Η ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΤΩΝ ΠΟΙΗΤΩΝ

Θεσσαλονίκη : Η οδός Ελευθερίου Βενιζέλου στις αρχές του 20ού αιώνα.

Η φωτογραφία από το θαυμάσιο site: http://maccunion.wordpress.com
 

Όταν το φεγγάρι κατέβαινε
η ψυχή μου ανέβαινε
προς τον αέρα των ζωγραφισμένων αυλικών
που συζητούν ήσυχα στους πίνακες.
Οι συγγραφείς στις χλόες μιλούν στα νερά.
Κατέβαινα τη Βενιζέλου
χωρίζοντας τους πανσέδες αριστερά
και κάτι λουλούδια δυτικά δεξιά
και τώρα μέσα στους καθρέφτες του καύσωνα
αντί να κοιτάξω να μιλήσω με τον ήλιο
ακούω κρυφά τους επιχειρηματίες.

ΤΑΚΗΣ ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ

**************************

Αρχές 20ού αιώνα. Εβραίος αχθοφόρος σε δρόμο της Θεσσαλονίκης

.

Jorge Luis BorgesΈνα Κλειδί στη Θεσσαλονίκη

Αμπαρβάνελ, Φαρίας , ίσως Πινέδο,
φυλάνε ακόμα , από της Ισπανίας
τους ανόσιους διωγμούς πια μακριά,
το κλειδί κάποιου σπιτιού στο Τολέδο.

Ελεύθεροι τώρα από ελπίδες και φόβους,
κοιτάζουν το κλειδί καθώς βραδιάζει΄
ο μπρούντζος κρύβει παρελθόν και αποστάσεις,
 λάμψη απαλή και απόμακρη πικρία.

Τώρα που η πόρτα του έχει πια γίνει στάχτη,
το μέταλλό του γίνεται κλείδα της διασποράς
και του ανέμου, όμοιο με κείνο το άλλο

το κλειδί του αδύτου που πέταξε κάποιος
στο γαλανό, όταν ο ρωμαίος όρμησε με βία
και που ένα χέρι το 'πιασε στον ουρανό.

Μετάφραση: Δημήτρης Καλοκύρης

[ από το βιβλίο του Σάκη Σερέφα

Αλλόγλωσα ποιήματα για τη Θεσσαλονίκη,
Κέδρος 1997