*
ΕΡΩΤΙΚΟ
Είδα δένδρο εις περιβόλι
και στην ρίζαν είχε κλώνον
και στον κλώνον είχε κλίνη,
και στην κλίνην κείται κόρη
με το ξέχρυσο φουστάνι,
με το ολόχρυσο ινάχλι΄
κι έκρουεν άνεμος τον δένδρον
κι εψιθύριζαν τα φύλλα
κι επαινούσαν την την κόρην.
Αγαπάς με κι αγαπώ σε
και φιλίν ουδέν με δίδεις,
και το τι πικριάν παθαίνω.
Είδα δένδρο εις περιβόλι
και στην ρίζαν είχε κλώνον
και στον κλώνον είχε κλίνη,
και στην κλίνην κείται κόρη
με το ξέχρυσο φουστάνι,
με το ολόχρυσο ινάχλι΄
κι έκρουεν άνεμος τον δένδρον
κι εψιθύριζαν τα φύλλα
κι επαινούσαν την την κόρην.
Αγαπάς με κι αγαπώ σε
και φιλίν ουδέν με δίδεις,
και το τι πικριάν παθαίνω.
Από το "Χειρόγραφο της Βιέννης" (αρχές 16ου αιώνα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου