Κάτι σαν σεξ

1. O Αυνάν ...

[Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια]

Book of Genesis, Chapter 38   R.Crub

*

Ο Αυνάν είναι Βιβλικό πρόσωπο που αναφέρεται στη Παλαιά Διαθήκη. Αναφέρεται ως δευτερότοκος γιος του Ιούδα και εγγονός του Ιακώβ. Όταν πέθανε ο αδελφός του Ηρ υποχρεώθηκε από τον "νόμο" να νυμφευθεί τη χήρα πλέον σύζυγο του αδελφού του. Όταν λοιπόν αυτός ερχόταν σε ερωτική συνεύρεση με την χήρα, για να μη θεωρηθεί το τυχόν τέκνο που θα γεννιόταν ως τέκνο του πεθαμένου αδελφού του, και έτσι έχανε τα πρωτοτόκια που είχαν περιέλθει ήδη σ΄ αυτόν, "όταν εισήρχετο προς την γυναίκα του αδελφού αυτού εξέχεεν επί της γης του μη δούναι σπέρμα τω αδελφώ αυτού". (Γένεση κεφ. 38:6 1-10).

Από τη Βιβλική αυτή αναφορά, που διαγράφεται σαφέστατα, όχι τόσο η έννοια της αμαρτίας όσο η σκοπιμότητα του οικονομικού συμφέροντος, προέρχεται σήμερα ο όρος Αυνανισμός.

Επίσης εντύπωση προκαλεί ό συνεχιζόμενος χαρακτηρισμός της χήρας ως γυναίκας του αδελφού και όχι ως συζύγου του Αυνάν αφού βάσει του υφιστάμενου νόμου την νυμφεύθηκε.

*********************************************

2. ...και ο "εγκρατής" φιλόσοφος

Ο Διογένης όπως τον φαντάστηκε ο  Jean-Léon Gérôme (1860)

 Ποιήν τις προς έρωτος ίοι τρίβον; Εν μεν αγυιαίς
μαχλάδος οιμώξεις χρυσομανή σπατάλην.
Ει δ' επί παρθενικής πελάσοις λέχος, ες γάμον ήξεις
έννομον ή ποινάς τας περί των φθορέων.
Κουριδίαις δε γυναιξίν ατερπέα Κύπριν εγείρειν
τις κεν υποτλαίη, προς χρέος ελκόμενος;
Μοίχια λέκτρα κάκιστα και εκτόθεν είσιν ερώτων,
ων μέτα παιδομανής κείσθω αλιτροσύνη.
Χήρη δ' η μεν άκοσμος έχει πάνδημον εραστήν
και πάντα φρονέει δήνεα μαχλοσύνης.
Η δε σαοφρονέουσα μόλις φιλότητι μιγείσα
δέχνυται αστόργου κέντρα παλιμβολίης
και στυγέει το τελεσθέν, έχουσα δε λείψανον αιδούς
άψ επί λυσιγάμους χάζεται αγγελίας.
Ει δε μιγής ιδίη θεραπαινίδι, τλήθι και αυτός
δούλος εναλλάγδην δμωίδι γινόμενος.
Ει δε και οθνείη, τότε σοι νόμος αίσχος ανάψει,
ύβριν ανιχνεύων σώματος αλλοτρίου.
Παντ' άρα Διογένης έφυγεν τάδε, τον δ' υμέναιον
ήειδεν παλάμη, Λαίδος ου χατέων.

Αγαθίας  Σχολαστικός (6ος αιώνας),  Παλατινή Ανθολογία, V, 302.

*

Ο "ΕΓΚΡΑΤΗΣ" ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ

Ποιο δρόμο  ερωτικό να πάρει κανείς; Το χρήμα σου

θα σπαταλήσεις πηγαίνοντας με την  ακόλαστη γυναίκα του δρόμου.

Αν όμως  πλησιάσεις  το κρεβάτι παρθένας, τότε ή θ΄αναγκαστείς

να την παντρευτείς ή  θα τιμωρηθείς ως διαφθορέας.

Το σεξ  με τη γυναίκα σου δε σε διεγείρει,

αφού πρέπει να το κάνεις   από καθήκον. 

Το κρεβάτι της μοιχείας είναι το πιο άσχημο,

δε λογιάζεται ως γνήσιος έρως, όπως επίσης είναι

μεγάλη αμαρτία  και το πάθος για τα παιδαρέλια.

 Όσο για τις χήρες, άλλες είναι ξετσίπωτες κι αλλάζουν 

τους άντρες σαν τα πουκάμισα, δίχως φραγμούς

καθώς οι πόρνες,  κι άλλες είναι σεμνοπρεπούσες.

που μόλις  το κάνουν, ευθύς το μετανιώνουν .

Τους πιάνουνε οι τύψεις από μίσος γι΄αυτό που έκαναν.

Αν έχουν λίγη τσίπα , σου ζητούν να σταματήσετε τ΄αλισβερίσια.

Αν πάλι τα φτιάξεις με την υπηρέτρα σου ,

θα καταντήσεις να γίνεις δούλος της δούλας σου .

Αν μάλιστα  αυτή  ανήκει σ’ άλλον, τότε θα τιμωρηθείς σύμφωνα 

με το νόμο, επειδή χούφτωσες σώμα που δε σου ανήκει.

Λοιπόν ο (φιλόσοφος)  Διογένης κρατιόταν μακριά απ΄όλα αυτά. Δεν ποθούσε τη Λαΐδα , αλλά... με την παλάμη του "τραγουδούσε" τον Υμέναιο.

[Μετάφραση: Gerontakos]