Ιστορίες με ζώα

 

 O ΤΣΙΠΡΟΓΑΪΔΑΡΟΣ , Ο ΣΟΪΜΠΛΟΛΥΚΟΣ ΚΑΙ Η ΜΕΡΚΕΛΑΛΕΠΟΥ

 Μια παμπάλαιη ελληνική  ιστορία (ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ=>Το Συναξάριον του τιμημένου γαδάρου ) με νέους πρωταγωνιστές

[όπου Λύκος είναι ο Σόιμπλε ,Αλεπού η Μέρκελ και Γάιδαρος ο Τσίπρας]

ΤΣΙΠΡΟΓΑΪΔΑΡΟΣ

«Εμένα ο αφέντης μου έπιανε κι έστρωνέ με

και μέσα το μεσάνυκτον στον κήπον έπαιρνέ με

Κι εφόρτωνέ με λάχανα, σέλινα και αντίδια,

σπανάκια και μαρούλια, ράπανα και κρεμμύδια,

κι εγώ από την πείνα μου οπού 'χα σαν το σκύλο

εγύριζα το στόμα μου κι ήρπουν κομμάτι φύλλο

Αυτός, σαν ήτον άτυχος, πάντα εβίγλιζέ με

και το να με ' θελε ιδεί, κακά εράβδιζέ με

Με βέργα πάντα έδερνε τα δόλια τ' αφτιά μου

και έδερνε τον κώλον μου κι επόνουν τα πλευρά μου

Κι από τον πόνον των ραβδών κι εκ του περίσσιου κόπου

αχάμνισάν μου τα νεφρά κι εσυχνοπορδοκόπου

Τιμή να έχετε εσείς, αφέντες εδικοί μου,

εμέν ετούτα φύλαγε η μοίρα η κακή μου,

αλλ' όμως εγρικήσετε τα αμαρτήματά μου

και συχωρέσετέ μου τα κι εμέν τα κρίματά μου»

Γρικώντας ταύτα η αλουπού έσεισε το κεφάλι

 και λέγει προς τον γάδαρον με μάνητα μεγάλη :

ΜΕΡΚΕΛΑΛΕΠΟΥ

 «Τι τσαμπουνίζεις, γάδαρε, και τι στραβοκωλίζεις

 και τι ' ν' αυτά τα ψέματα και τι ' ναι τά σαλίζεις;

 Στάσου ομπρός μας όμορφα και πες μας την αλήθεια

 και μη μας λες, κυρ γάδαρε, αυτά τα παραμύθια 

Αυτά 'ναι λόγια των κλεπτών και ψεματολογίες• 

ου στέργομε, ου θέλομε τέτοιες μυθολογίες.

 Ως ήκουσεν ο γάδαρος της αλουπούς τα λόγια, 

αρχίνησε να δέρνεται, να λέγει μοιρολόγια 

 Και λέγει τους: 

 ΤΣΙΠΡΟΓΑΪΔΑΡΟΣ

«Αφέντες μου, τι έχετε μετά μένα; 

Και πούρι τόσα κρίματα δεν έχω καμωμένα 

Μόνον το μαρουλόφυλλον οπόχω φαγωμένο, 

και πούρι δεν το έκλεψα, μα ' χω το δουλεμένο» 

Ο λύκος δε της αλουπούς εγύρισε και λέγει: 

ΣΟΪΜΠΛΟΛΥΚΟΣ

«Τι τον ψηφάς τον γάδαρον α δέρνεται και κλαίγει; 

Εσύ τον νομοκάνονα άνοιξε, διάβασέ το,

 το γράμμα οπού θες ιδεί εσύ ξεδιάλυσέ το» 

Τότες τον λύκον έκραξε και στάθηκε κοντά της 

κι ορίζει και της φέρνουσι τον νόμον ομπροστά της

 και με πολλήν ευλάβειαν ανοίγει και διαβάζει 

και τότες τον κυρ γάδαρον γυρίζει κι ατιμάζει:

ΜΕΡΚΕΛΑΛΕΠΟΥ

«Αφορεσμένε γάδαρε και τρισκαταραμένε,

αιρετικέ κι επίβουλε, σκύλε μαγαρισμένε,

να φας το μαρουλόφυλλο εκείνο χωρίς ξίδι!

Και πώς δεν επνιγήκαμε ετούτο το ταξίδι;

Αλλ' όμως, ασεβέστατε, κάμε να το κατέχεις:

ο νόμος καταπώς μιλεί, πλέον ζωήν δεν έχεις

Στο έβδομον κεφάλαιον το ηύρηκα γραμμένον

να ' ναι κομμέν' η χέρα σου, το μάτι εβγαλμένον

Και πάλι στο δωδέκατον κεφάλαιον του νόμου

λέγει να σε φουρκίσομε εγώ κι ο σύντεκνός μου»

Όμως εδώκασιν βουλή να τον σκοτώσουν τούτον

κι εκείνος λέγει μέσα του: «Εδέ κακή ώρα που 'τον!»

Διήγησις γαδάρου, λύκου και αλουπούς (απόσπασμα), .
Λίνος Πολίτης, Ποιητική Ανθολογία, Β΄.
Μετά την Άλωση (15ος και 16ος αιώνας).
Γαλαξίας 117.