρικού Κέντρου, προκειμένου να βρεθεί λύση, μια και είναι περιττό να πούμε ότι το ποσό που κλήθηκε να πληρώσει ο ασθενής ήταν εξωφρενικό.
Μπορεί το Ιατρικό Κέντρο να χρεώνει όσο νομίζει τις υπηρεσίες που προσφέρει, ωστόσο, σε καιρούς κρίσης οι τιμές του αποδεικνύονται -σε σύγκριση με αντίστοιχες του ιδιωτικού τομέα- εξόχως ακριβές.
Ενδεικτικά αναφέρουμε τα εξής παραδείγματα από το αναλυτικό τιμολόγιο που παρέδωσε το Ιατρικό Κέντρο στον ασθενή, σε σχέση με τιμές της ιδιωτικής αγοράς υγείας:
■ Εξέταση TSH για τον θυρεοειδή: μία αιματολογική εξέταση που το Ιατρικό τη χρεώνει 192,70 ευρώ, την ώρα που σε ιδιωτικά μικροβιολογικά εργαστήρια η τιμή κυμαίνεται από 12 έως 20 ευρώ!
■ Τρανσαμινάσες (SGPT και SGOT): αιματολογική εξέταση για την ηπατική λειτουργία που το Ιατρικό τη χρεώνει 122,39 ευρώ εκάστη, ενώ σε εργαστήρια η τιμή κυμαίνεται από 10 έως 20 ευρώ.
■ Το ίδιο ισχύει και για την εξέταση της κρεατινίνης. Αιματολογική εξέταση που κοστολογείται 10-15 ευρώ και που το Ιατρικό τη χρεώνει προς 118,48 ευρώ.
■ Το διοισοφάγειο υπερηχογράφημα, που η τιμή του κυμαίνεται από 250 έως 300 ευρώ, στο Ιατρικό χρεώθηκε 890,57 ευρώ.
Το καλύτερο, όμως, για τον κ. Μανθούλη ήρθε την ώρα του εξιτηρίου.
Αφού εξήγησε στους υπευθύνους ότι δεν έχει τέτοιο ποσό μαζί του, έδειξε την κάρτα ασφάλισής του από τη Γαλλία -στην οποία ζει χρόνια τώρα- την οποία το Ιατρικό Κέντρο δεν έκανε δεκτή.
Προφανώς, έγινε αντιληπτό ότι ο γαλλικός ασφαλιστικός φορέας θα ζητούσε εξηγήσεις για τον φουσκωμένο λογαριασμό.
Οπως καταγγέλλει ο ίδιος στην «Εφ.Συν.», κατάφερε τελικά να φύγει από το νοσοκομείο αφού συνεργάτες του υποχρεώθηκαν να υπογράψουν συναλλαγματική.
Σε κάθε περίπτωση, οποιοσδήποτε ασθενής θεωρεί ότι έγινε υπερκοστολόγηση στις υπηρεσίες που έλαβε μπορεί να καταγγείλει την περίπτωση στον Συνήγορο του Πολίτη, όπως επίσης και στο Σώμα Επιθεωρητών Υγείας (ΣΕΥΥΠ).
Δήλωση του Ροβήρου Μανθούλη στην «Εφ.Συν.»
«Τι σε νοιάζει; Θα πληρώσει η ασφαλιστική»
«Ενώ βρέθηκα σε μία “δεόντως επικίνδυνη κατάσταση”, όπως μου είχε πει ο καρδιολόγος γιατρός φίλος μου και μετά από δική του παρότρυνση πήγα στο Ιατρικό Κέντρο, που αυτός συνεργαζόταν.Δεν ήξερα αν είναι ιδιωτικό ή δημόσιο. Προσωπικά έχω ασφάλιση στο αντίστοιχο γαλλικό ΙΚΑ.
»Δεν έχω ιδιωτική ασφάλιση. Κατά την έξοδο, δεν μου επέτρεπαν να βγω αν δεν πλήρωνα.
Δεν δέχονταν ούτε την ευρωπαϊκή κάρτα Υγείας, που δέχονται παντού στην Ευρώπη, ούτε την ασφάλειά μου στο ελληνικό ΙΚΑ, ήθελαν τα χρήματα μόνο. Και, χωρίς να το γνωρίζω, ζήτησαν από τους συνεργάτες μου να υπογράψουν συναλλαγματική.
Προσωπικά νόμιζα πως ήταν απλώς μια βεβαίωση πως πράγματι θα τους πληρώσω.
»Ζήτησαν συνολικά 18.600 ευρώ. Θα πήγαινα δικαστικά, αλλά επειδή τα παιδιά είχαν υπογράψει συναλλαγματικές και θα τους κυνηγούσαν, έπρεπε να πληρώσω.
»Οι του Ιατρικού Κέντρου δεν πίστευαν ότι δεν έχω ιδιωτική ασφάλιση και μου έλεγαν συνέχεια πως τι με νοιάζει πόσο κάνει, αφού αυτή θα πληρώσει.
Προφανώς αυτό γίνεται εκεί με τους πελάτες τους. Όταν στη Γαλλία είναι να κάνεις μια επέμβαση, σου δίνουν αναλυτικά το χαρτί που γράφει πόσο θα κοστίσει (αμοιβή γιατρού, υλικά κ.λπ.) και σε ρωτάνε γραπτώς αν συμφωνείς και μετά συνεχίζεις.
»Εδώ έγιναν όλα από πριν, χωρίς ενημέρωση. Τελικά έμαθα πως ανάλογα το δωμάτιο που θα έχεις αυξάνονται και τα κόστη: οι ίδιες εξετάσεις, τα ίδια υλικά, οι ίδιες επεμβάσεις τριπλασιάζονται ως κόστος αν είσαι σε μονόκλινο.
»Αναρωτιέμαι αν οι γιατροί που στέλνουν εκεί τους ασθενείς πληρώνονται και με ποσοστά και γιατί συμβαίνει αυτή η παράλογη υπερκοστολόγηση. Εχω αποταθεί στον Συνήγορο του Πολίτη και, ξαναλέω, δεν θα πλήρωνα, αν δεν απειλούνταν οι συνεργάτες μου».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου